20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 - 20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020
Βασίλης Ναζλής
Δύο ημερομηνίες σταθμός στο
ιστορικό γίγνεσθαι της Ελλάδας, δύο ημερομηνίες, που θα πρέπει να μείνουν στην μνήμη
μας, ως γεγονός, που οι Έλληνες ενώθηκαν σε δύσκολες στιγμές με εθνική
αλληλεγγύη και... προοπτική!Θυμάμαι τα γεγονότα τα πρώτα, της 20-7-1974,τότε που οι Έλληνες σε πανστρατιά, ενωμένοι αντιμετώπισαν τον εθνικό κίνδυνο. Θυμάμαι όμως και τον τροφικό πανικό που δημιουργήθηκε σε ολόκληρη την χώρα. Τότε, τα καταστήματα τροφίμων, σε ελάχιστο χρόνο έμειναν με άδεια τα ράφια....... με την διάθεση τροφίμων, που από χρόνια είχαν λήξει.
Οι γονείς μας, σε μία προσπάθεια να μας εξασφαλίσουν την άμεση επιβίωση, επειδή οι ίδιοι ως παιδιά πέρασαν περιόδους απόλυτης πείνας τα χρόνια 1940-1950,έφτασαν στην ΑΠΟΛΥΤΗ υπερβολή.
Συγκέντρωσαν τόσες μεγάλες ποσότητες τροφίμων, που έκαναν φιλότιμες προσπάθειες μετά.... μέχρι το 1976 (κυριολεκτώ!!), να καταναλώσουν όσα τρόφιμα δεν ΑΛΛΟΙΏΘΗΚΑΝ.
Κάθε κρεββάτι, κάθε καναπές έγινε αποθηκευτικός χώρος και παντού έβλεπες... μακαρόνια, κριθαράκια, ρύζια, φασόλια, ρεβύθια, φακές. κονσέρβες, σακιά, αλεύρι, ζάχαρη.
Επιστρατεύθηκαν όλα τα υπάρχοντα ατομικά μέσα μεταφοράς, μοτοποδήλατα, ποδήλατα, αχρησιμοποίητα παιδικά καροτσάκια και ...τα χέρια παππούδων και γιαγιάδων για την μεταφορά.
Θυμάμαι τους κυρ Θανάση, Μίλτο, Παναγή.... τις κυρά Μαρία, Λαμπρινή, Θάλεια, με περηφάνια να λένε πόσες κονσέρβες, πόσα γάλατα εβαπορέ και κονσέρβες έχουν... για τα δύσκολα.
Μετά την ομαλοποίηση της κατάστασης άρχισαν ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΘΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ.
Με την έναρξη του φθινοπώρου και του χειμώνα, με τις υγρασίες που υπήρχαν στα τότε σπίτια άρχισαν τα προβλήματα!!. Τα σακιά με το αλεύρι και την ζάχαρη άρχισαν να πετρώνουν ...και τότε έπιασαν δουλειά οι ηλικιωμένοι!!! Βγήκαν τα γουδιά (τα θυμάστε?) και άρχισε η δουλειά. Σε κάθε σπίτι τότε κυρίως μονοκατοικίες άκουγες τα χαρακτηριστικά κτυπήματα "ντάκα ντούκα", γνώριμος ήχος στα αυτιά μας. Πετρωμένες ποσότητες ζάχαρης κυρίως, έμπαιναν στο γουδί και με ειδική τεχνική με το γουδοχέρι και... υπομονή γινόταν πάλι κρυσταλλική... και για χρήση... αν δεν απορροφούσε οσμές.
Τα ζυμαρικά άρχισαν να βγάζουν "μπαμπούλια", όμως γινόταν η χρήση τους, ως επίσης και τα ρύζια. Τα μόνα αγέρωχα ήταν τα όσπρια με μικρές φθορές!!
Όταν έφθαναν στις κονσέρβες, τότε.... διαπίστωναν ότι κάποιες ήταν από τον Β.παγκόσμιο πόλεμο, ο γκοντζίλας που έλεγαν.
Πολλά τρόφιμα πετάχτηκαν τότε, αλλά ... υπήρχε η ικανοποίηση ότι έκαναν το καθήκον τους για την επιβίωση και απέφυγαν τον λιμό, τον λοιμό ...και τον τροφικό καταποντισμό!!
Οι αναμνήσεις αυτές, για εμάς που κινηθήκαμε ανάμεσα σε δύο αιώνες, ήρθαν στο προσκήνιο του νου και των.... οφθαλμών και βλέπουμε, ότι βιώνουμε σχεδόν τα ίδια γεγονότα σε μικρότερη όμως ένταση και έκταση!!
Μένοντας κοντά σε μία συστάδα σούπερ μάρκετ, βλέπω σχεδόν τα ίδια ως τότε!!!!. Ηλικιωμένοι, να κουβαλούν με κοψομέσιασμα σακούλες, γεμάτες τρόφιμα, χαρτιά υγείας, κονσέρβες και άλλα....
"απαραίτητα" είδη ΑΜΕΣΗΣ επιβίωσης, με ιδρώτα και αγκομαχητά
Τους βλέπω να φροντίζουν το στομάχι τους, αλλά αδιαφορούν για την υπόλοιπη υγεία τους. Δεν φορούν μάσκες, δεν φέρουν γάντια και ψαχουλεύουν τα πάντα με ιδιαίτερη επιμέλεια.
ΟΛΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ και να λαμβάνουμε τα υποδειχθέντα μέτρα προφύλαξης για το καλό ΟΛΩΝ. εδώ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ "ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ Ο ΤΡΑΧΗΛΟΣ ΖΥΓΟΝ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ", γιατί η αμέλεια βάζει όλους σε κίνδυνο σε ΖΥΓΟ...... διαρκείας και ...ΑΠΩΛΕΙΑΣ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου