Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020

ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΚΑΛΤΕΡΙΜΙ


ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ  
ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΚΑΛΤΕΡΙΜΙ
  Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Στο άδειο καλντερίμι κύλησαν οι σκέψεις
Ακούραστη περπατησιά με της νιότης τα φτερά
Στην νέα ομορφιά που είχε ο νους τις βλέψεις
Με αναζητήσεις που άρχιζε να μετράει η καρδιά.

Στο άδειο καλντερίμι αξέχαστη γειτονιά
Είδα ζωντανά τον κρυφό της ψυχής θησαυρό
Που ξεπήδησε  μέσα από την ρομαντική καρδιά
Μήνυμα, χαμόγελο με της ελπίδας τον ανθό.

Πόσες λαχτάρες, πόσες χαρές
Έκρυβαν τα αληθινά τα σ΄ άγαπώ
Πόσα αγγαλιάσματα, μνήμες στερνές
Στις αναλαμπές αυτές μου σιωπώ.
Με στεναγμούς και με καημούς
Κυλούσε η ζωή με τις επιθυμίες
Σε ελπιδοφόρους αστερισμούς
Που ανθούσαν οι ερωτικές φαντασίες.

Στο άδειο καλντερίμι, με γεύσεις από τα φιλιά
Με υποσχέσεις που μου θύμιζαν πολλά
Στο άδειο καλντερίμι ζει μια απόκρυφη ζωή
Δεν έχει να δώσει αυταπάτες
Τώρα απρόσωποι διαβάτες
Τότε έρωτες χωρίς να υπάρχει λογική.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου