ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΘΕΝΙ

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΘΕΝΙ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

 http://pluton22.blogspot.com

    Ένα από τα «κολαστήρια» της Χούντας (21 Απριλίου του 1967), τα «νησιά του διαβόλου» που τα   καθαγιάσαν οι αντιφρονούντες,  ήταν το Παρθένι της Λέρου

    Στη Λέρο υπήρχε το στρατόπεδο στο Παρθένι και στο Λακκί. Από τον Ιούλιο του 1967 και μέχρι το 1971.

    Η φαντασία έπλασε μέσα από ηρωποιημένες διηγήσεις τέρατα και σημεία. Όμως κάποιοι μίλησαν, έτσι έχουμε από κάποιον αντιστασιακό το μενού που παράθεταν στους εξόριστους.

    Ο Παναγιώτης Παπαγαρυφάλλου με πλούσια φοιτητική συνδικαλιστική δράση, στην κατοχή ο ίδιος και τα αδέλφια του στην αντίσταση και ένας αδελφός του αντάρτης,  το 1968 συλλαμβάνεται και αρνούμενος να υπογράψει "Δήλωση" αποκήρυξης του ΚΚΕ εκτοπίζεται για τρία χρόνια (1968-1970) στο Παρθένι της Λέρου.    Ο επιστήμων αυτός το 1973 βραβεύεται από την Ακαδημία Αθηνών, σε διαγωνισμό, για το πρωτότυπο ιστορικό του έργο γύρω από τους γεωργικούς και ναυτικούς συνεταιρισμούς, ενώ το 1991 βραβεύεται ξανά από την Ακαδημία για το συνολικό του έργο, το οποίο αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση.
    Στις 4/4/2000 παρέθεσε ένα μενού τι έτρωγαν στο Παρθένι Λέρου μάλιστα το δημοσίευσαν στο «Ελληνόραμα» στο τεύχος του Μαίου του 2012, σε αυτό γράφει:

     «Εν όψει της 21ης Απριλίου .... σκέφτηκα να δημοσιεύσω το τι τρώγαμε οι εξόριστοι στο Παρθένι της Λέρου, στο οποίο βρέθηκα την περίοδο 1968 – 1970.

    Το κάνω αυτό για να αποδείξω ότι τότε ο γράφων έτρωγε καλύτερα από το «διαιτολόγιο» που επιβλήθηκε στους Έλληνες από το καθεστώς του ΔΝΤ και τις .... δημοκρατικές κυβερνήσεις.

    Το παρατιθέμενο χειρόγραφο «διαιτολόγιο» ανήκει στον τότε συγκρατούμενό βουλευτή της ΕΔΑ και στελέχους του ΚΚΕ Βαγγέλη Σακελλάρη, ο οποίος μαζί με άλλους συνέτασσαν τα εξειδικευμένα διαιτολόγια ανάλογα με τις επιθυμίες και τις αρρώστιες που είχε ο καθένας.

    Την γενική εποπτεία την είχε ο ιδιώτης μάγειρας μαζί με τον συμπολίτη μου και μετέπειτα δημοσιογράφο Αντώνη Καρκαγιάννη (ήταν και οι δύο από την Λάρισα).

    Ορίστε λοιπόν, η φωτοτυπόα του χειρόγραφου....  Σημείώνεται ότι αριστερά καταγράφονται τα γεύματα του μεσημεριανού και δεξιά το βραδυνό. Το υπόλοιπο 3,50 δραχ σημαίνει ότι είχα λαμβάνειν αυτό το ποσό.».

    Έτσι λοιπόν το βδομαδιάτικο μενού του Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου την εβδομάδα 30 Ιουνίου

1970, αλλά και των 400 συγκρατουμένων του περιελάμβανε:

Τρίτη: Κρέας φασολάκια – Κρέας κοκκινιστό.

Τετάρτη: Κρέας κοκκινιστό – Τοματο (δυσανάγνωστο) και τυρί.

Πέμπτη: Κότα με πατάτες τηγανιτές -  Κρέας κοκκινιστό και φρούτα.

Παρασκευή: Ψάρι τηγανητό με σαλάτα - Κρέας κοκκινιστό.

Σαββάτο: Κρέας μελιτζάνες - Κρέας (δυσανάγνωστο).

Κυριακή: Κρέας μακαρόνια – 3 αυγά φρέσκα.

Δευτέρα: Μουσακάς - Κρέας κοκκινιστό.

+ 3,50 δραχ

    Δηλαδή  σε μια βδομάδα έφαγε 9 (εννιά) φορές κρέας, μια φορά κοτόπουλο, μία ψάρι, μία μουσακά και καμιά όσπρια.

    Και συνεχίζει:

     «Αυτά για την.... ιστορία με  την προσθήκη ότι, αφού τρώγαμε καλά είχαμε όλο τον χρόνο για πολιτικές συζητήσεις, διάβασμα ατομικό, μαθήματα σε ομάδες, για τάβλι και σκάκι και το καλοκαίρι για μπάνιο και τέννις! Το καλοκαίρι είχαμε και κινηματογράφο κάθε Τετάρτη με ελληνικές ταινίες.

    Όλα αυτά επί χούντας! Γνωρίζω πολύ καλά ότι γράφοντας αυτό, θα προκαλέσω την οργή πολλών πραγματικών ή «μαιμού» αντιστασιακών.

    Αυτή όμως είναι η αλήθεια, η οποία στην Ελλάδα αποτελεί αδίκημα».

    Διαβάζοντας το «μενού» αυτό πολλοί Έλληνες δεν έχουν σήμερα τέτοιο φαγητό ούτε στον ύπνο τους. Σήμερα ο Έλληνας τρώει το «βρόμικο παντεσπάνι» του μεταπολιτευτικού συστήματος.
    Οι 3,50 δραχμές που περίσσεψαν από το βδομαδιάτικο μενού για να καταλάβουμε το μέγεθός τους αγόραζες ένα εβδομαδιαίο  περιοδικό.
    Μη κάνει εντύπωση τέτοια έχουν βρεθεί αρκετά για παράδειγμα, με αφορμή τις φήμες ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου βασανίζεται, ο Στ Παττακός μαζί με τον Ιωάννη Ροδινό Ορλάνδο επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά τον Ανδρέα στο κελί του γράφει ο Παττακός:

 «.... τον εξόρκισα να μου απαντήσει ειλικρινώς και αφόβως. Με διαβεβαίωσε  ΄΄ Η συμπεριφορά των οργάνων της φυλακής προς εμέ είναι άψογη΄΄.... Μου ζήτησε να έχει ένα έως δύο μπουκάλια Ουίσκυ την εβδομάδα (!) Και είπα του Δ/ντή με νόημα, να του δίδη δύο με τρία μπουκάλια την .... ημέρα! Συνέβη ίσως και οκτάκις το αυτό...».

 Το περιστατικό δεν το διέψευσε κανείς.