Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Χτύπα σαν άντρας.



Χτύπα σαν άντρας.



    H διαφήμιση του Jumbo, όπου η Άντζελα λέει στο χαμένο εραστή της “Χτύπα σαν άντρας”, ενώ τσουγκρίζουν τα πασχαλινά αυγά, είναι κραυγαλέα χιουμοριστική και επίτηδες κιτς -κι όποιος δεν καταλαβαίνει αυτό το προφανές, αν τον πεις εθελότυφλο, μάλλον θα τον κολακέψεις. Μόνο ιδεολογικά γκαβοί δεν θα μπορούσαν να αντιληφθούν κάτι τόσο εκκωφαντικά φανερό, τόσο επιδεικτικά και επίτηδες μη αληθοφανές, τόσο θεληματικά κατασκευασμένο και ψευδεπίγραφο, ώστε από πρόθεση να προκαλεί το γέλωτα.
    Μόνο εάν έχεις ένα ξύλινο, κόκκινο, ιδεολογικό αυγό εντός του κρανίου, δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς όχι μόνο τη στόχευση αυτού του διαφημιστικού βίντεο κλιπ και τις αποχρώσεις των εννοιών και των εικόνων αλλά και τα βασικά χρώματα κι αρώματα.
Άντε λοιπόν τώρα ως νέοι Μεταξάδες είναι καιρός να απαγορεύσουν να παίζεται οπουδήποτε και το παρακάτω παιγνιώδες άσμα του Μάρκου Βαμβακάρη -αν και ο Μεταξάς απαγόρευσε μόνο εκείνα που τουρκόφερναν και κανένα άλλο. Λέει ο Μάρκος παίζοντας με την ερωτική “βία” ως εκδήλωση παθιασμένης τρυφερότητας και ζηλότυπης διεκδίκησης:
Και θέλω μάγκα γιαβουκλού
Θέλω να μαστουρώνεται
Για μένα να τσακώνεται
Έξυπνος σαν την αλεπού
Και να με δέρνει πού και πού…
    Ή το ακόμη πιο παθιασμένο έως ελαφρώς αλλά συναινετικά σαδομαχιστικό του Τσιτσάνη σε στίχους Αλέκου Τόσκα, που λέει:
Μ’ ένα χαστούκι σου
Ήρθα να σ’ αγαπήσω
Και στο εξής εγώ
Στο πλάι σου να ζήσω
Χτύπα σατράπη μου - δώσ’ μου γλυκά φιλιά
Κι ύστερα πάρε με μέσα στην αγκαλιά
Χαστούκια και φιλιά δώστα μου μαζεμένα…
    To αγριεμένο και οδυνηρό, ποιητική αδεία ακραίο, “Διαζύγιο” του Μάρκου:
Έπρεπε να σε σκότωνα να’ καβα τα μυαλά σου
Πάρε το διαζύγιο και τράβα στη δουλειά σου…
    Και βέβαια το “Όταν με βλέπεις και περνώ” του ίδιου, που λέει μεταξύ σοβαρού και αστείου:
Την πρώτη σου την χάρισα
Την δεύτερη κυρά μου
Θα σε τρελάνω στις κλωτσιές
Και θα ’βρω τον μπελά μου
Την τρίτη και την τέταρτη
Κυρά μου βράσε ρύζι
Πάλι τις μάπες σου θα φας
Κι ο κόσμος θα με βρίζει
    Το επίσης διάσημο αλγολαγνικό του Ξαρχάκου σε στίχους Νίκου Γκάτσου:
Καίγομαι, καίγομαι, ρίξε κι άλλο λάδι στη φωτιά…
    Αλλά βέβαια το κακόγουστο “Πιάσε τον λεβιέ, κούνα τον λεβιέ, κάτσε στον λεβιέ” του Συριζαίου δεν τους πείραξε κι ευτυχώς.
    Ίσως όμως απαγορεύσουν τη “Φιλοσοφία στο μπουντουάρ” του Ντε Σαντ, τον “Μέγα Ανατολικό” του Εμπειρίκου, τα σχετικά του Μπατάιγ και του Απολινέρ -μη βάλω και μερικά γλαφυρά αποσπάσματα, για να το φχαριστηθούμε.
    Προς το παρόν μόνο το θεληματικά και προφανώς κωμικό “Χτύπα σαν άντρας” ερέθισε επιλεκτικά την υποκριτική και καταφανώς ψευδεπίγραφη κορεκτίλα μερικών. Άντε, καιρός να απαγορεύσουν τις πασχαλινές σούβλες ως φαλλοκρατικά σύμβολα ή σαν τον Πάγκαλο τα παντελόνια στις γυναίκες και τις φούστες στον Λάκη Γαβαλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου