«... Το 1805 κατέφυγε στην Ζάκυνθο καταδιωκόμενος από τους Τούρκους...». Θα ήταν τιμιώτερο νομίζω να συμπληρώσετε ολόκληρο το βασικό αυτό ιστορικό γεγονός και όχι να αιωρούνται μισές αλήθειες. Το γεγονός αφορά την κατάρα του Αφορισμού και Αναθέματος, που εκτοξεύτηκε Συνοδικώς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οδήγησε το χειμώνα 1805-06 στην εξολόθρευση του συνόλου σχεδόν της μάχιμης νεολαίας, της κλεφτουριάς, του Μοριά, 4000 -6000 τον αριθμό, παραλύοντας οποιαδήποτε διάθεση αντίστασης κατά του κατακτητή έως την επόμενη γενιά. Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως οι Τουρκο-Μογγόλοι κατακτητές είχαν, ένεκα του Αναθέματος, πιστούς συνεργάτες τους ορθοδόξους θρησκομανείς Ρωμιούς (δλδ. το σύνολο του υπόλοιπου πληθυσμού). Παγίδες, ενέδρες στα περάσματα και ρουφιανιές, σκυλιά να αλυχτούν, αποκλεισμός και πείνα και ανηλεής καταδίωξη μέσα στο σκληρό χειμώνα, οδήγησε στο ολέθριο για το Γένος αποτέλεσμα. Όσο αφορά τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη? Εκτός από τη διάλυση του δικού του αποσπάσματος που αριθμούσε 500 τουλάχιστον άτομα, ζήτημα είναι αν κατάφεραν να σωθούν 30 μόνο συμπολεμιστές από το ασκέρι του. Η μεγάλη προδοσία των μοναχών της Μονής Αιμιαλών στη Δημητσάνα, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο θάνατος του αδελφού του Κωσταντή και των συντρόφων του, σε αυτή την περίοδο αναφέρεται. Στο σχολείο βέβαια αυτά δεν μας τα διδάσκουν. Οι λόγοι προφανείς. Μη πέφτετε κι εσείς στο ίδιο απόπιμα!
«... Το 1805 κατέφυγε στην Ζάκυνθο καταδιωκόμενος από τους Τούρκους...».
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήταν τιμιώτερο νομίζω να συμπληρώσετε ολόκληρο το βασικό αυτό ιστορικό γεγονός και όχι να αιωρούνται μισές αλήθειες. Το γεγονός αφορά την κατάρα του Αφορισμού και Αναθέματος, που εκτοξεύτηκε Συνοδικώς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και οδήγησε το χειμώνα 1805-06 στην εξολόθρευση του συνόλου σχεδόν της μάχιμης νεολαίας, της κλεφτουριάς, του Μοριά, 4000 -6000 τον αριθμό, παραλύοντας οποιαδήποτε διάθεση αντίστασης κατά του κατακτητή έως την επόμενη γενιά.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως οι Τουρκο-Μογγόλοι κατακτητές είχαν, ένεκα του Αναθέματος, πιστούς συνεργάτες τους ορθοδόξους θρησκομανείς Ρωμιούς (δλδ. το σύνολο του υπόλοιπου πληθυσμού). Παγίδες, ενέδρες στα περάσματα και ρουφιανιές, σκυλιά να αλυχτούν, αποκλεισμός και πείνα και ανηλεής καταδίωξη μέσα στο σκληρό χειμώνα, οδήγησε στο ολέθριο για το Γένος αποτέλεσμα.
Όσο αφορά τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη? Εκτός από τη διάλυση του δικού του αποσπάσματος που αριθμούσε 500 τουλάχιστον άτομα, ζήτημα είναι αν κατάφεραν να σωθούν 30 μόνο συμπολεμιστές από το ασκέρι του.
Η μεγάλη προδοσία των μοναχών της Μονής Αιμιαλών στη Δημητσάνα, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο θάνατος του αδελφού του Κωσταντή και των συντρόφων του, σε αυτή την περίοδο αναφέρεται.
Στο σχολείο βέβαια αυτά δεν μας τα διδάσκουν. Οι λόγοι προφανείς. Μη πέφτετε κι εσείς στο ίδιο απόπιμα!