ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 176. Οι μύγες.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 176. Οι μύγες.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

      Μια φορά και ένα καιρό, στο κελλάρι ενός σπιτιού χύθηκε μέλι απο ένα βάζο, και πέσανε στο χυμένο μέλι μύγες και το ρουφούσανε. Βούλιαξαν όμως και κόλλησαν τα πόδια τους στο μέλι, δέν μπορούσαν άλλο να φύγουν και πνίγονταν η μια μετά την άλλη. Την ώρα που ξεψυχούσαν, έλεγαν

‘’Κρίμα, για μιά τόσο σύντομη γλύκα χάνουμε τη ζωή μας!’’.

Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Σε μια αποθήκη κάποτε εργάτες μέλι χύσαν
κι οι μύγες που μαζεύτηκαν ευθύς να τρων αρχίσαν.
Μα όπως στο μέλι το πηχτό τα πόδια τους μπηχτήκαν
τέλος γλυκό μα κι άμυαλο για τη ζωή τους βρήκαν.

Πρέπει να τιθασεύουμε την κάθε επιθυμία· 
θανάσιμο αμάρτημα είναι η λαιμαργία.».

***************************************************************

Μυῖαι

   Ἔν τινι ταμιείῳ μέλιτος ἐπεκχυθέντος, μυῖαι προσπτᾶσαι κατήσθιον· διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα τοῦ καρποῦ οὐκ ἀφίσταντο.

   Ἐμπαγέντων δὲ αὐτῶν τῶν ποδῶν, ὡς οὐκ ἐδύναντο ἀναπτῆναι, ἀποπνιγόμεναι ἔφασαν·

   Ἄθλιαι ἡμεῖς, αἳ διὰ βραχεῖαν ἡδονὴν ἀπολλύμεθα. Οὕτω πολλοῖς ἡ λιχνεία πολλῶν αἰτία κακῶν γίνεται.’’

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοῖς ἡ λιχνεία πολλῶν κακῶν αἰτία γίνεται..