ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 111. Ο γάιδαρος και ο
σκύλος.
Μια φορά και ένα καιρό, ένας γάιδαρος οδοιπορούσε μαζί με έναν σκύλο.
Κ έτσι καθώς βάδιζαν, είδαν καταγής ένα σφραγισμένο γράμμα. Τα γράμματα των
αρχαίων Ελλήνων ήταν τυλιγμένα κυλινδρικά, και γύρω δεμένα με έναν σπάγγο ο
οποίος δενόταν και στον κόμπο επάνω σφραγιζόταν με λιωμένο κερί ή μολύβι.
Πήρε λοιπόν ο γάιδαρος το
γράμμα, έσπασε την σφραγίδα, και άρχισε να το διαβάζει για να ακούει και ο
σκύλος τί έγραφε. Το γράμμα εκείνο έγραφε για διάφορα φυτοφάγα ζώα και
προπάντων για την τροφή τους, όπως χορτάρι, κριθάρι, άχυρο και τα λοιπά.
Ο σκύλος πολύ δυσαρεστούνταν
ακούγοντας την ανάγνωση του γράμματος. Έλεγε στον γάιδαρο:
Παρακάτω, φίλε, παρακάτω διάβασε, μήπως βρείς
κάποιο σημείο που να λέει για κρέατα, έστω για κόκκαλα.
Ο γάιδαρος συνέχιζε να
διαβάζει ώσπου τελείωσε όλο το γράμμα, και δέν έγραφε πουθενά τίποτε για
κρέατα, ούτε κάν για κόκκαλα.
Είπε τότε ο σκύλος:
Αμάν, φίλε, πέτατο αυτό το γράμμα, σκίσ'το, κάψ'το!
Τόση ώρα χάσαμε διαβάζοντας το, μας σκότισε την ψυχή, και τίποτε της προκοπής
δέν είχε!.
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ὄνος καὶ κύων συνοδοιποροῦντες
Ὄνος καὶ κύων ἐν ταὐτῷ
ὡδοιπόρουν. Εὑρόντες δὲ ἐπὶ γῆς ἐσφραγισμένον γραμμάτιον, ὁ ὄνος λαβὼν καὶ
ἀναῤῥήξας τὴν σφραγῖδα καὶ ἀναπτύξας, διεξῄει εἰς ἐπήκοον τοῦ κυνός. Περὶ
βοσκημάτων δὲ ἐτύγχανε τὰ γράμματα χόρτου τε, φημί, καὶ κριθῆς καὶ ἀχύρου.
Ἀηδῶς οὖν ὁ κύων, τοῦ
ὄνου ταῦτα διεξιόντος, διέκειτο· ἔνθεν δὴ καὶ ἔφησε τῷ ὄνῳ·
Ὑπόβαθι, φιλτατε, μικρόν, μή τι καὶ περὶ κρεῶν καὶ
ὀστέων εὕρῃς διαλαμβάνων.
Ὁ δὲ ὄνος ἅπαν τὸ
γραμμάτιον διεξελθὼν καὶ μηδὲν εὑρηκὼς ὧν ὁ κύων ἐζήτει, ἀντέφησεν αὖθις ὁ
κύων·
Βάλε κατὰ γῆς, ὡς ἀδόκιμον πάντῃ, φίλε, τυγχάνον...
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου