ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
ΓΙΑ ΣΤΕΡΝΗ ΦΟΡΑ
Λαζαρος-Κίμων Μπερβερίδης
Μάτια κατεβασμένα βλέμμα θολό
Σκοτείνιασε την μνήμη της η άσπρη
Σκόνη νοστάλγησε καρδιά και μυαλό
Κενό της σκέψης, έγειρε στην άκρη.
Τσιγάρο προσπάθησε να ανάψει
Ήθελε να κοιμηθεί να ξεχάσει
Αυτό που ζητούσε να βρει στα χαμένα
Από τον ξένο κόσμο κυνηγημένα.
Μάτια κοιτούν ερωτήματα βάζουν
Πληγώνουν καρδιές, απελπισία μεγάλη
Κάποιοι φωνάζουν, ξεσπούν, μα διστάζουν
Αγιάτρευτες πληγές, εδώ δεν χαράζει.
Φράγμα στο κύλισμα γιατρειά να φέρει
Σηκώνεται να φύγει μα δεν στέκει καλά
Τι της έταξαν ότι τάχα θα εύρη
Πιο κάτω λυγίζει για στερνή φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου