Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 102. Η νυχτερίδα, ο βάτος και ο γλάρος.



ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 102. Η νυχτερίδα, ο βάτος και ο γλάρος. 
       Μια φορά κι έναν καιρό μια νυχτερίδα, ένας γλάρος και ένας βάτος είπαν ότι για να κονομήσουν θα έπρεπε να ασχοληθούν με το εμπόριο. Κι έφτιαξαν μια εταιρεία.
    Η νυχτερίδα έβαλε ενέχυρο μια καλύβα που κοιμόντουσαν την ημέρα αυτή και το σόι της και πήρε ένα δάνειο από τοκογλύφο. Ήταν το κεφάλαιο κίνησης της εταιρείας τους. Ο γλάρος ποιος ξέρει από πού έφερε κιλίμια και μπακίρια. Και το βάτο, δηλαδή ο θάμνος με αγκάθια, στο ρεφενέ κουβάλησε ρούχα και κουβέρτες.
    Μπήκαν σ' ένα καϊκι τα συνεταιράκια, φόρτωσαν την πραμάτεια τους και αμολύθηκαν στα ανοιχτά του πελάγου. Μετά από τρεις ώρες τους βαράει η θύελλα και το ιστιοφόρο τουμπάρισε, όλα χάθηκαν, εκτός από τους τρεις συντρόφους που στάθηκαν τυχεροί, γλύτωσαν σε μια κοντινή στεριά.
    Από τότε, λένε, γι' αυτό ο γλάρος πετάει συνέχεια δίπλα στις ακρογιαλιές, πολύ κοντά στο κύμα, μήπως η θάλασσα κάπου ξεβράσει τα χάλκινα σκεύη. Η δε νυχτερίδα, για να μην την τρακάρουν οι τοκογλύφοι δεν εμφανίζεται την ημέρα. Τέλος, το βάτο πιάνεται από τα ρούχα των περαστικών μήπως αναγνωρίσει τα δικά του που πάντα θα ψάχνει.
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Νυκτερὶς καὶ βάτος καὶ κέπφος
    Νυκτερίς, κέπφος καὶ βάτος πρὸς ἀλλήλους κοινωνίαν ἔθεντο, τοῦ ἐπί τινα δῆθεν ἐμπορίαν ἀπελθεῖν. Καὶ ἡ μὲν χρυσόν, ὁ δὲ χαλκόν, ἡ δὲ ὑφάσματα δανειακῶς ἐξελάβοντο καὶ ἑν πλοίῳ ἀποθέμενοι τοῦ πλοὸς εὐθὺς εἴχοντο.
    Ἄφνω δὲ ζάλη καὶ καταιγὶς διαπνεύσασα εἰς κλύδωνα μέγιστον τὸ πέλαγος ἦρε, καὶ τὸ σκάφος διασπαράξαν τὰ ἐν αὐτῷ πάντα τῷ βυθῷ παραδίδωσιν.
    Ἐξ ἐκείνου δὲ ἡ μὲν νυκτερίς, τοὺς δανειστὰς πτοουμένη καὶ δεδιῶσα καὶ ἑαυτὴν ὑποστέλλουσα, μόνῃ τῇ νυκτὶ εξέρχεται· ὁ δὲ κέπφος επὶ τῆς θαλάσσης τὰς διατριβὰς ἔχει, ἀναζητῶν τὸν χαλκόν· ἡ δὲ βάτος τοῖς ἱματισμοῖς τῶν παραπορευομένων συμπλέκεται, τὰ ὑφάσματα εὑρεῖν δι᾿ ὅλου σπουδάζουσα..
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
 Οὗτος ὁ μῦθος δηλοῖ ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστον χρή, μετὰ τὴν ἔκβασιν τῶν ἐπικινδύνων πράξεων, προσεκτικῶς ἔχειν, ὥστε μὴ αὖθις τοῖς ἐκ τούτων ὁμοίοις κακοῖς περιπετεῖς γίνεσθαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου