ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Αντιστρατηγου ΕΑ Πολυμερου Χαραλαμπου ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΣ ΣΣΕ 1973 ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ   

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Αντιστρατηγου ΕΑ Πολυμερου Χαραλαμπου ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΤΑΞΕΩΣ ΣΣΕ 1973 ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

    Κυριε υπουργε ,

    Εκ μερους του Συνδεσμου της Ταξεως,  μισο αιωνα  μετα την εισοδο μας στη ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ  ΣΧΟΛΗ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, σας καλοσωριζω σημερα εδω στη γενεθλια γιορτη της ταξεως, Κυριε υπουργε η παρουσια σας εδω μας χαροποιει ιδιαιτερα και υπογραμιζε το ενδιαφερον σας , για τους βετερανους πλεον συναδελφους σας ,προσβλεπουμε σε σας και ευχομαστε καλη τυχη πολλες επιτυχιες στη νεα σας διαδρομη ,καλες εισηγησεις και καλες αποφασεις ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ..  ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

    Κύριε Διοικητά της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων

    Σεβαστοί Στρατηγοί πρώην εκπαιδευτές μας στη Σχολή

    Αγαπητοί Συνάδελφοι άλλων τάξεων

    Η παρουσία σας εδω ολων μας δίνει μεγάλη χαρά και μας τιμά ιδιαίτερα, γιατί επιλέξατε να γευθείτε μαζί μας το μεγαλείο των στιγμών της σημερινής γιορτής της τάξεως μας.

    Αγαπητές συμμαθήτριες, αγαπητοί συμμαθητές με τη βοήθεια του Θεού ΚΑΛΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ, μισό αιώνα μετά από την είσοδό μας στην Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων.

    Σκοπός της σημερινής γιορτής είναι η επιβεβαίωση της ανεξίτηλης οντότητας της τάξεως 1973 , ως ένα ηθικά συγκροτημένο κοινωνικό σύνολο ανθρώπων καιμ συντεταγμενο κάτω από τη σκέπη της Παναγίας, τον ορκο προς την γαλανολευκη και τον ιερο θεσμο της οικογενειας !!!! , Συνδεδεμενοι άρρηκτα με βαθύτατη συναισθηματική νοημοσύνη , εκδηλούμενη με απλόχερη ΑΡΩΓΗ μεταξύ των μελών της , οταν χρειασθει

    Επίσης ΣΚΟΠΟΣ της γιορτής μας είναι η διατήρηση και ενδυνάμωση των άρρηκτων ψυχικών και

συναισθηματικών δεσμών των συμμαθητών μεταξύ τους, καθώς και μεταξύ των συζύγων τους.

    Με βάση τον παραπάνω σκοπό και τον διατιθέμενο χρόνο σχεδιάστηκαν οι επιμέρους δραστηριότητες της γιορτής μας,

    Σήμερα τα χείλη δεν μιλούν, ο λόγος έχει πετρώσει κατά την εκφορά του, το λόγο τον έχουν οι σιωπές, η μια δίπλα στην άλλη οδοιπορούν αντίστροφα στο χρόνο και ιχνηλατούν το παρελθόν, σμιλεύοντας το μέλλον με άλλους ρόλους πλέον, κυρίως το ρόλο του παππού έτσι απλά, αγέρωχα, αρχοντικά.

    Αν όμως τα χείλη μας μιλούσαν τρεμάμενα από συγκίνηση θα έλεγαν: Ευχαριστούμε το Θεό που μας αξίωσε , μισό αιώνα , μετά την είσοδό μας στη Σχολή ,να είμαστε τώρα εδώ, όμως ο πανάγαθος μερικούς από τους συμμαθητές μας αγάπησε πιο πολύ και τους πήρε στην κοινωνία των αγγέλων, αφήνοντας στα απόκρημνα της καρδιάς μας συντρίμμια από τον χαλασμό.

             1974 Μεσαρχάκης Γεώργιος

30 Οκτ. 1990 Φωτόπουλος Θεοδωρος

7 Οκτ.   2007 Καρούζος Βασίλειος

12 Μια  2013 Βουλώνης Νικόλαος

2 Ιουν.  2013 Φραγκής Αντωνιος

30 Οκτ. 2014 Κουκουφίκης Κων/νος

14 Οκτ. 2015 Σύρμος Δημήτριος

13 Δεκ. 2015 Μητράκος Ανδρέας

1 Νοεμ. 2018 Τσιρογιάννης Νικολαος

    Την οφειλόμενη τιμή στη μνήμη τους θα αποδώσουμε επίσημα, μετά από λίγο, στην πλατεία Ηρώων της Σχολής.

    Αν αγαπητοί συμμαθητές , οι σιωπές μας ξεφύλλιζαν, της τάξης μας την ιστορία, με στεντόρεια φωνή η ιστορία θα έλεγε:

    Μισό αιώνα πριν άλκιμοι νεανίες πέρασαν την πύλη της Σχολής , κρατώντας οι περισσότεροι μια σακούλα νάιλον στο χέρι , έχοντας μέσα , φρεσκοσιδερωμένα καθαρά ,δύο ρουχάκια από την ΜΑΝΝΑ ΜΑΣ .

    Φεύγοντας από το σπίτι ,μαζί μας πήραμε , μια ρίζα από τα λόγια του πατέρα και μια ρίζα από τον πόνο του αποχωρισμού της Μανας και άνθισαν κι οι δύο ρίζες στον κήπο της ζωής μας αποβραδίς κι οι δύο κέντρωναν ελπίδα και αισιοδοξία για τη ζωή και το πρωί άνθιζαν χαμόγελο, αγάπη, ευλογία των γονιων μας .  Εμείς νεοι ρωμαλεοι τότε , με χαμηλό το βλέμμα αλλά ψηλά το ηθικό καταθέσαμε ευορκως σεμνά, στην πατρίδα όχι τον χτύπο της καρδιάς μας αλλά την ίδια την καρδιά, όχι κάποιες σκέψεις μας αλλά το ίδιο το μυαλό μας και σαν άμεση αποπληρωμή μέσα μας φούσκωσαν από υπερηφάνεια τα νεανικά μας στήθη.

    Διαβάζοντας ο καθένας , την ιστορία της τάξης μας,οι σιωπές θα του έλεγαν : Αυτούς που μπροστά σου ατενίζεις φίλε αναγνώστη , σε όλο το ταξίδι τους , υπήρξαν άνδρες υπερήφανοι, πρότυπα ηγήτορος , ανεξάρτητα του καταληκτικού βαθμού τους, υπήρξαν ηγήτορες που την στολή τους την ΕΦΕΡΑΝ και δεν την ΠΕΡΙΕΦΕΡΑΝ σε εξωθεσμικούς υπόγειους διαδρόμους. Οι ηγήτορες αυτοί έφεραν στις επωμίδες τους ΒΑΘΜΟΥΣ θεσμικά απονεμημένους και όχι ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΣΤΟΛΗΣ εξωθεσμικά καρφιτσωμένα. Όλων τα βιογραφικά κοσμούσαν βαριά υπηρεσιακά ένσημα τα οποία κατεκτησαν σε Έβρο νησιά και Κυπρο !!Οι Αξ/κοί της Τάξης 1973 περπατούσαν στη ζωή υπερήφανοι αγέρωχοι, αρχοντες !!!! ορκισμένοι ΑΝΤΙΑΜΟΡΑΛΙΣΤΕΣ των ηθικών αξιών και εθνικών ιδεωδών ,κέντρωσαν στα χρόνια της Σχολής και άνθισαν στα επόμενα χρόνια στο Στρατό, έβγαλαν φύλλα και κλαριά και σκέπασαν όλη την Ελλάδα μαζί και τις αλησμόνητες πατρίδες.

    Πατρίδες που όψιμα πολιτικά ΜΕΙΡΑΚΙΑ τα έβγαλαν στον πάγκο της λαϊκής αγοράς του πολιτικού παζαριού και τα ξεπούλησαν όσο-όσο. Εδώ ταιριάζουν τα λόγια του Κωστή Παλαμά τα οποία παραφραζόμενα λένε

«Χρωστάτε και σε όσους ήλθαν, πέρασαν, θα’ ρθουνε, θα περάσουν.

