Έξι πράγματα που είναι χάσιμο χρόνου να προσπαθήσεις να αλλάξεις
Λευτέρης Σαββίδης
Ένας άνθρωπος ξεκινά
τη ζωή του με όνειρα, στόχους και επιδιώξεις. Οι περισσότεροι συναντούν
τεράστια εμπόδια στο δρόμο προς αυτές τις επιδιώξεις και όσο κι αν αυτό μας
πονάει, με την πάροδο των χρόνων αντιλαμβανόμαστε πως είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ. Από την άλλη, όσο κι αν
ορισμένα πράγματα μοιάζουν ακατόρθωτα, έρχεται η ίδια η ζωή που μας κάνει το
βίο, αβίωτο να μας τα προσφέρει. Το ζήτημα λοιπόν για όσους θέλουν μια ζωή
χωρίς τύψεις και αμφιβολίες για όσα δεν έκαναν, είναι να βγάλουμε από τη λίστα
όσα δεν μπορούν, δεν χρειάζεται και δεν αξίζει τον κόπο να αλλάξουν.
1. Σ'
όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε
Το είχε πει με
τον πιο εύγλωττο τρόπο η Δήμητρα Γαλάνη πριν πολλά, πολλά χρόνια. Είναι αδύνατο
και ίσως θα ήταν και τρομακτικό να μπορεί ένας άνθρωπος να είναι αρεστός σε
όλους. Τι είναι, πολιτικός; Όσο προσπαθείς να γίνεις ο σταρ της παρέας και ο
δημοφιλής της σχολής ή της δουλειάς, τόσο μετατρέπεσαι σε άχρωμο, άοσμο και
άυλο. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει να κρύψεις τον πραγματικό σου εαυτό,
να λειάνεις τις απόψεις σου και τα θέλω για να χωρέσεις τους πάντες εκεί.
Χωρίς να
προτείνει κανείς να βάλεις το υπέρτατο εγώ σου μπροστά από τις σχέσεις σου, οι
αδυναμίες, τα θέλω και οι διαφωνίες σου με τον κόσμο είναι που θα δυναμώσουν
τις σχέσεις σου, θα χτίσουν φιλίες και θα σου προσδώσουν αξιοπιστία. Ακόμη και
στα μάτια όσων μπορεί να σε θεωρήσουν "εχθρό".
2. Οι
ενοχές δεν χτίζουν προσωπικότητα
Αν και
καταντάει μονότονο, η απάντηση βρίσκεται και εδώ σε γνωστό ελληνικό τραγούδι.
Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε, όλοι σε τούτη τη ζωή. Το κακό λοιπόν δεν
είναι που πέφτεις σε λάθη, αλλά το γεγονός πως "βαλτώνεις" σε αυτά,
αναδημιουργώντας στο κεφάλι σου κάθε γεγονός και προσπαθώντας να βρεις τον
τρόπο που θα επέλεγες το σωστό. Αναγνώρισε το λάθος, βάλε κάτω όλες τις
παραμέτρους που σε οδήγησαν σε αυτό και κράτησε την πληροφορία για την επόμενη
φορά. Χωρίς τύψεις και ενοχές.
3. Δεν
μπορείς να αλλάξεις κανένα με το ζόρι
Πόσες φορές δεν
γνωρίσαμε ανθρώπους που, αν και για κάποιον λόγο επιθυμούσαμε να έχουμε στις
ζωές μας, πάντα αναζητούσαμε τρόπους να τους κάνουμε να αλλάξουν. Συν Αθηνά και
χείρα κίνει, λέει το αρχαίο ρητό και όσο και αν είναι όμορφο να προσπαθεί
κανείς να βελτιώσει τους ανθρώπους γύρω του, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ χωρίς τη
συγκατάθεσή τους.
Αφήστε τους
φίλους, τις σχέσεις, τους συναδέλφους να κάνουν τις επιλογές τους, σημειώστε αν
είναι απαραίτητο τη διαφωνία σας με αυτές και δώστε τους το χρόνο να βρουν
μόνοι το δρόμο τους. Όπως είπαμε και πριν, όλοι κάνουμε λάθη. Δεν έχουμε ανάγκη
από έναν "δικαστή" να μας τα υποδεικνύει, αλλά από κάποιον να τα
κατανοεί.
4. Μία
είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία
Δουλεύεις
νυχθημερόν, τρέχεις από το πρωί ως το βράδυ για να πετύχεις σε αυτό που
διάλεξες ή σε διάλεξε στο δρόμο της ζωής σου. Μπορεί από την άλλη, μια σοβαρή
"στραβή"
να σε καταβάλει και να ξοδεύεις τις ημέρες σου περιμένοντας να περάσει η μπόρα.
Όπως και να έχει, η ζωή είναι σαν τους κόκκους της άμμου. Θα γλιστρήσει από τα
χέρια σου, είτε εσύ τρέχεις με χίλια, είτε κάθεσαι ακίνητος. Γι' αυτό είναι
καλό να βρεις τι είναι εκείνο που σε γεμίζει, να σημειώσει εκείνο που αντίθετα
σε εξουθενώνει χωρίς αποτέλεσμα και να φροντίσεις να το πραγματοποιήσεις - σε
όποιο βαθμό μπορείς - σήμερα. Σημαντικό στοιχείο για να μην επανέρχεσαι σε
όσα λέγαμε στο νούμερο 2 (παραπάνω
ντε) για τις ενοχές που μας γεμίζουν για όσα δεν κάναμε ή
κάναμε λανθασμένα.
5. Ο
μοναδικός αντίπαλος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός
Η επιτυχία, η
ευτυχία, η αυτοπραγμάτωση, ακόμη και η επιθυμητή εμφάνιση είναι ζητήματα που
έχουν να κάνουν με τον ίδιο μας τον εαυτό. Το γεγονός πως φθονούμε ίσως κάποιον
που έχει όσα εμείς αναζητούμε ή δυσανασχετούμε με εκείνα που δεν μας
χαρίστηκαν, δεν σημαίνει πως ευθύνεται κάποιος άλλος γι' αυτό. Μπορείς να βλαστημάς όσο θες την τύχη τη
μαύρη, τη μοίρα και το κάρμα, αλλά στο τέλος της ημέρας, οι πράξεις και οι
επιλογές σου θα σε οδηγήσουν εκεί που είναι να πας.
Ο αντίπαλος
λοιπόν είναι ο άνθρωπος στον καθρέφτη, αυτός που βαριέται να ξεκουβαλήσει,
εκείνος που έσβησε από τη ζωή του πτυχές που τον έκαναν ευτυχισμένο και ο ίδιος
που αποφάσισε να σταματήσει να κυνηγά το πάθος του στην πρώτη (δεύτερη,
τρίτη, δέκατη πέμπτη) αναποδιά.
6.
Γεννάς μόνος τα αισθήματά σου
Ας υποθέσουμε
πως μπαίνεις σε μια σχέση, στην οποία ποντάρεις πολλά. Κι ας υποθέσουμε επίσης
πως το αντικείμενο του πόθου σου, σου δίνει όλα εκείνα τα σημάδια που μπορούν
να σε κάνουν να "δαγκώσεις τη λαμαρίνα".
Τέλος, ας πούμε πως όλη αυτή η 'ερωτική τρέλα'
τελειώνει άδοξα και νιώθεις αβοήθητος, καταρρακωμένος. Είσαι γεμάτος από θλίψη
και στενοχώρια, νιώθεις πως δεν ορίζεις τον εαυτό σου. Ποιος όμως στο τέλος της
ημέρας άφησε έναν άνθρωπο να τον επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό; Ο εαυτός σου.
Μπορεί τα συναισθήματα να είναι χημικές αντιδράσεις, αντιδράσεις σε ερεθίσματα,
όμως γεννώνται εντός του καθενός μας. Και τι μας λέει αυτό; Πως εμείς είμαστε
οι μόνοι που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου