ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.....( 1 απο 2 )
Βασίλης Ναζλής
Πολλά έχουν γραφεί εδώ και χρόνια ,για
άτομα που ενώ είναι ασθενείς σωματικά αλλά και ψυχικά, που δυστυχώς πολλές
φορές δεν διαγιγνώσκεται η ασθένεια τους, κατέχουν θέσεις ηγητόρων.
Η αναρρίχηση στην πολιτική της γείτονος και η παρουσία του νεοσουλτάνου , όπως τον αποκαλούν πολλοί και του "σαλεμένου" όπως αρέσκονται να τον χαρακτηρίζουν άλλοι, προβλημάτισε πολλούς και προσπαθούν να δώσουν μία επιστημονική εξήγηση από κοινωνιολογικής, πολιτικής και εθνικής σκοπιάς.
Πολλά γράφονται και θα συνεχίσουν να γράφονται από κάθε γνωστικό επιστημονικό αντικείμενο.
Εδώ θα αναπτύξω κάποιες επιστημονικές απόψεις που αλίευσα από το "εγχειρίδιο ψυχιατρικής ενηλίκων" των Τ.LEMPERIERE-A.FELINE των εκδόσεων Παπαζήση.
Θα αναπτύξω σε περίληψη κάποιες ειδικότερες ψυχιατρικές εκδηλώσεις και τα αισθήματα που διακατέχουν τους πάσχοντες.
ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ = ο πάσχων έχει υποκειμενική αντίληψη του εαυτού του, παίρνει υψηλά ρίσκα, εκδηλώνει ξεσπάσματα θυμού με έντονες εναλλαγές συναισθημάτων, έχει υπεραισιοδοξία και αίσθημα μεγαλομανίας, χωρίς ρεαλιστική βάση, λογοδιάρροια, υπερκινητικότητα, που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφική συμπεριφορά με ροπή σε επικίνδυνες δραστηριότητες.
ΠΑΡΑΝΟΙΑ = ο πάσχων έχει υπερεκτίμηση του εαυτού του, που εκδηλώνεται με την αυτάρκεια και την αλαζονεία. Είναι αυστηρός κριτής των άλλων, περιφρονητικός, επιτιμητικός., δεν αναγνωρίζει ποτέ ότι έχει άδικο. Θεωρεί τον εαυτό του αλάνθαστο και δεν μπορεί να θέσει σε αμφισβήτηση τη γνώμη του και προσπαθεί να επιβάλλει ενάντια σε όλους και σε όλα, το δικό του τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, επειδή θεωρεί τον εαυτό του παρεξηγημένο και αδικημένο.
Συνεπεία της πάθησης του, απουσιάζει η αυτοκριτική, που μπορεί να εξηγηθεί από την υπερτροφία του ΕΓΩ του. Σε αυτήν την υπερτροφία οφείλεται και η ακαμψία των αποφάσεων και των κρίσεων και ο αυταρχισμός και η έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στους άλλους. Η σκέψη λειτουργεί με τρόπο συστηματοποιημένο και δύσκαμπτο.
Διακατέχεται από καχυποψία και ευθιξία. Η καχυποψία με τον ψυχικό δυναμισμό, που συνήθως τον συνοδεύουν, παρασύρει τον παρανοϊκό σε αντιδράσεις σθεναρής και επιθετικής διεκδίκησης.
Οι παρανοϊκές προσωπικότητες, δεν αποδιοργανώνονται ποτέ και μπορούν εξ αυτού να καταλάβουν επίζηλες κοινωνικές, επαγγελματικές και πολιτικές θέσεις, γιατί διατηρούν τις πνευματικές τους ικανότητες ακέραιες.
ΟΙ ψυχοπαθητικές αυτές προσωπικότητες, έχουν πολυτάραχη ζωή και είναι συχνά σαγηνευτικοί και πειστικοί ομιλητές, δίνουν ατελείς και παραποιημένες εκδοχές, συνειδητές προσποιήσεις και
μυθομανείς εξηγήσεις.
Η μυθομανία διαποτίζει μερικές φορές ολόκληρη την συμπεριφορά τους και τότε μέσα στη σύγχυση μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας ο ψυχοπαθητικός ιδιοποιείται ρόλους, που του δίνουν αξία και ικανοποιούν τον ναρκισσισμό τους. Κρίσεις καταστρεπτικής διέγερσης με ετεροεπιθετικότητα, εκλύονται από πραγματικές ματαιώσεις ή ασήμαντες αιτίες και έχουν συχνά χαρακτήρα εκρηκτικό, θορυβώδη, υπερεκφραστικό!!
Μερικοί οι ψυχοπαθητικοί ασθενείς παρουσιάζουν μεθοριακή διαταραχή δηλ. μεταξύ ασθένειας και κανονικότητας και είναι πολύ καλά προσαρμοσμένοι στην κοινωνική ζωή, υπερβολικά προσαρμοσμένοι μάλιστα και μπορούν να τηρούν τους τύπους.
Η επαγγελματική τους σταδιοδρομία μπορεί να είναι πολύ επιτυχής καθώς και οι κοινωνική τους πορεία,επειδή έχουν μόνιμη ανάγκη να γίνονται αντικείμενο εκτίμησης και θαυμασμού.
Η αναρρίχηση στην πολιτική της γείτονος και η παρουσία του νεοσουλτάνου , όπως τον αποκαλούν πολλοί και του "σαλεμένου" όπως αρέσκονται να τον χαρακτηρίζουν άλλοι, προβλημάτισε πολλούς και προσπαθούν να δώσουν μία επιστημονική εξήγηση από κοινωνιολογικής, πολιτικής και εθνικής σκοπιάς.
Πολλά γράφονται και θα συνεχίσουν να γράφονται από κάθε γνωστικό επιστημονικό αντικείμενο.
Εδώ θα αναπτύξω κάποιες επιστημονικές απόψεις που αλίευσα από το "εγχειρίδιο ψυχιατρικής ενηλίκων" των Τ.LEMPERIERE-A.FELINE των εκδόσεων Παπαζήση.
Θα αναπτύξω σε περίληψη κάποιες ειδικότερες ψυχιατρικές εκδηλώσεις και τα αισθήματα που διακατέχουν τους πάσχοντες.
ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΨΗ = ο πάσχων έχει υποκειμενική αντίληψη του εαυτού του, παίρνει υψηλά ρίσκα, εκδηλώνει ξεσπάσματα θυμού με έντονες εναλλαγές συναισθημάτων, έχει υπεραισιοδοξία και αίσθημα μεγαλομανίας, χωρίς ρεαλιστική βάση, λογοδιάρροια, υπερκινητικότητα, που μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφική συμπεριφορά με ροπή σε επικίνδυνες δραστηριότητες.
ΠΑΡΑΝΟΙΑ = ο πάσχων έχει υπερεκτίμηση του εαυτού του, που εκδηλώνεται με την αυτάρκεια και την αλαζονεία. Είναι αυστηρός κριτής των άλλων, περιφρονητικός, επιτιμητικός., δεν αναγνωρίζει ποτέ ότι έχει άδικο. Θεωρεί τον εαυτό του αλάνθαστο και δεν μπορεί να θέσει σε αμφισβήτηση τη γνώμη του και προσπαθεί να επιβάλλει ενάντια σε όλους και σε όλα, το δικό του τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, επειδή θεωρεί τον εαυτό του παρεξηγημένο και αδικημένο.
Συνεπεία της πάθησης του, απουσιάζει η αυτοκριτική, που μπορεί να εξηγηθεί από την υπερτροφία του ΕΓΩ του. Σε αυτήν την υπερτροφία οφείλεται και η ακαμψία των αποφάσεων και των κρίσεων και ο αυταρχισμός και η έλλειψη ανεκτικότητας απέναντι στους άλλους. Η σκέψη λειτουργεί με τρόπο συστηματοποιημένο και δύσκαμπτο.
Διακατέχεται από καχυποψία και ευθιξία. Η καχυποψία με τον ψυχικό δυναμισμό, που συνήθως τον συνοδεύουν, παρασύρει τον παρανοϊκό σε αντιδράσεις σθεναρής και επιθετικής διεκδίκησης.
Οι παρανοϊκές προσωπικότητες, δεν αποδιοργανώνονται ποτέ και μπορούν εξ αυτού να καταλάβουν επίζηλες κοινωνικές, επαγγελματικές και πολιτικές θέσεις, γιατί διατηρούν τις πνευματικές τους ικανότητες ακέραιες.
ΟΙ ψυχοπαθητικές αυτές προσωπικότητες, έχουν πολυτάραχη ζωή και είναι συχνά σαγηνευτικοί και πειστικοί ομιλητές, δίνουν ατελείς και παραποιημένες εκδοχές, συνειδητές προσποιήσεις και
μυθομανείς εξηγήσεις.
Η μυθομανία διαποτίζει μερικές φορές ολόκληρη την συμπεριφορά τους και τότε μέσα στη σύγχυση μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας ο ψυχοπαθητικός ιδιοποιείται ρόλους, που του δίνουν αξία και ικανοποιούν τον ναρκισσισμό τους. Κρίσεις καταστρεπτικής διέγερσης με ετεροεπιθετικότητα, εκλύονται από πραγματικές ματαιώσεις ή ασήμαντες αιτίες και έχουν συχνά χαρακτήρα εκρηκτικό, θορυβώδη, υπερεκφραστικό!!
Μερικοί οι ψυχοπαθητικοί ασθενείς παρουσιάζουν μεθοριακή διαταραχή δηλ. μεταξύ ασθένειας και κανονικότητας και είναι πολύ καλά προσαρμοσμένοι στην κοινωνική ζωή, υπερβολικά προσαρμοσμένοι μάλιστα και μπορούν να τηρούν τους τύπους.
Η επαγγελματική τους σταδιοδρομία μπορεί να είναι πολύ επιτυχής καθώς και οι κοινωνική τους πορεία,επειδή έχουν μόνιμη ανάγκη να γίνονται αντικείμενο εκτίμησης και θαυμασμού.
Υστερόγραφο
σε άλλο σημείο θα αναλύσουμε το πρόβλημα της παιδικής ηλικίας όταν είναι διαταραγμένο και την επίδραση των φαρμάκων στην συμπεριφορά του πάσχοντος.
σε άλλο σημείο θα αναλύσουμε το πρόβλημα της παιδικής ηλικίας όταν είναι διαταραγμένο και την επίδραση των φαρμάκων στην συμπεριφορά του πάσχοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου