Τουρκοκύπριος καυχιέται για το πως σκότωνε Ελληνοκύπριους αιχμαλώτους
Με
πλήρη κυνικότητα περιγράφει τις σφαγές άοπλων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων το
1974 από τον ίδιο, ως τότε μέλος της ΤΜΤ,
Τουρκοκύπριος 84 ετών.
Σε συνέντευξή του σε τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο, ο ηλικιωμένος σήμερα άντρας κοινοποίησε τις αναμνήσεις του, δίνοντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς δρούσε ο ίδιος το 1974.
Την ιστορία δημοσιεύει στη στήλη του ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ, στην εφημερίδα «Αφρίκα», και αναμεταδίδει στα ελληνικά η ιστοσελίδα tourkikanea.gr.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, το 1974 ο 84χρονος ήταν αξιωματικός στην περιοχή της Μεσαριάς και, όπως καυχήθηκε, ο ίδιος «κανόνιζε» τους αιχμάλωτους «γκιαούρηδες» (όπως αναφέρεται στους Έλληνες) που τους έφερναν εκεί.
Ο δημοσιογράφος που του παίρνει συνέντευξη, έκπληκτος τον ρωτά: «Όταν σκότωνες άοπλους, ανυπεράσπιστους, αθώους ανθρώπους, πώς το έκανες αυτό βλέποντάς τους στα μάτια;», αλλά ο 84χρονος δεν έδειξε να αισθάνεται καμία μετάνοια.
Όπως ανέφερε μιλώντας για τους Ελληνοκύπριους, «Και εκείνοι πολλά έκαναν».
«Ακόμη και αν αυτοί ήταν αθώοι, εγώ πού να έβρισκα αυτούς που τα έκαναν; Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου. Όταν ήρθε ο στρατός στο χωριό μας, τους συνόδεψα ως τη μύτη της Καρπασίας. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Όταν πλησίασα στη μύτη, είδα πως εκεί κάθονταν πολλοί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι. Πρόθεσή μου ήταν να τους καθαρίσω όλους. Κάποιοι που το κατάλαβαν αυτό, ενημέρωσαν τον αξιωματικό τους. Ο εκ Τουρκίας αξιωματικός Χακκί Μπορατάς μού είπε πως εάν απομακρυνόμουν από δίπλα του, θα με πυροβολούσε.
«Αναγκαστικά έμεινα δίπλα του. Καιγόμουν που μου ξέφυγαν», είπε με λόγια, όχι μετάνοιας, αλλά υπερηφάνειας.
Από την πλευρά του, ο Σενέρ Λεβέντ σημειώνει στη στήλη του ότι ο εν λόγω Τουρκοκύπριος «καυχιέται για αυτούς που σκότωσε και καίγεται για αυτούς που δεν σκότωσε και μάλιστα δείτε ποιος τον εμπόδισε να σκοτώσει αιχμαλώτους στην Καρπασία. Ο εκ Τουρκίας αξιωματικός!».
Όπως τονίζει ο Λεβέντ, «ένας Ελληνοκύπριος αδερφός μας -πρόσφυγας από τη Μεσαριά, που θα διαβάσει αυτό το κείμενο, μπορεί να αναρωτηθεί: Τον πατέρα μου αυτός τον σκότωσε; Εγώ αν ήμουν, θα αναρωτιόμουν. Αυτός ο άνθρωπος που τα λέει αυτά, ακόμη ζει στην Αμμόχωστο. Και ξέρω πως δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν και άλλοι. Ένας πολίτης μάς είπε πως και στο χωριό Σέρνταρλι (Τσατόζ) ένας παρόμοιος και αυτός καυχιόταν. Καυχιόταν πως είχε λιώσει το κεφάλι ενός Ελληνοκύπριου με πέτρα».
Πάντως, σύμφωνα με την ιστοσελίδα, ο 84χρονος ισχυρίζεται ότι παρόμοια περιστατικά έγιναν και στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, με κάποιους από αυτούς, επίσης, να καυχιούνται για τον αριθμό των Τούρκων που σκότωσαν.
«Ακόμη ζούνε. Είναι γνωστοί, αλλά κανείς δεν τους ακουμπά και δεν λογοδοτούν. Και σε εμάς δεν λογοδοτούν. Το μόνο που κάνουμε, είναι δήθεν να κλαίμε επειδή δεν επέρχεται λύση και ειρήνη», λέει ο Λεβέντ.
Σε συνέντευξή του σε τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο, ο ηλικιωμένος σήμερα άντρας κοινοποίησε τις αναμνήσεις του, δίνοντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς δρούσε ο ίδιος το 1974.
Την ιστορία δημοσιεύει στη στήλη του ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ, στην εφημερίδα «Αφρίκα», και αναμεταδίδει στα ελληνικά η ιστοσελίδα tourkikanea.gr.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, το 1974 ο 84χρονος ήταν αξιωματικός στην περιοχή της Μεσαριάς και, όπως καυχήθηκε, ο ίδιος «κανόνιζε» τους αιχμάλωτους «γκιαούρηδες» (όπως αναφέρεται στους Έλληνες) που τους έφερναν εκεί.
Ο δημοσιογράφος που του παίρνει συνέντευξη, έκπληκτος τον ρωτά: «Όταν σκότωνες άοπλους, ανυπεράσπιστους, αθώους ανθρώπους, πώς το έκανες αυτό βλέποντάς τους στα μάτια;», αλλά ο 84χρονος δεν έδειξε να αισθάνεται καμία μετάνοια.
Όπως ανέφερε μιλώντας για τους Ελληνοκύπριους, «Και εκείνοι πολλά έκαναν».
«Ακόμη και αν αυτοί ήταν αθώοι, εγώ πού να έβρισκα αυτούς που τα έκαναν; Το να σκοτώνω ήταν η τέχνη μου. Όταν ήρθε ο στρατός στο χωριό μας, τους συνόδεψα ως τη μύτη της Καρπασίας. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Όταν πλησίασα στη μύτη, είδα πως εκεί κάθονταν πολλοί Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι. Πρόθεσή μου ήταν να τους καθαρίσω όλους. Κάποιοι που το κατάλαβαν αυτό, ενημέρωσαν τον αξιωματικό τους. Ο εκ Τουρκίας αξιωματικός Χακκί Μπορατάς μού είπε πως εάν απομακρυνόμουν από δίπλα του, θα με πυροβολούσε.
«Αναγκαστικά έμεινα δίπλα του. Καιγόμουν που μου ξέφυγαν», είπε με λόγια, όχι μετάνοιας, αλλά υπερηφάνειας.
Από την πλευρά του, ο Σενέρ Λεβέντ σημειώνει στη στήλη του ότι ο εν λόγω Τουρκοκύπριος «καυχιέται για αυτούς που σκότωσε και καίγεται για αυτούς που δεν σκότωσε και μάλιστα δείτε ποιος τον εμπόδισε να σκοτώσει αιχμαλώτους στην Καρπασία. Ο εκ Τουρκίας αξιωματικός!».
Όπως τονίζει ο Λεβέντ, «ένας Ελληνοκύπριος αδερφός μας -πρόσφυγας από τη Μεσαριά, που θα διαβάσει αυτό το κείμενο, μπορεί να αναρωτηθεί: Τον πατέρα μου αυτός τον σκότωσε; Εγώ αν ήμουν, θα αναρωτιόμουν. Αυτός ο άνθρωπος που τα λέει αυτά, ακόμη ζει στην Αμμόχωστο. Και ξέρω πως δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν και άλλοι. Ένας πολίτης μάς είπε πως και στο χωριό Σέρνταρλι (Τσατόζ) ένας παρόμοιος και αυτός καυχιόταν. Καυχιόταν πως είχε λιώσει το κεφάλι ενός Ελληνοκύπριου με πέτρα».
Πάντως, σύμφωνα με την ιστοσελίδα, ο 84χρονος ισχυρίζεται ότι παρόμοια περιστατικά έγιναν και στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, με κάποιους από αυτούς, επίσης, να καυχιούνται για τον αριθμό των Τούρκων που σκότωσαν.
«Ακόμη ζούνε. Είναι γνωστοί, αλλά κανείς δεν τους ακουμπά και δεν λογοδοτούν. Και σε εμάς δεν λογοδοτούν. Το μόνο που κάνουμε, είναι δήθεν να κλαίμε επειδή δεν επέρχεται λύση και ειρήνη», λέει ο Λεβέντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου