2.Μνημείο το Σιντριβάνι
Φυσικά μνημείο! Τι άλλο μπορούσε να είναι ??? Ευτυχώς που ο ακατονόμαστος δεν είχε καμιά ‘’φαεινή’’ και για αυτό…
http://www.makthes.gr/
Μνημείο χαρακτηρίστηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων το Σιντριβάνι της Θεσσαλονίκης, που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Εγνατία και Εθνικής Αμύνης.
Το σιντριβάνι με τη μακρά ιστορία δεν αποτελεί μόνο κατάλοιπο μιας άλλης εποχής στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς των Θεσσαλονικέων και τόπο συνάντησης των κατοίκων της πόλης.
Το Συντριβάνι, μνημείο αναφοράς για τη Θεσσαλονίκη, χτίστηκε το 1889, μετά την κατεδάφιση του ανατολικού τείχους, στο χώρο που βρίσκονταν η Κασσανδρεωτική πύλη. Ήταν δώρο του σουλτάνου Αβδούλ Χαμήτ προς τους Θεσσαλονικείς κι εντασσόταν, μαζί με άλλα έργα, σε μια προσπάθεια "εξωραϊσμού" της πόλης.
Έργο επιβλητικό, από λευκό μάρμαρο, με στοιχεία ύστερου μπαρόκ, δεν είχε μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα, αλλά και πρακτικό: πρόσφερε πολύτιμο νερό για τους διαβάτες και τα ζώα. Τη δεκαετία του '50 το Συντριβάνι που είχε στο μεταξύ στερέψει, απομακρύνθηκε στη διάρκεια έργων στην περιοχή. Αναστηλώθηκε με βάση το αυθεντικό σωζόμενο υλικό το 1977 από το Δήμο Θεσσαλονίκης. Η ιστορία του ταυτίζεται με την ιστορία του νερού στην Θεσσαλονίκη, αλλά και ως σημείο κομβικό και αναγνωρίσιμο από όλους, με τη νεώτερη ιστορία της πόλης
Το σιντριβάνι με τη μακρά ιστορία δεν αποτελεί μόνο κατάλοιπο μιας άλλης εποχής στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σημείο αναφοράς των Θεσσαλονικέων και τόπο συνάντησης των κατοίκων της πόλης.
Το Συντριβάνι, μνημείο αναφοράς για τη Θεσσαλονίκη, χτίστηκε το 1889, μετά την κατεδάφιση του ανατολικού τείχους, στο χώρο που βρίσκονταν η Κασσανδρεωτική πύλη. Ήταν δώρο του σουλτάνου Αβδούλ Χαμήτ προς τους Θεσσαλονικείς κι εντασσόταν, μαζί με άλλα έργα, σε μια προσπάθεια "εξωραϊσμού" της πόλης.
Έργο επιβλητικό, από λευκό μάρμαρο, με στοιχεία ύστερου μπαρόκ, δεν είχε μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα, αλλά και πρακτικό: πρόσφερε πολύτιμο νερό για τους διαβάτες και τα ζώα. Τη δεκαετία του '50 το Συντριβάνι που είχε στο μεταξύ στερέψει, απομακρύνθηκε στη διάρκεια έργων στην περιοχή. Αναστηλώθηκε με βάση το αυθεντικό σωζόμενο υλικό το 1977 από το Δήμο Θεσσαλονίκης. Η ιστορία του ταυτίζεται με την ιστορία του νερού στην Θεσσαλονίκη, αλλά και ως σημείο κομβικό και αναγνωρίσιμο από όλους, με τη νεώτερη ιστορία της πόλης
Κατασκευάστηκε στο τέλος του 19ου αιώνα, στη διάρκεια της τελευταίας περιόδου της οθωμανικής κατοχής, όταν διοικητής ήταν ο Σαμπρί πασάς, σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού της πόλης. Είναι κατασκευασμένο από λευκό μάρμαρο και φέρει έναν συνδυασμό οθωμανικών και δυτικότροπων στοιχείων. Ανώτερο τμήμα με δυτικοευρωπαϊκή μορφή και οβελίσκος με αιγυπτιακά πρότυπα είναι μερικά από τα κυρίαρχα στοιχεία του. Έχει κυκλική βάση και τρεις γούρνες, ενώ άλλο ένα βασικό χαρακτηριστικό του είναι οι λεοντοκεφαλές μέσα από τις οποίες κυλά το νερό και είναι συνδεδεμένες κυρίως με την τοπική λαϊκή αρχιτεκτονική.
Ο δήμος απέσπασε το σιντριβάνι από τη θέση του το 1936 για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία και έμεινε αχρησιμοποίητο στο παλιό γήπεδο της ΧΑΝΘ και αργότερα στο εργοτάξιο του δήμου στην Τούμπα, όπου παρέμενε επί πολύ καιρό με αποτέλεσμα να υποστεί καταστροφές. Κάποια από τα τμήματά του βρέθηκαν αργότερα, το 1976, παρατημένα.
Ο δήμος απέσπασε το σιντριβάνι από τη θέση του το 1936 για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία και έμεινε αχρησιμοποίητο στο παλιό γήπεδο της ΧΑΝΘ και αργότερα στο εργοτάξιο του δήμου στην Τούμπα, όπου παρέμενε επί πολύ καιρό με αποτέλεσμα να υποστεί καταστροφές. Κάποια από τα τμήματά του βρέθηκαν αργότερα, το 1976, παρατημένα.
Την περασμένη Πέμπτη το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων γνωμοδότησε σε συνεδρίασή του κατά πλειοψηφία υπέρ του χαρακτηρισμού του ως μνημείου, αφού πρόκειται για κατάλοιπο της πολεοδομικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης του 19ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου