ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
4.ΧΑΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – ΧΡΟΝΟΣ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Μακριά από τις χαρές της ζωής αιχμάλωτος
Όλο ψιθυρίζω στον εαυτό μου, πως θα φύγω
Μες τα βάσανα ο χρόνος ξεγλιστρά αφύλαχτος
Ζητά ακριβά ανταλλάγματα για λίγο.
Αμφίβολα φώτα, η παρηγοριά στη στιγμή
Τα πάντα σβήνουν και προχωρώ στα σκοτεινά
Οι χάρες της ζωής και ο χρόνος στην ίδια σκηνή
Αυτές προσδοκούν, ο άλλος ανάμεσά μας προχωρά.
Και αυτές μες το σκοτάδι φωνάζουν και ικετεύουν
Να μη τις απαρνηθώ, γιατί είναι ευτυχία
Λίγο φως, κρύο φεγγάρι απόψε προσμένουν
Με τον χρόνο να παίζει, μεγάλη σημασία.
Όλο ο νους μου τρέχει να ξεφύγει από τον χρόνο
Και όλο μπροστά μου, χωρίς χαρές τον συναντώ
Ανθρώπινο τα κλάμα συνοδεύει τον πόνο
Δεν πρέπει να τρέχω και δεν ελπίζω, είναι γραφτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου