Η μπούργκα της επιστημοσύνης

ΣΧΟΛΙΑ

Η μπούργκα της επιστημοσύνης

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.makthes.gr/

του Γιώργου Σκαμπαρδώνη
    Βγαίνει ένας υπουργός και μας λέει ότι οι πρόσφυγες θα βοηθήσουν στην επίλυση του δημογραφικού -λες και δεν είμαστε συγκεκριμένος λαός, αλλά πρόκειται για κεφάλια βοδιών ή κατσικιών, για πληθυσμό από ζωντανά κι όχι για ανθρώπους. Λες και οι πρόσφυγες δεν έχουν ειδικά, μοιραία χαρακτηριστικά, όπως είναι η θρησκεία, η εθνικότητα, ο τρόπος ζωής, τα συμφέροντά τους, οι ιδιοτέλειές τους, αλλά και το τι είναι προσωπικά ο καθείς, από άγγελος, νοικοκύρης μέχρι πιθανός κακούργος. Αντιμετωπίζει ο υπουργός τη χώρα σαν μαντρί παραγωγής απρόσωπων κρεάτων. Και το ωραιότερο που λέει: Πρόκειται για “επιστημονική άποψη” -φράση που επιτείνει την κτηνιατρική αντίληψη, η οποία δύσκολα αποκρύπτει την πρόθεσή του, που είναι ακραιφνώς σταλινική, διεθνιστική-εθνομηδενιστική και ολοκληρωτική. Από εκεί ελαύνεται και όλη η δήθεν αγάπη για τους πρόσφυγες: από τη βαθύτερη επιθυμία να αποδομήσουν την εθνική συνείδηση διά της αναμίξεως και να καταντήσουμε τελικά όλοι τοματοπελτές, αθύρματα στα χέρια αγράμματων ινστρουχτόρων-σερβιτόρων. 

    Δεν έχουν τη γενναιότητα και την εντιμότητα να πούνε, ναι, είμαστε σταλινικοί και θέλουμε να επιβάλλουμε κολχόζ, διότι αυτό θα ακουγότανε απεχθές, οπότε μονίμως φορούνε την κουκούλα, την μπούργκα του επιστημονισμού. Και ο Φίλης έλεγε τα ίδια περί των Ποντίων -η άποψή μου, δήλωνε, είναι επιστημονική κι όχι ιδεολογική. Δεν έχουν καν τη στοιχειώδη τιμιότητα να δηλώσουν αυτό που ονειρεύονται και κρύβονται συνέχεια πίσω από επιστημονισμούς. Και για ποια επιστήμη μιλούμε εντέλει, εφόσον και σε αυτήν υπάρχουν πολλές απόψεις και αποκλίσεις και ανατροπές μέσα στο χρόνο; Δεν υπάρχει αντικειμενική επιστήμη -δείτε τι γίνεται με την Αμφίπολη: οι εμφορούμενοι από αριστερές εμμονές αρχαιολόγοι, οι οποίοι προφανώς μισούν κάθε έννοια ύπαρξης Μεγάλου Αλεξάνδρου για ιδεολογικούς λόγους, επιμένουν λυσσωδώς να μη συνδεθεί το μνημείο με τον Μεγαλέξανδρο. Φοβούνται μήπως έτσι, λέει, ενταθεί ο… εθνικισμός. Άρα ποια επιστήμη επικαλούμαστε; Κι όταν η σταθερή, κομματική, εμμονική πρόθεση κάποιου είναι η ιστορικο-εθνική αποδόμηση, πώς να τον πάρουμε σοβαρά από επιστημονική άποψη; 

    Τα ίδια μας έλεγε και η Ρεπούση. Κι εκείνη, για να υποστηρίξει το “συνωστισμό” στη Σμύρνη, τι δήλωνε; Ότι πρόκειται για “επιστημονική άποψη”. Δεν είχε και αυτή τη γενναιότητα να δηλώσει τον ιδεολογικό της κατρούγκαλο, δεν είχε το σθένος να πει ευθέως πόσο απεχθάνεται τον Ελληνισμό και κατέφευγε στην ψευδο-επιστημοσύνη, που είναι το μόνιμο, ύπουλο καταφύγιο της κομματικής ιδιοτέλειας. 

    Μήπως ο Φίλης δεν έλεγε τα ανάλογα; Ότι η ποντιακή γενοκτονία δεν ήταν γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση; Για να προσθέσει: Πρόκειται για “επιστημονική άποψη” -δηλαδή η επιστημοσύνη έχει γίνει το ρεφρέν, η μόνιμη επωδός-μπούργκα απόκρυψης των πραγματικών προθέσεων. Αλλά γιατί; Διότι η λέξη “επιστημονικός” φαντάζει ως μη ιδεολογική, ως αντικειμενική, ουδέτερη, άρα η πιο κατάλληλη, για να κρύψεις πίσω της την πονηρή ιδεοληψία σου. Όλα είναι “επιστημονικά”. Τώρα πού την βρήκανε τόση επιστήμη και γιατί αίφνης την εκτιμούν αυτοί που προσλαμβάνουνε σερβιτόρους για στρατηγικό σχεδιασμό και όχι ειδικούς, σπουδαγμένους επιστήμονες, είναι άλλο θέμα ή το ίδιο θέμα: Πρόκειται για άλλη μία απάτη της απάτης και για περιφρόνηση της νοημοσύνης του κόσμου και της κοινής λογικής. “Επιστημονικός σοσιαλισμός” των υδραυλικών. 

    Σε λίγο θα μας πούνε πως το να δώσουμε το μισό Αιγαίο στους Τούρκους είναι μία γενναία πράξη συμφιλίωσης και επιστημονικά μας συμφέρει -όπως και το ότι λιγότερα ΜΜΕ φέρνουν περισσότερο πλουραλισμό, καθώς και η επέμβαση στη δικαιοσύνη είναι θεμιτή, αποτελεί “επιστημονική απόφαση” με βάση τα αντικειμενικά, επιστημονικά δεδομένα. Είναι επιστήμονες οι άνθρωποι. Όλα τα κάνουνε επιστημονικά. 

    Κατά τα άλλα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που, όταν τους βολεύει, υποστηρίζουν ότι “όλα είναι πολιτικά”. Ότι δεν υπάρχει τίποτε εκτός πολιτικής. Αλλά, όταν πάλι πολιτικά τους εξυπηρετεί, κάποια ζητήματα γίνονται μεταφυσικώς και αυτοφυώς “επιστημονικά”. Ερήμην των πάντων κάποια θέματα, όπως οι πρόσφυγες και το δημογραφικό, υπάρχουν μετέωρα, εκτός πολιτικής και Ιστορίας, και ταξιδεύουν ορφανά στο διάστημα της επιστήμης.