Δρ Ιωάννης Παρίσης
Το 1998,
είχα την ευθύνη της οργανώσεως μιας μεγάλης ασκήσεως, αλλά και της ενημερώσεως
στο παρατηρητήριο. Στην άσκηση, που έγινε με πραγματικά πυρά, συμμετείχαν
τεθωρακισμένες και μηχανοκίνητες μονάδες, πυροβολικό, καταδρομείς, ελικόπτερα
μεταφορικά και επιθετικά, αεροπορία, καθώς και μία μηχανοκίνητη μονάδα συμμάχου
χώρας.
Στο παρατηρητήριο βρέθηκε και ο τότε ΥΕΘΑ με όλη τη συνοδεία του, στην οποία περιλαμβάνονταν και
πολλοί δημοσιογράφοι, όλη η στρατιωτική ηγεσία, τοπικές αρχές και πολλοί άλλοι.
Όλα πήγαν τέλεια και ο Υπουργός, μετά από ένα (σύνηθες πολιτικάντικο) λογύδριο,
έδωσε τα συγχαρητήρια με μπόλικα λόγια και καλολογικά επίθετα, λέγοντάς μας
φυσικά πόσο περήφανοι πρέπει να αισθανόμαστε «που φυλάγουμε Θερμοπύλες!» Στη συνέχεια μπήκε με
τη συνοδεία του στο Σινούκ και αναχώρησε.
Μέσα στην σχετική ευφορία για την επιτυχία της ασκήσεως, με πλησίασε ένας συνάδελφος, ομοιόβαθμος, λίγο νεότερος και καλός φίλος και μου είπε: «Όπως καταλαβαίνεις μας έδωσαν ένα σωρό μπράβο και συγχαρητήρια και… όλες τις “Θερμοπύλες” και με το που μπήκαν στο ελικόπτερο είναι βέβαιο ότι μας ξέχασαν κιόλας».
Παραδέχθηκα ότι είχε δίκαιο. Επί χρόνια ακούγα επανειλημμένως από πολλούς πολιτικούς ότι «φύλαγα Θερμοπύλες». Συχνά αναρωτιόμουν γιατί όλοι αυτοί δεν είχαν το ενδιαφέρον να φυλάξουν κι εκείνοι «Θερμοπύλες». Όχι απαραίτητα στη Θράκη ή στα νησιά, αλλά τουλάχιστον δείχνοντας εμπράκτως ότι ενδιαφέρονται για τις «Θερμοπύλες».
Προχθές ο Πρωθυπουργός, στον βόρειο Έβρο, εκτός από τις «σύγχρονες Θερμοπύλες», μίλησε και για την «πινέζα του χάρτη». Όλοι αναχώρησαν ευχαριστημένοι για τα όσα «ωραία» είδαν στην άσκηση και τις φωτογραφίες που έβγαλαν, αφήνοντας κάποιους εκεί πάνω να φυλάνε «Θερμοπύλες» και να… κρατάνε την «πινέζα» στον χάρτη, για να μην πέσει.
Ο Πρωθυπουργός και όλοι «οι επί τόπου» (όπως θα τους έλεγε ο Χάρρυ Κλυν) μπορούν να είναι βέβαιοι ότι αυτοί που άφησαν «πίσω» θα είναι εκεί και του χρόνου, κρατώντας γερά την «πινέζα». Προσδοκούν όμως να μη τους ξαναθυμηθούν όταν θα ξαναπάνε στη μεγάλη άσκηση.
Μέσα στην σχετική ευφορία για την επιτυχία της ασκήσεως, με πλησίασε ένας συνάδελφος, ομοιόβαθμος, λίγο νεότερος και καλός φίλος και μου είπε: «Όπως καταλαβαίνεις μας έδωσαν ένα σωρό μπράβο και συγχαρητήρια και… όλες τις “Θερμοπύλες” και με το που μπήκαν στο ελικόπτερο είναι βέβαιο ότι μας ξέχασαν κιόλας».
Παραδέχθηκα ότι είχε δίκαιο. Επί χρόνια ακούγα επανειλημμένως από πολλούς πολιτικούς ότι «φύλαγα Θερμοπύλες». Συχνά αναρωτιόμουν γιατί όλοι αυτοί δεν είχαν το ενδιαφέρον να φυλάξουν κι εκείνοι «Θερμοπύλες». Όχι απαραίτητα στη Θράκη ή στα νησιά, αλλά τουλάχιστον δείχνοντας εμπράκτως ότι ενδιαφέρονται για τις «Θερμοπύλες».
Προχθές ο Πρωθυπουργός, στον βόρειο Έβρο, εκτός από τις «σύγχρονες Θερμοπύλες», μίλησε και για την «πινέζα του χάρτη». Όλοι αναχώρησαν ευχαριστημένοι για τα όσα «ωραία» είδαν στην άσκηση και τις φωτογραφίες που έβγαλαν, αφήνοντας κάποιους εκεί πάνω να φυλάνε «Θερμοπύλες» και να… κρατάνε την «πινέζα» στον χάρτη, για να μην πέσει.
Ο Πρωθυπουργός και όλοι «οι επί τόπου» (όπως θα τους έλεγε ο Χάρρυ Κλυν) μπορούν να είναι βέβαιοι ότι αυτοί που άφησαν «πίσω» θα είναι εκεί και του χρόνου, κρατώντας γερά την «πινέζα». Προσδοκούν όμως να μη τους ξαναθυμηθούν όταν θα ξαναπάνε στη μεγάλη άσκηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου