ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 30. Οι βάτραχοι που ήθελαν βασιλιά.
Μια φορά και ένα καιρό, όταν τα ζώα είχαν
φωνή, οι βάτραχοι μαζεύτηκαν να αποφασίσουν, και διαπίστωσαν ότι δεν είχαν
βασιλιά, με αποτέλεσμα να μην έχουν καθόλου τάξη και παντού να υπάρχει αναρχία.
Αποφάσισαν λοιπόν, και έστειλαν στον Δία
δύο πρεσβευτές, για να του ζητήσουν να τους δώσει βασιλιά.
Ο Δίας, βλέποντας την απλο’ι’κότητα και χαζομάρα τους, πήρε ένα
κομμάτι ξύλο και το πέταξε στο βάλτο.
Μόλις έπεσε το ξύλο στο βάλτο, οι βάτραχοι
τρόμαξαν τόσο πολύ, που εξαφανίστηκαν όλοι στα βαθειά.
Όταν όμως, είδαν ότι το ξύλο έμενε ακίνητο,
σιγά σιγά ξεθάρρεψαν και το πλησίασαν. Στο τέλος, από την περιφρόνηση στο δώρο
του Δία, ανέβηκαν επάνω του και στρογγυλοκάθησαν.
Επειδή όμως ντρεπόταν να έχουν τέτοιο
βασιλιά, ξαναέστειλαν πρεσβευτές στο Δία, να του ζητήσουν να τους δώσει άλλο,
γιατί αυτός παραήταν καλός.
Τότε ο Δίας θύμωσε, και τους έστειλε μια
νεροφίδα, που τους άρπαζε και τους
καταβρόχθιζε.
Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
***************************************************************
Βάτραχοι
αἰτοῦντες βασιλέα
Βάτραχοι λυπούμενοι ἐπὶ τῇ ἑαυτῶν ἀναρχίᾳ
πρέσβεις ἔπεμψαν πρὸς τὸν Δία, δεόμενοι βασιλέα αὐτοῖς παρασχεῖν.
Ὁ δὲ συνιδὼν τὴν εὐήθειαν αὐτῶν ξύλον εἰς τὴν
λίμνην καθῆκε.
Καὶ οἱ βάτραχοι, τὸ μὲν πρῶτον
καταπλαγέντες τὸν ψόφον, εἰς τὰ βάθη τῆς λίμνης ἐνέδυσαν. Ὕστερον δὲ, ὡς ἀκίνητον
ἦν τὸ ξύλον, ἀναδύντες εἰς τοσοῦτον καταφρονήσεως ἦλθον ὡς ἐπιβαίνοντες αὐτῷ ἐπικαθέζεσθαι.
Ἀναξιοπαθοῦντες δὲ τοιοῦτον ἔχειν βασιλέα, ἧκον
ἐκ δευτέρου πρὸς τὸν Δία καὶ τοῦτον παρεκάλουν ἀλλάξαι αὐτοῖς τὸν ἄρχοντα· τὸν
γὰρ πρῶτον λίαν εἶναι νωχελῆ.
Καὶ ὁ Ζεὺς ἀγανακτήσας καθ' αὐτῶν ὕδρον αὐτοῖς
ἔπεμψεν, ὑφ' οὗ συλλαμβανόμενοι κατησθίοντο.
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ἄμεινόν ἐστι νωθεῖς
καὶ μὴ πονηροὺς ἔχειν ἄρχοντας ἢ ταρακτικοὺς καὶ κακούργους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου