Τι δεν είδε ο Μηταφίδης στη Βενεζουέλα.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Τι δεν είδε ο Μηταφίδης στη Βενεζουέλα.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.iefimerida.gr

Ιάσων Πιπίνης

    Η δημόσια δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλου Μηταφίδη, από το βήμα της Βουλής, ο οποίος παρουσίασε τη Βενεζουέλα ως “σοσιαλιστικό παράδεισο”, λέγοντας πως στη χώρα αυτή δεν υπάρχει ούτε πείνα, ούτε φτώχεια, ούτε ανεργία, συνιστά προσβολή απέναντι στον αγώνα που δίνουν αυτή τη στιγμή εκατομμύρια πολίτες στη Βενεζουέλα, που διεκδικούν αξιοπρεπή διαβίωση, πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως ψωμί, γάλα και φάρμακα, και φυσικά σεβασμό στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα, που το καθεστώς Μαδούρο έχει καταπατήσει βάναυσα τα τελευταία χρόνια.

    Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στη Βουλή χαλκευμένα στοιχεία, που όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά θα τα ζήλευε ακόμη και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του Μαδούρο στη Βενεζουέλα!

    Ο κ. Μηταφίδης ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έχτισε 1,5 εκατομμύρια κατοικίες πλήρως εξοπλισμένες και δόθηκαν δωρεάν στους φτωχούς. Επιπλέον υποστήριξε ότι το δημόσιο χρέος είναι κάτω από το 30% του ΑΕΠ, η ανεργία είναι στο 5% και η ακραία φτώχεια που πριν από την Μπολιβαριανή Επανάσταση ήταν στο 30%, σήμερα είναι στο 5% του πληθυσμού. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε επίσης στο επισιτιστικό πρόγραμμα του ΟΗΕ, το οποίο έχει ανακηρύξει τη Βενεζουέλα “ελεύθερη από την πείνα”.

    Αυτά ισχυρίστηκε στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, για «την αποκατάσταση της αλήθειας», όπως είπε, χαρακτηριστικά.

    Ποια είναι όμως η αλήθεια για τη Βενεζουέλα;

    Η αλήθεια είναι ότι η ανεργία, η ακραία φτώχεια και η πείνα στη Βενεζουέλα κατά τη διακυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο, τα τελευταία 3 χρόνια, έχουν αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Λόγω της οικονομικής κρίσης και των ελλείψεων σε βασικά αγαθά και φάρμακα οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση. Μαζί με αυτά έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα οι δημοκρατικοί θεσμοί από την αυταρχική πολιτική που ασκεί το καθεστώς.

Η ανεργία στο 18,1%

    Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, η Βενεζουέλα έχει την χειρότερη οικονομία σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Η ανεργία στη Βενεζουέλα τo 2016 άγγιξε το 18,1%, η πρόβλεψη για τo 2017 είναι ότι θα φθάσει το 21,4%, ενώ ο πληθωρισμός, από το 500% που ήταν το 2016, αναμένεται να αγγίξει το 2017 το εκρηκτικό 1.660%! (El Universal, 4/10/2016). 

    Η δραματική κατάσταση της ανεργίας αποτυπώνεται και από τα στοιχεία της Ένωσης Εργαζομένων της Βενεζουέλας, (UNETE), σύμφωνα με τα οποία, το 2016 στη λίστα των ανέργων προστέθηκαν 600 χιλιάδες νέοι άνεργοι, κυρίως από τον τομέα του εμπορίου. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που, σύμφωνα με τα συνδικάτα, απολύθηκαν παράνομα και εκδικητικά την περασμένη χρονιά, επειδή δεν υποστήριζαν το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο. (Finanzas Digital, 3/1/2017).

    Η κυβέρνηση του Μαδούρο αποφεύγει να ανακοινώνει τα πραγματικά ποσοστά της ανεργίας, όπως και της εγκληματικότητας, το άλλο επιτυχημένο αρνητικό ρεκόρ της διακυβέρνησης του (σημειώνονται περίπου 30 χιλιάδες δολοφονίες το χρόνο). (Panam Post, 28/12/2016).

    Ο Νικολάς Μαδούρο, στην εβδομαδιαία του τηλεοπτική εκπομπή, τον Ιανουάριο του 2017, μιλώντας για τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του στον κοινωνικό τομέα, «ξέχασε» να αναφερθεί στα ποσοστά της ανεργίας και της ακραίας φτώχειας. Απέφυγε να δώσει οποιοδήποτε σχετικό στοιχείο και αρκέστηκε να δηλώσει πως στόχος της κυβέρνησης για το 2017 είναι να μειώσει την ανεργία για να φθάσει στο 4,5%. (Τηλεοπτική εκπομπή «Επαφή με τον Μαδούρο», νούμερο 76).

    Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Βενεζουέλας (INE) «ξέχασε» και εκείνη με τη σειρά της να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία της ανεργίας για το 2016. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία πάντως είχε προβλέψει πως η ανεργία τον Απρίλιο του 2016 θα έφθανε το 7,3%. (Efecto Cocuyo, 15/1/2017).

Η φτώχεια στο 69% - 73%

    Από το 2015 η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία δεν έχει δώσει στοιχεία ούτε για το ποσοστό των πολιτών που ζουν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας στη Βενεζουέλα. Με βάση τα τελευταία στοιχεία που είχε δώσει τότε στη δημοσιότητα η (ελεγχόμενη από την κυβέρνηση) Υπηρεσία, η ακραία φτώχεια το πρώτο εξάμηνο του 2015 άγγιζε το ποσοστό του 9,3%, αυξημένο κατά 1% σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση. Σύμφωνα με το UNETE πάντως, στην πραγματικότητα η φτώχεια στη Βενεζουέλα στα τέλη του 2016 άγγιζε το ιλλιγιώδες ποσοστό 69% - 73%. (Finanzas Digital, 3/1/2017).

Πληθωρισμός 720%

    Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών Λουίς Αλμάγρο, σε δηλώσεις του τον περασμένο Ιούνιο, υποστήριξε ότι το ¼ του πληθυσμού στη Βενεζουέλα υποσιτίζεται αφού αναγκάζεται να ζει με λιγότερα από δυο γεύματα την ημέρα και το ποσοστό παιδικής θνησιμότητας έχει αυξηθεί. 

    Τα στοιχεία που έδωσε είναι αποκαλυπτικά.

    Η χώρα αντιμετωπίζει από τα πιο υψηλά ποσοστά φτώχειας σε όλη τη Λατινική Αμερική. Υποστήριξε πως το 73% των οικογενειών στη Βενεζουελα ήρθαν αντιμέτωποι με τη φτώχεια το 2015. Η έλλειψη σε τρόφιμα και άλλα αγαθά άγγιξε το 82,8% το 2016. Περίπου 130 δισεκατομμύρια δολάρια είναι το εξωτερικό χρέος της Βενεζουέλας. 

    “Ο πληθωρισμός έφθασε το 720%, το ΑΕΠ θα μειωθεί 8% το 2016. Η Βενεζουέλα βρίσκεται στην 9η θέση παγκοσμίως, με το χειρότερο ποσοστό ανεργίας”, συμπλήρωσε ο κ. Αλμάγρο. (El Mundo, 24/6/2016).

    Επιπλέον, ο κ. Αλμάγρο ανακοίνωσε πως το εθνικό νόμισμα έχασε το 99% της αξίας του από το 2003! Το 87% των πολιτών δηλώνει πως δεν έχουν χρήματα για να αγοράσουν τα τρόφιμα που χρειάζονται για να ζήσουν. Μόνο 7 είδη φαρμάκων από τα 100 που ζητάνε οι ασθενείς μπορούν να προμηθευτούν τα φαρμακεία. Γάλα, ψωμί, λάδι, ζυμαρικά, σαπούνι είναι ορισμένα από τα είδη πρώτης ανάγκης που δεν υπάρχουν πλέον στα ράφια των σούπερ μάρκετ στη Βενεζουέλα. Μαζί με αυτά βέβαια και τα φάρμακα. 

    Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι λόγω της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος και εκείνοι που εργάζονται στη Βενεζουέλα αμοίβονται με μισθό που στην καλύτερη περίπτωση φθάνει τα… 40 δολάρια το μήνα!

Ο Μαδούρο χαρίζει σπίτια και αυτοκίνητα για να τον ψηφίσουν

    Το ζήτημα με τις “κοινωνικές κατοικίες” που ο πρόεδρος Μαδούρο χτίζει για τους φτωχούς είναι πιο περίπλοκο. Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε από τον Ούγο Τσάβες και συνεχίζεται τα τελευταία χρόνια. Τα σπίτια αυτά συνήθως έχουν στην πρόσοψη τους την προσωπογραφία του Τσάβες ή την υπογραφή του. Οι αριθμοί πάντως, που ανακοινώνει η κυβέρνηση συχνά είναι αντιφατικοί. Η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει πως έφθασαν το 1,5 εκατομμύριο κατοικίες. 

    Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως οι οικογένειες, οι οποίες έχουν παραλάβει αυτά τα σπίτια δεν έχουν τίτλους ιδιοκτησίας, αφού η κυβέρνηση με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει οι άνθρωποι αυτοί να αποτελούν την εκλογική του πελατεία και να τους εκβιάζει ότι θα τους τα πάρει πίσω αν δεν τον ψηφίσουν. Το ίδιο συνέβη με τους οδηγούς ταξί, στους οποίους ο Μαδούρο εν μέσω προεκλογικής περιόδου, τον Δεκέμβριο του 2015, χάρισε 10 χιλιάδες καινούργια οχήματα για να τον ψηφίσουν και μετά από τις βουλευτικές εκλογές, επειδή έχασε, τους τα πήρε πίσω! (Τηλεοπτική εκπομπή «Επαφή με τον Μαδούρο, νούμερο 52).

    Σχετικά με τις «κοινωνικές κατοικίες», ο Μαδούρο είχε ανακοινώσει παλαιότερα πως θα επιβάλει ένα ενοίκιο, σε εκείνες μάλιστα που είχε χαρίσει στον κόσμο στο παρελθόν ο Τσάβες, διευκρινίζοντας ωστόσο, πως η τιμή που θα κληθούν να πληρώσουν θα είναι «δίκαιη και σοσιαλιστική»! Δήλωσε μάλιστα, πως «όταν δίνουμε ένα σπίτι σε μια οικογένεια δεν της το χαρίζουμε, αλλά της δίνουμε ένα δικαίωμα», αλλά τόνισε πως «θα υπάρξουν εξαιρέσεις για εκείνους που δεν θα έχουν καθόλου χρήματα για να πληρώσουν». 

    Αξίζει να σημειωθεί πως την ίδια στιγμή, το καθεστώς Μαδούρο συνεχίζει να απαλλοτριώνει πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τις οποίες έκανε κρατικές (τις ονόμασε Bicentenario) και στη συνέχεια χρεοκόπησαν. Οι ιδιοκτήτες τους, στις περισσότερες περιπτώσεις βέβαια δεν αποζημιώθηκαν. Παράλληλα, συνεχίζονται οι καταλήψεις διαμερισμάτων από πολίτες που δηλώνουν «φτωχοί και οπαδοί του Μαδούρο», οι οποίοι εισβάλλουν σε διαμερίσματα, διώχνουν τους ιδιοκτήτες τους και εγκαθίστανται εκείνοι μέσα, χωρίς το Κράτος να παρεμβαίνει. 

Η δήλωση του ΟΗΕ για τη φτώχεια στη Βενεζουέλα 

    Η περιβόητη ανακήρυξη της Βενεζουέλας από τον ΟΗΕ ως «ελεύθερης από φτώχεια», που επικαλέστηκε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, αποδίδεται σε μια αμφιλεγόμενη τελετή που έκανε στη Ρώμη το 2015 η Επιτροπή FAO του ΟΗΕ αναγνωρίζοντας σε 71 χώρες (ανάμεσα τους και η Βενεζουέλα), τον αγώνα που έδωσαν κατά της φτώχειας. Η είδηση προκάλεσε γέλια αλλά και οργή στη Βενεζουέλα, όπου η πλειονότητα των πολιτών αντιμετωπίζει το φάσμα της πείνας, λόγω της οικονομικής κρίσης. 

    Πάντως, ο διευθυντής της Επιτροπής FAO του ΟΗΕ, Πιέτρο Τζενάρι, εξήγησε στην ισπανική εφημερίδα El Mundo ότι τα βραβεία δόθηκαν στις χώρες αυτές με βάση στατιστικά στοιχεία παλαιοτέρων ετών και πάντως με βάση τα επίσημα στοιχεία τα οποία δίνουν οι κυβερνήσεις και πως «δεν λάβαμε υπ’ όψιν μας τα τελευταία γεγονότα σε κάθε χώρα». (El Mundo, 23/6/2015).

    Σε κάθε περίπτωση η αμφιλεγόμενη τελετή της συγκεκριμένης Επιτροπής του ΟΗΕ χρησιμοποιήθηκε για την διάδοση της κυβερνητικής προπαγάνδας του Νικολάς Μαδούρο στη Βενεζουέλα και φυσικά χρησιμοποιήθηκε από τους πολιτικούς συμμάχους του στο εξωτερικό, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. 

    Οφείλω να αναγνωρίσω πως τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης του Ούγο Τσάβες στη Βενεζουέλα, το 1999 δηλαδή, υπήρξε θετική συνεισφορά στον αγώνα κατά της φτώχειας, τοποθετώντας το ζήτημα αυτό ψηλά στην πολιτική ατζέντα και λαμβάνοντας ορισμένα μέτρα, ωστόσο, το αποτέλεσμα από την 17ετή διακυβέρνηση Τσάβες – Μαδούρο είχε καταστροφικά αποτελέσματα, τόσο στην οικονομία όσο και στη Δημοκρατία. Οι φτωχοί αυξήθηκαν, η οικονομία κατέρρευσε και η Δημοκρατία επλήγη ανεπανόρθωτα. 

120 πολιτικοί κρατούμενοι

    Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, απέφυγε βέβαια να αναφερθεί σε άλλες πιο σοβαρές ανακοινώσεις του ΟΗΕ, που έχουν να κάνουν με τους πολιτικούς κρατούμενους τους οποίους το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο εξακολουθεί να έχει στις φυλακές της Βενεζουέλας.  

    Η Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ (OACDH), έχει ζητήσει κατ’ επανάληψη την «άμεση απελευθέρωση χωρίς προϋποθέσεις» όλων των πολιτικών κρατουμένων. «Στη Βενεζουέλα έχουν φυλακιστεί άνθρωποι επειδή ασκούσαν ειρηνικά το δικαίωμα τους στην ελεύθερη έκφραση», επισήμανε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής του ΟΗΕ, Zeid Raad Al Hussein το καλοκαίρι του 2015. 

    Επίσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο του 2016 ζήτησε με ψήφισμα του, με 501 ψήφους υπερ και 94 κατά (καταψήφισαν οι ευρωβουλευτές της Ενωμένης Αριστεράς), την “άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων στη Βενεζουέλα”. Είναι η τρίτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει δημόσια την ανησυχία του για την παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών της Βενεζουέλας τα τελευταία 3 χρόνια. 

    Την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στη Βενεζουέλα έχει ζητήσει επανειλημμένως και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, που έχει τονίσει ότι η Δημοκρατία στη Βενεζουέλα “έχει τελειώσει”, επίσης ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα αλλά και ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μόλις πριν από λίγες ημέρες. 

    Αυτή τη στιγμή στις φυλακές της Βενεζουέλας βρίσκονται περισσότεροι από 120 πολιτικοί κρατούμενοι, ανάμεσα τους ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπες, τον οποίο αναγνωρίζει ως πολιτικό κρατούμενο και η Διεθνής Αμνηστία. 

    Η σύζυγος του Λόπες, Λίλιαν Τιντόρι, η οποία έχει αναδειχθεί σε σύμβολο για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στη Βενεζουέλα, σε συνέντευξη που μου έδωσε πρόσφατα στο Καράκας, μου είπε πως καλεί τους Έλληνες πολιτικούς που εξακολουθούν να στηρίζουν το καθεστώς του Μαδούρο, να επισκεφθούν τη Βενεζουέλα για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι ποια είναι η κατάσταση στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και της ακραίας φτώχειας λόγω της οικονομικής κρίσης. 

    Αυτός είναι ο “σοσιαλιστικός παράδεισος” που (δεν) παρουσίασε στη Βουλή ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης…

* Ο Ιάσων Πιπίνης είναι δημοσιογράφος, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις Λατινοαμερικάνικες Σπουδές του πανεπιστημίου Complutense της Ισπανίας και έχει γράψει τα βιβλία “Το πείραμα της Λατινικής Αμερικής” (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2014) και “Το Καμένο Παλάτι” (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 2016).