ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Νικόλαος Ζαρκάδας Υποστράτηγος ε.α.

            Οι προκλήσεις της γειτονικής ΄χωρας της Αλβανίας δεν έχουν τελειωμό. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες καθημερινά αναζητά αιτίες και αφορμές προκειμένου να πα­ρου­σιάζει τις αλυτρωτικές βλέψεις της προς τα ελληνικά εδάφη της Θεσπρωτίας περιοχής Ηπεί­ρου.

            Καθόρισε προκλητικά, ανιστόρητα και αναιτιολόγητα την 27η Ιουνίου ως ημέρα "Γε­νοκτονίας των Τσάμηδων". Τελευταία, προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που κυρίως εξετάζει εγκλήματα πολέμου, όπως εκτός από την αναγνώριση της ανύπαρκτης "γε­νοκτονίας", αφενός μεν να της επιστραφούν εδάφη της περιοχής Θεσπρωτίας, αφετέρου δε να καταβληθούν αποζημιώσεις για τις περιουσίες των τσάμηδων, που δημεύτηκαν από το ελληνικό δημόσιο κατά τη δεκαετία του 1940, ώστε να επαναπατρισθούν στις εστίες τους.

            Βέβαια, η Αλβανία αποφεύγει να αναφερθεί στην συνεργασία των τσάμηδων με τις εχθρι­κές δυνάμεις τόσο κατά την επιθετική ενέργεια των ιταλικών δυνάμεων, τις οποίες ενί­σχυ­σαν  με την συγκρότηση και οργάνωση του "Σώματος Στρατού Τσαμουριάς" δύναμης τριών αλβανικών ταγμάτων, όσο και με την εισβολή ανταρτικών τμημάτων τους στις πε­ριο­χές Σαγιάδας και Φιλιατών με αποστολή την προσβολή στα νώτα των ελληνικών δυνάμεων και την λεηλασία και την πυρπόληση των χωριών.

            Ομοίως δεν μνημονεύει ότι κατά την περίοδο της κατοχής συμμετείχαν στο όργιο των δολοφονιών και των εκτελέσεων μεμονωμένων ατόμων ή ομαδικών στα χωριά της πε­ριο­χής Θεσπρωτίας, τα περισσότερα των οποίων πυρπόλησαν. Είναι χαρακτηριστική και α­νε­ξίτηλη στη μνήμη η συμμετοχή τους στην ομαδική εκτέλεση των σαράντα εννέα προ­κρί­των της πόλης της Παραμυθιάς τον Σεπτέμβριο του 1943, που συγκλόνισε όχι μόνο το πα­νελ­λήνιο, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη.

            Οι τσάμηδες δεν εκδιώχθηκαν από την περιοχή από τις ελληνικές δυνάμεις, αλλά μό­νοι τους κατέφυγαν στην Αλβανία με την αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων, προ­κει­μέ­νου να αποφύγουν την εκτέλεση των χιλίων επτακοσίων και πλέον δικαστικών αποφάσεων που εκδόθηκαν με θανατικές ποινές και αφαίρεση ιθαγένειας για εγκλήματα πολέμου.

             Αυτοί σήμερα υποκινούμενοι και καθοδηγούμενοι διακηρύσσουν απροκάλυπτα τις α­ξιώ­σεις τους επί των ελληνικών εδαφών της Θεσπρωτίας, τα οποία διεκδικούν με την προ­σφυ­γή τους στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και παράλληλα θέτουν θέματα επα­να­πα­τρι­σμού τους και αναγνώρισης "αλβανικού ολοκαυτώματος".

            Σήμερα χτυπά το σήμαντρο του εθνικού κινδύνου. Μπορεί οι διεκδικήσεις της Αλ­βα­νίας να είναι ανυπόστατες, πλην όμως πάντοτε ελλοχεύει ο κίνδυνος μιας διεθνούς δικα­στι­κής απόφασης, που να θέτει την Πατρίδα μας σε περιπέτειες.

            Φύλακες γρηγορείτε, οι καιροί ου μενετοί!

            Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.