ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΙΔΟΥ – «ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ !»

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

ΣΤΕΛΛΑ ΚΑΛΤΣΙΔΟΥ  – «ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ !»

    Κάνοντας έλεγχο στην ηλεκτρονική μου αλληλογραφία, βλέπω με έκπληξη ένα ε-μαιηλ από τον συμμαθητή και φίλο μου Γρηγόρη Τριανταφυλλίδη. Και λέω «με έκπληξη», γιατί ο Γρηγόρης δεν στέλνει ποτέ ε-μαιηλ!     

    Όταν το άνοιξα, η απορία μου λύθηκε. Ο Γρηγόρης, έγραφε για την εορτάζουσα εχθές ( ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ! ) Στέλλα Καλτσίδου, βαφτισιμιά του και κόρη του άλλου συμμαθητή και φίλου μου Τάσου Καλτσίδη, που μαζί με τον Πέτρο Αλεξανδρίδη (συμμαθητής και φίλος και αυτός) αποτελούν τους… «Τρείς σωματοφύλακες», όχι του Δουμά αλλά της τάξεως ΣΣΕ 1973. 

    Με την ένθερμη επιδοκιμασία μου, και για άλλους 132.452 λόγους, θεώρησα σκόπιμο να το δημοσιεύσω. Ανδρέας.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Γρηγόρης Τριανταφυλλίδης

    Όταν το βράδυ της Τρίτης 20/11 είδα και κυρίως άκουσα το video-spot  της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (EOK), αφιερωμένο στη βαπτιστικιά μου Στέλλα Καλτσίδου κυριολεκτικά συγκλονίστηκα.  Ασυναίσθητα ήρθε στη μνήμη μου το ποίημα του Ιωάννη (έτσι λέγαμε τότε τον Γιάννη, αλλά και τον Γιάνη) Πολέμη με τίτλο ‘’Τι είναι η Πατρίδα μας’’ που απάγγειλα στο Δημοτικό, 60 χρόνια πριν (μικρός ήμουν πολύ έξυπνος). Ακόμη και σήμερα ριγώ με την τέταρτη στροφή του ποιήματος ΄΄Όλα πατρίδα μας….και κάτι που έχουμε μες τη καρδιά -και ιδιαίτερα με τον ακροτελεύτιο στίχο του-  και κράζει μέσα μας Εμπρός παιδιά’’΄.

    Τώρα τι σχέση έχει το ποίημα του Πολέμη που στην αρχή αναρωτιέται και τελικά αποφαίνεται για την έννοια της πατρίδας,  με τη συνέντευξη μιας διεθνούς αθλήτριας που αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση; Και όμως έχει. Το όλο ΄΄αφήγημα΄΄ της Στέλλας είναι ένα συνοπτικό καλά στοχευμένο μήνυμα, διατυπωμένο σε άπταιστα ελληνικά , που ταυτίζεται κατά την άποψή μου απόλυτα με το περιεχόμενο της τελευταίας στροφής του εν λόγω ποιήματος.

    Η Στέλλα δεν αφηγείται απλά  αλλά κάνει κατάθεση ψυχής για τα βιώματα και τα συναισθήματα που την κατείχαν αυτά τα είκοσι χρόνια με το εθνόσημο στις Εθνικές  Ομάδες Μπάσκετ. Περηφάνεια, Τιμή, Συγκίνηση, Αξίες, Αρχές και πάνω απ΄όλα  Εθνικός Ύμνος. Aυτά τα συναισθήματα που άπτονται ευγενών  ιδανικών δεν είναι το ΄΄κάτι΄΄ που έχουμε μες τη καρδιά  όπως τονίζει ο ποιητής; Στο τελευταίο της παιχνίδι στο κλειστό Γυμναστήριο της Λευκόβρυσης Κοζάνης στις 21/11, η Στέλλα κάλεσε τους φιλάθλους που την είχαν στο μεταξύ αποθεώσει να ψάλλουν τον Εθνικό μας ΄Υμνο, που ανακρούεται ,ως είθισται, με την έναρξη του αγώνα και το κλειστό πλημμύρισε από ενθουσιασμό.

    Με το μήνυμα της η Στέλλα απευθύνει ένα έμμεσο κάλεσμα:  «Νέοι και νέες η Εθνική διδάσκει αξίες και αρχές, παραδίδει μαθήματα ζωής, ενισχύει φιλίες , δίνει ευκαιρίες . Επιδοθείτε στον αθλητισμό, στοχεύσατε ψηλά. ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ.»

    Ο χρόνος αποχώρησής της από την ενεργό δράση , το timing που λέει και ο κουμπάρος μου ο Πέτρος ξάφνιασε πολλούς, αφού η ίδια βρίσκεται στο απόγειο της απόδοσής της. Ήταν όμως δική της συνειδητοποιημένη επιλογή, απόλυτα σεβαστή. Με την απόφασή της αυτή η Στέλλα παρέχει τον ΄΄χώρο και χρόνο΄΄ στις συμπαίκτριές της να ανελιχθούν. Σε αυτές με τις οποίες μοιράστηκε επιτυχίες αλλά και άτυχες στιγμές και ανέπτυξε φιλίες, παραδίδει τώρα και μαθήματα ζωής, αφού  εμμέσως πλην σαφώς τις παροτρύνει:  «Πιστεύω στο ταλέντο και στις δυνατότητές σας, ιδού πεδίο δόξης λαμπρό, ουδείς αναντικατάστατος. ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΙΔΙΑ!.»

    Ποιος ο αντίκτυπος για την Εθνική από την αποχώρηση της Στέλλας; Βραχυπρόθεσμα η ομάδα θα δυσκολευτεί να συνέλθει από το σόκ, (η ίδια δεν το παραδέχεται) και  να αναπληρώσει το τριοτεσσάρι της. Μακροπρόθεσμα όμως θα έχει οφέλη, αφού η παρακαταθήκη της Στέλλας την καθιστά πρότυπο για τις επερχόμενες, ενώ το μήνυμά της αποτελεί προσκλητήριο κάλεσμα για συμμετοχή (ας το εκμεταλλευτεί η ΕΟΚ). Και θα είναι πολλοί όχι μόνο οι κλητοί, αλλά και οι εκλεκτοί, δεδομένου ότι όντως υπάρχει πολύ ταλέντο στη νεολαία μας. Ας θυμηθούμε ότι και ο Γκάλης έφυγε, όμως έκτοτε το μπάσκετ κατέστη εθνικό σπόρ. Εξάλλου όπως και η ίδια δήλωσε έστω κα μή ΄΄ούσα στη γραμμή΄΄ παραμένει πάντα στη διάθεσή της και θερμός υποστηρικτής της. Για τη Στέλλα η Εθνική είναι χρόνος Ενεστώτας. Αυτό όμως που σίγουρα θα λείψει από την Εθνική είναι η φανέλα με το Νο19, αφού αυτή/αυτό  ήταν της Στέλλας.

    Δεν γνωρίζω πολλά για το γυναικείο μπάσκετ. Στις επιτυχίες όμως της Εθνικής τα τελευταία χρόνια, για τις οποίες φυσικά συνέβαλε όλος ο οργανισμός που συγκροτεί την Εθνική Ομάδα, πιστεύω ότι η Στέλλα και η Εβίνα ήταν οι ηγέτιδες της και δικαίως κατέστησαν πρότυπα για τις υπόλοιπες, αλλά και τις επερχόμενες.

    Τετάρτη 21/11 κλειστό γυμναστήριο Λευκόβρυσης Κοζάνης, ώρα 7.30. Ο αγώνας με το Ισραήλ τελείωσε νικηφόρα για την Εθνική μας πριν μια ώρα περίπου, αλλά το παρκέ γεμάτο κόσμο. Ο Τάσος και η Ελίζα έδωσαν τα λουλούδια και τις ζωγραφιές τους στη Στέλλα, που τώρα περιστοιχίζεται από πλήθος νέων και ηλικιωμένων , μεταξύ τους και μια κυρία σε αμαξίδιο. Εγώ όρθιος και άκαπνος με μια ανθοδέσμη στο χέρι ( να είναι καλά η Ευγενία) μπροστά στο κάθισμα Β12 (δεν είναι η γνωστή βιταμίνη) της εξέδρας,  περιμένω τη Στέλλα να την συγχαρώ. Ξαφνικά με πλησιάζει ένας πιτσιρικάς 6-7 χρονών και με ρωτά.

-Παππού τι περιμένεις με τα λουλούδια; τη νύφη;

-Όχι παιδάκι μου περιμένω το κορίτσι με το εθνόσημο και το Νο19.

-Στέλλα τη λένε ρε παππού. Στέλλα. Αλλά πες μου, γιατί της έδωσαν το 19; Αυτή αξίζει για άριστα 20, μου λέει.

 -Είκοσι ε; του απαντώ.

-Ναι, ναι, είκοσι και βάααααλε, μου λέει και απομακρύνθηκε.

    Ποιο είναι λοιπόν αυτό το κορίτσι του είκοσι και βάααλε; Τις επιδόσεις της στο γήπεδο τις γνωρίζει όλη η φίλαθλη Ελλάδα και όχι μόνο, αφού διέπρεψε και στο εξωτερικό. Προς τούτο και η αποδοχή από τις συμπαίκτριές της και η μεγάλη αγάπη του κόσμου. Υπάρχουν ειδικότεροι εμού που σχολίασαν και θα σχολιάσουν για τις επιδόσεις, τον επαγγελματισμό και τη προσφορά της. Εγώ θα γράψω ακόμη λίγες φράσεις από καρδιάς για αυτό το ευαίσθητο και συνάμα δυναμικό κορίτσι (κορίτσαρο δηλαδή), που εκτός των άλλων αισθάνεται τον εαυτό της ευλογημένο (λες να οφείλεται και στο λάδι της βάπτισής της;) και που είχα την τιμή να οριστώ από τους γονείς της ανάδοχό της.

    Λοιπόν η Στυλιανή (έτσι τη βαφτίσαμε και έτσι την αποκαλούν οι ξένοι αθλητικοί τηλεπαρουσιαστές), είχε και έχει αρχές και αξίες που τις διδάχθηκε από τους γονείς της, Βέρα και Τάσο (ο πρώτος της coach) και τις σφυρηλάτησε αυτά τα είκοσι χρόνια στο αμόνι της Εθνικής. Κληρονόμησε ισχυρά γονίδια, τα οποία της προσέδωσαν πλούσια σωματικά και ηθικά προσόντα,  υψηλή νοημοσύνη και απαράμιλλο ψυχισμό και σθένος (όρα πάθος στο παρκέ, επιστροφή από δύο σοβαρούς τραυματισμούς κ.α). Δοκιμάστηκε στη ΄΄φωτιά΄΄ του στίβου της ζωής και ειδικότερα του αθλητισμού, όπως δοκιμάζεται ο χρυσός στο χωνευτήρι και βρέθηκε ΓΝΗΣΙΑ. Με άλλα λόγια η Στέλλα κέκτηται όλων εκείνων των χαρακτηριστικών που συνιστούν την ερμηνεία μιας λέξης που απαντάται μόνο στα ελληνικά λεξικά - ΛΕΒΕΝΤΙΑ.

ΣΤΕΛΛΑ,

Η νονά σου και εγώ σε αγαπάμε πολύ, είμαστε περήφανοι για σένα και σου ευχόμαστε πάντα επιτυχίες σε όλους τους στόχους σου και πάνω απ΄ όλα ΥΓΕΙΑ.

ΥΓ1.Τώρα τι κουβέντα μου πέταξε ο πιτσιρικάς στο γυμναστήριο; Εγώ πάντως να ξέρεις ,συνεχίζω να τραγουδάω!!!!

ΥΓ2 Όπως είθισται στο τέλος κάθε κειμένου παρατίθενται οι πηγές. ¨Ετσι και εγώ παραθέτω την περί ής ο λόγος τέταρτη στροφή του ποιήματος ΄΄Τι είναι η Πατρίδα μας΄΄

Όλα Πατρίδα μας. Κι αυτά κι εκείνα

και κάτι που χουμε μες την καρδιά

και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίν(δ)α

και κράζει μέσα μας : Εμπρός παιδιά’’