Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ



ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Κάποτε η αγάπη γεννάει αγκάθια
Που μόνον πονεμένες καρδιές τ΄ ακουμπούν
Πόνος στη διαδρομή, ματωμένα χάδια
Τα χαμόγελα σαν εφιάλτης αυτοκτονούν.

Κάποτε η αγάπη γεννάει αγκάθια
Το ταίρι είναι ανάρμοστο και ξαστοχεί
Πληγωμένη της αγάπης η συμπάθεια
Σπαράζουν οι καρδιές μετέωροι στην συντριβή.

Και αυτή η σχέση στου πένθους το ναυάγιο
Στο κατώφλι του χάους έχει βυθισθεί
Σκυθρωποί οι ουρανοί, σωπαίνει το κουράγιο
Μια ωραία ανάμνηση έχει απομακρυνθεί.

Και αυτή η σχέση ψάχνει απάντηση να δώσει
Στα χαλίκια της ακρογιαλιάς του καλοκαιριού
Κάποτε η αγάπη γεννάει παραμύθια
Ψεύτικες πέρλες, απομεινάρια του εγωισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου