ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ
5.ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΑΝΟΙΧΤΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Καλοκαιράκι και τα παράθυρα ανοιχτά
Φεύγει η σκέψη αφήνει χνάρια
στοχαστικά
Στη θάλασσα την μαγεμένη πάω να την
βρω
Την δροσερή αλμύρα της μαζί να
μοιρασθώ.
Είναι χαμένη μέσα στου πλήθους την
ομορφιά
Κορμιά γλυκά μάτια ζωσμένα με την
μαγεία
Πλάσματα ξανθά ,μένει άφωνη και η
μιλιά
Μάτια και μιλιά διασκεδάζουν μέσα στη
πορεία.
Να η σκέψη σεργιάνησε και ήρθε στα
λογικά της
Δεν άντεξε, γλυκάθηκαν τα σωθικά της
Μόνον στη θάλασσα παίζω μαζί της και
αναπολώ
απόψε την φιλά το περιγιάλι τι άλλο
να πω.
Αδειάσανε οι θάλασσες την πήρανε μαζί
τους
Κάνω σινιάλο να με δει, αλλού είναι
στραμμένη
Την μάγεψε η ομορφιά και στέκει σαν
μαγνήτης
Παράθυρα ανοιχτά, στους λογισμούς
δοσμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου