“ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ”

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ    

“ΚΥΠΡΟΣ  ΤΟ  ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟ  ΧΡΕΟΣ  ΤΗΣ  ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ”

ΑΝΟΙΚΤΗ  ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΠΡΟΣ  ΤΟΝ  ΥΠΟΥΡΓΟΝ  ΕΘΝΙΚΗΣ  ΑΜΥΝΑΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Νικόλαος  Ζαρκάδας Υποστράτηγος  ε.α.  

    Ιούλιος 2019. Συμπληρώθηκαν σαράντα πέντε χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα. Σάββατο 20 Ιουλίου 1974, κατά την οποίαν οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής εισέβαλαν στην μαρτυρική Κύπρο, κατέλαβαν το 38% του εδάφους τους, εγκατέστησαν κατοχικό στρατό, εποίκησαν την κατεχόμενη περιοχή, ανακήρυξαν τουρκοκυπριακό “ψευδοκράτος” και διατηρούν μέχρι σήμερα την Κύπρο χωρισμένη σε δύο κοινότητες.

    Τις υπέρτερες σε δύναμη και άρτια εξοπλισμένες και ασφαλώς υποστηριζόμενες από αέρα και θάλασσα τουρκικές δυνάμεις αντιμετώπισαν οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της Ελληνικής Δύναμης της Κύπρου {ΕΛΔΥΚ}.

    Τον επικό, άνισο και απελπισμένο αυτόν αγώνα οι έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες διεξήγαγαν με ηρωισμό, αυτοθυσία, αυταπάρνηση, καρτερικότητα και πρωτοφανή αποφασιστικότητα, με πίστη στον στρατιωτικό τους όρκο, παραμέρισαν τον θάνατο και σκέφτηκαν μόνο την τιμή, την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου και της Ελλάδας.

    Δύσκολα έως αδύνατο να περιγράψει κάποιος με λόγια τον ηρωισμό, την αυταπάρνηση και την αποφασιστικότητα των αξιωματικών και οπλιτών. Όσοι έζησαν τις πολεμικές επιχειρήσεις, όσοι ήρθαν σε επαφή με την θυσία και τον θάνατο, όσοι έχουν συμπολεμήσει στο αυτό χαράκωμα μάχης και είδαν συναδέλφους να πέφτουν δίπλα τους δεν μπορούν να ξεχάσουν τις δύσκολες και τραγικές εκείνες στιγμές των πολεμικών επιχειρήσεων. Ήταν μια απερίγραπτη συμφορά.

    Βέβαια η παρέλευση σαράντα πέντε χρόνων έχει αμβλύνει την αίσθηση της προσφοράς αίματος στην Κύπρο κατά το 1974. Δεν μπορεί όμως κανένας να αμφισβητήσει το μέγεθος της συμφοράς, της τραγωδίας και του αιματηρού αγώνα, που άφησε εκατοντάδες νεκρούς και αγνοουμένους στα πεδία των μαχών της Κερύνειας, του Πενταδακτύλου, της Λευκωσίας κ.λ.π.

    Κύριε Υπουργέ,

    Σήμερα σαράντα πέντε χρόνια μετά όλοι αυτοί περιμένουν με καρτερία και υπομονή, χωρίς οικονομικές απαιτήσεις, την αναγνώριση της εθνικής προσφοράς τους και την ηθική ικανοποίηση με την απονομή του “Μεταλλίου Επιχειρήσεων Κύπρου”. Νόμος έχει ψηφιστεί και ισχύει, εκτελεστικά διατάγματα έχουν εκδοθεί, μετάλλια καθορίστηκαν, προϋποθέσεις απονομής προσδιορίστηκαν, αναφορές – εκθέσεις – βεβαιώσεις – δικαιολογητικά υποβλήθηκαν, επιτροπές συγκροτήθηκαν, πορίσματα συντάχθηκαν και όμως όλα αυτά έχουν βαλτώσει στα λασπόνερα της ελληνικής γραφειοκρατίας. Η Πολιτεία απλά στα συνεχή αιτήματα περιορίζεται στην στερεότυπη απάντηση “την επιστολή σας θα θέσουμε εκ νέου υπόψη της αρμόδιας επιτροπής και θα σας κοινοποιήσουμε την απάντηση”.

    Η μέχρι σήμερα πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν αποφάσισε να εξετάσει, να ερευνήσει, να εκτιμήσει, να επιβραβεύσει ή να απορρίψει τις πράξεις και τις ενέργειες των μονίμων και εφέδρων στελεχών, οι οποίες περιγράφονται στις πολεμικές εκθέσεις και στις προτάσεις απονομής ηθικών αμοιβών των μονάδων, των συγκροτημάτων και των σχηματισμών που συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο. Γνωστόν ότι, η γενιά που συμμετείχε στις επιχειρήσεις αρχίζει σταδιακά να εκλείπει. Μετά δε την δημοσιότητα του “φακέλου της Κύπρου” τόσον από την Ελληνική όσον και από την Κυπριακή Κυβέρνηση έπαυσαν να υπάρχουν οι απαγορευτικοί απόρρητοι εθνικοί λόγοι.

    Οι έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες πήγαν εκεί που τους έστειλε η Πατρίδα, πολέμησαν βαδίσαντες την οδόν της αυτοθυσίας, έγραψαν “Νέες Θερμοπύλες” στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, υπερασπίστηκαν την μαρτυρική Κύπρο και όμως σαράντα πέντε χρόνια τώρα οι ηρωικές πράξεις τους αποσιωπούνται και δεν αναγνωρίζονται.

    Κατηγορηματικά λέγουμε ότι οι έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες, οι οποίοι πολέμησαν στην πρώτη γραμμή, ουδεμία σχέση ή ανάμειξη είχαν με το άφρον και προδοτικό πραξικόπημα, που προηγήθηκε της εισβολής και επομένως είναι άδικος ο μεθοδικός διασυρμός, η συνεχής χλεύη, η διακωμώδηση, η στοχοποίηση, η απαξίωση και η κατασυκοφάντησή τους.

    Καιρός είναι να απαλλαγούν από την συνεχή, σκόπιμη και άδικη αυτή μορφή, ότι “οι έλληνες αξιωματικοί με το πραξικόπημα προκάλεσαν την τούρκικη εισβολή”. Η εντύπωση είναι λανθασμένη. Το πραξικόπημα ήταν η αφορμή, το πρόσχημα και το κάλυμμα για την εισβολή. Τα πραγματικά αίτια ανάγονται σε γενικότερα και ευρύτερα θέματα γεωστρατηγικής και διεθνών συμφερόντων.

    Κύριε Υπουργέ,

    Σήμερα, οι έλληνες αξιωματικοί και οπλίτες των επιχειρήσεων της Κύπρου, εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις αρετές της ευαισθησίας, της ηθικής, της ειλικρίνειας, της ευθυκρισίας, του σεβασμού των ιστορικών παραδόσεων και του ενδιαφέροντος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.