Κριτές θα σας δικάσουν οι αγέννητοι και οι νεκροί».

    Η μέρα γενεθλίων μισού αιώνα, επίσημη ημέρα σημερα , φορέσαμε όλοι τα καλά μας, φορέσαμε και το παράσημό μας, το παράσημο της τάξης μας ένα παράσημο που δεν καρφιτσώνεται στην στολή αλλά φέρεται κατάσαρκα στο μέρος της καρδιάς και εχει βαθμο και ονοματεπωνυμο !!!

    Το 1974 λόγω της τότε κατάστασης όλες οι μαννάδες , που είχαν γιους στο στρατό ,έχασαν τον ύπνο τους από τη στεναχώρια, μια μάνα όμως είχε πάρει και τη μαύρη τη μπογιά έτοιμη να μαυροφορέσει , είχε δύο γιους που πολέμαγαν στην ΚΥΠΡΟ. Πριν χρόνια πολλά, αν καλά θυμάμαι, είχα διαβάσει κάπου, δεν θυμάμαι πού ακριβώς:

    «Το πρωί της 16ης Αυγ. ο εχθρός εξαπέλυσε, εκ νέου με μεγαλύτερη σφοδρότητα , επίθεση εναντίον της αμυντικής περιοχής του 386 Τάγματος , με συνεργασία αρμάτων μάχης. Κάτω από αυτήν την πίεση τα τμήματα αναγκάστηκαν να συμπτυχθούν από τα ΥΨ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (1ος Λόχος) στα ΥΨ . ΣΥΤΑ. Την 18:00 της ιδίας ημέρα με πολιτική συμφωνία επετεύχθει εκεχειρία (κατάπαυση πυρός). Ο εχθρός όμως επέμενε στην κατάληψη των υψωμάτων , γι’αυτό και την 18:00, παρά την εκεχειρία εξαπέλυσε την πιο σφοδρή επίθεση του , με συνεργασία αρμάτων μάχης (6-7 άρματα). Κατά την διάρκεια της εξέλιξης της μάχης βρέθηκε στην  περιοχή τυχαία Δρία της δύναμης της 35 ΜΚ με επικεφαλής τον Ανθλγό (ΚΔ) Κοιμτζόγλου Νικόλαο η οποία διέθετε και Α/Τ ΠΑΟ 90 χιλ. Μπήκε αμέσως στον αγώνα και κατάφερε να καταστρέψει τρία (3) εχθρικά άρματα μάχης. Η μάχη διήρκεσε 45’ λεπτά, με αποτέλεσμα ο εχθρός ουδέν να επιτυχει , έχοντας ταυτόχρονα βαριές απώλειες.

   Τον ΑΝΘΛΓΟ ΚΟΪΜΤΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΜ 39423

Δ Ι Α Μ Ν Η Μ Ο Ν Ε Υ Ω

διότι Δρίτης της Δρίας Α/Τ ΠΑΟ 90 χιλ. τυγχάνων και διατεθείς ΥΔ του Τάγματος κατά τη μάχη του  αεροδρομίου την 16ην Αυγ. κατόρθωσε να προωθήσει τα όπλα του, πολύ πλησίον του ΠΟΤ και να βάλει κατά των εχθρικών αρμάτων επιτυχώς, με αποτέλεσμα να ανακοπεί ,λίαν εγκαίρως ,η επιθετική προσπάθεια του εχθρού.

    Κατά την επιχείρηση αυτη επεδείξε θάρρος, τόλμην, τέλειαν περιφρόνηση προς τον θάνατο και πίστη μέχρι φανατισμού, εις τον διεξαγόμενο αγώνα. Επειδή η καθ’όλα δράση του Ανθλγού ΚΟΪΜΤΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ υπερβαίνει κατά μέγα βαθμό τα όρια του καλώς νοουμένου καθήκοντος,

Δια ταύτα,

    Προτείνω τούτον δια την απονομή του πολεμικού σταυρού.

    Η πολιτεία θέλοντας να αποπληρώσει το θάρρος και την αυτοθυσία του ανθυπολοχαγού ΚΟΪΜΤΖΟΓΛΟΥ τον ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΣΕ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ .

    Βέβαια ο Σύνδεσμος της τάξης οργάνωσε ειδική εκδήλωση και εκεί τίμησε ιδιαίτερα τον Νίκο και τον αδελφό του Κώστα , που πολεμησε και αυτος στη Κυπρο , συμμετέχοντας  στις επιχειρήσεις   εναντίον των Τούρκων.

    ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ αγαπητοί συμμαθητές δύο λόγια τις αξιότιμες συζύγους σας !!!…

    ΕΡΙΤΙΜΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΜΟΥ μπορεί οι σύζυγοί σας να έφεραν επωμίδες με βαρύτιμους βαθμούς , ΣΕΙΣ ΟΜΩΣ φέρατε νυχθημερόν στους ώμους σας , την πιο πολύτιμη διάκριση!!! Την φροντίδα για τα παιδιά, για το σπίτι, για τον σύζυγο, για το επάγγελμά σας, για τον εαυτό σας και ως κόρη, φροντίδα για τους άξιους γονείς σας…

    ΤΟ ΕΡΓΟ αυτό το επιτελέσατε κατά τρόπο ΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΗΡΩΙΚΟ και ανεβήκατε επάξια στην ανώτερη βαθμίδα κοινωνικής καταξίωσης!!! ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΤΕ το ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ στο στίβο της ζωής!!! Θεωρώ πολύ άδικο η υπηρεσία να παραγνωρίζει το τιτάνιο αυτό έργο, του πιο ΕΠΙΛΕΚΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ και να μην τους απονέμει ούτε ένα εύσημο , όλα τα εύσημα αυτά , ξεχωριστές κυρίες μου , τα κατακτήσατε μόνες σας και τα φέρετε στο στήθος σας νυχθημερόν και δια βίου. Είναι η δύναμη που σας κάνει να περπατάτε στη ζωή ΑΓΕΡΩΧΕΣ!!! ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΕΣ!!! ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΕΥΘΥΤΕΝΕΙΣ!!! Θεωρώ λάθος αναφερόμενοι σε σύζυγο αξιωματικού να γράφουμε τη λέξη Κυρία με Κ κεφαλαίο. Θα πρέπει στο εξής αναφερόμενοι σε σύζυγο αξιωματικού η λέξη  Κ Υ Ρ Ι Α να γράφεται με όλα τα γράμματα κεφαλαία!!! Παρακαλώ τελειώνοντας να μου επιτρέψετε έναν προσωπικό συλλογισμό.

     Και ομως πιστευω οτι παραπονούνται και οι άγγελοι, τι και αν είναι άγγελοι και πάντα μας εμπνέουν,!!!!!  γι’αυτό λοιπόν όλα που προανέφερα για τις ΚΥΡΙΕΣ συζύγους Αξιωματικών, επιτρεψτε μου να κοινοποιήσω και στη σύζυγό μου ΚΑΤΕΡΙΝΑ που εδώ και 11 χρόνια βρίσκεται εκεί ψηλά στη κοινωνία των αγγέλων. ολα τα παραπανω της πανε γαντι !!!!!!!!

    Το Δ.Σ. του συνδέσμου θέλοντας να τιμήσει τις συζύγους των συμμαθητών της τάξης για τους λόγους που προαναφέρθηκαν , στο τέλος θα επιδώσει στις κυρίες , αναμνηστικό συμβολικό κόσμημα για τα 50 χρόνια της τάξης.

    Αγαπητές συμμαθήτριες Αγαπητοί συμμαθητές, χρόνια μας πολλά !!!!

    Εύχομαι και προσεύχομαι καλή συνέχεια στο ταξίδι μας, γαλάζιος πάντα να είναι ο ουρανός μας, σύννεφο να μην υπάρχει ,στις φουρτούνες της ζωής , η πλώρη μας να είναι κοφτερή και πρύμνα να ’χουμε καιρό, γοργόφτερα και υψιπετή, τα όνειρά μας να’ ναι γιατί ζωή δίχως όνειρα μοιάζει με ουρανό δίχως πουλιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΣ

 Χαραλαμπος Πολυμερος

ΑΝΤΓΟΣ ΕΑ