Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Διαμαντίδης: Είμαι ευλογημένος, το μπάσκετ με έκανε καλύτερο άνθρωπο.



Διαμαντίδης: Είμαι ευλογημένος, το μπάσκετ με έκανε καλύτερο άνθρωπο.
Ο μεγαλύτερος ΕΛΛΗΝΑΣ καλαθοσφαιριστής, ‘’κρέμασε τα παπούτσια’’ του.
Θα μας λείψεις πολύ, Δημήτρη…..
    Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αναφέρθηκε στην ολοκλήρωση της τεράστιας καριέρας του, δήλωσε χαρούμενος για όσα πέτυχε και τόνισε πως ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι σταματά.
    Ο Euroleague Legend δήλωσε πως ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει και πως ο ίδιος νιώθει: «αφοσιωμένος, ευλογημένος, τυχερός, χαρούμενος». Στην ερώτηση σχετικά με το ποιο ματς θα ήθελε να παίξει ξανά απάντησε δίχως δεύτερη σκέψη εκείνο με τους Ισπανούς το 2006 (τελικός στο Μουντομπάσκετ). Όσο για το τι σκέφτηκε όταν ο Σπανούλης σούταρε το τρίποντο, είπε: «Σκέφτηκα "δεν το χάνεις ρε Βασιλάρα; Μας έχεις στείλει δυο - τρεις φορές". Αλλά το έβαλε!».
Αναλυτικά όσα είπε:
    Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού δήλωσε αρχικά: 
    «Είναι μία περίεργη βραδιά για εμένα και την ομάδα. Από την μία χάσαμε ένα παιχνίδι και έναν τίτλο. Συγγνώμη. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Για την ομάδα είναι μια δύσκολη στιγμή. Για εμένα τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Ο τρόπος που χάθηκε το παιχνίδι με στενοχωρεί. Από την άλλη, όταν σκέφτομαι ότι τόσα χρόνια που έπαιξα μπάσκετ και ήμουν σε αυτή την ομάδα δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζήσω όσα έχω ζήσει μέχρι τώρα. Πραγματικά, είμαι ευλογημένος. Ήταν απίστευτο αυτό που έζησα στον Ηρακλή, μου έδωσε την ευκαιρία. Είναι άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει. Τους ευχαριστώ όλους. Αυτά τα 12 χρόνια στον Παναθηναϊκό έζησα απίστευτες στιγμές, εύχομαι να τις ζήσει κάθε αθλητής. Ευχαριστώ τον κόσμο του Παναθηναϊκού για την αγάπη που μου έχει δείξει. Τον ευχαριστούμε ως ομάδα για την προσήλωσή του. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα, συνεχίζει. Έτσι είναι ο αθλητισμός είτε μας αρέσει είτε όχι. Μας κακοφαίνεται, αλλά έτσι είναι. Ξέρω ότι δεν ήμουν ο καλύτερος συνομιλητής των δημοσιογράφων, αλλά έχω μια φιλοσοφία στο μυαλό μου για το ποια είναι η σχέση δημοσιογράφου αθλητή. Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Εύχομαι να είστε καλά, μόνο υγεία».
    Σε εκείνο το σημείο ακολούθησε παρατεταμένο χειροκρότημα από τους δημοσιογράφους και ο Διαμαντίδης συνέχισε: 
    Για τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του και τη δύσκολη στιγμή της αποχώρησης τόνισε: «Θα δω ότι θα έιναι δύσκολη στιγμή όταν δεν θα είμαι τον Σεπτέμβριο στην προετοιμασία. Αυτή τη στιγμή δεν έχω καταλάβει ότι θα σταματήσω. Θα το καταλάβω με τον καιρό. Η απόφασή μου ήταν συνειδητοποιημένη. Το είχα σκεφτεί και το είχα πει. Μεγαλύτερες στιγμές ήταν οι διακρίσεις με την Εθνική Ομάδα, το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί στην αθλητική ζωή. Διακρίσεις με τον Παναθηναϊκό. Έκανα φιλίες με κόσμο που δεν θα γνώριζα καν. Συναναστράφηκα με ανθρώπους παγκοσμίου φήμης. Αλλά οι στιγμές που έχω ζήσει με την Εθνική και τον Παναθηναϊκό είναι οι καλύτερες στιγμές μου. Φεύγω γεμάτος και χαρούμενος. Είμαι υγιής, πρόσφερα όσο μπορώ. Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει, οι ομάδες συνεχίζουν».
    Για το τι συμβουλή θα έδινε σε έναν αθλητή: «Δεν είμαι καλός στις συμβουλές, το έχω ξαναπεί. Το θέμα είναι να κάνεις προπόνηση και να σκέφτεσαι το μπάσκετ σου».
    Για το τι σκέφτεται όταν ακούει τη λέξη Διαμαντίδης: «Δεν μπορώ να απαντήσω με μια λέξη. Αφοσιωμένος, ευλογημένος, τυχερός, χαρούμενος. Μπορώ να βρω τέσσερις - πέντε απαντήσεις, όχι μία. Εύχομαι σε όλους να έχουν υγεία και να καταλάβουν πώς είναι η ζωή. Χαρά, νίκη - ήττα, αλλά ο αγώνας είναι αλλού».
    Για το ότι μέλη του Παναθηναϊκού πήγαν στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και το αντίστροφο. Για την πολιτισμένη ατμόσφαιρα αυτών των τελικών: «Επειδή ξέρουμε πώς είναι τα πράγματα, είναι δύσκολα. Το φυσιολογικό θα ήταν να γίνει ό,τι έγινε αυτή τη φορά. Οι ομάδες στο γήπεδο θέλουν να κερδίσουν. Ο καθένας για την ομάδα του. Όταν τελειώνει το παιχνίδι κάποιος θα κερδίσει κάποιος θα χάσει, αυτό είναι το φυσιολογικό. Να τελειώσουμε, να δώσουμε συγχαρητήρια στον αντίπαλο και να κοιτάξουμε το επόμενο. Αυτό πρέπει να είναι». 
    Για το... από εδώ και πέρα: «Μπάσκετ για χαβαλέ τώρα».
    Σε εκείνο το σημείο ο Αργύρης Πεδουλάκης είπε: «Θα έρχεται να κάνει προπόνηση. Μόνο προπόνηση, μόνο η παρουσία του».
    Για το ότι όλοι τον παρακαλούσαν να μείνει και αν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: «Για εμένα δεν ήταν δύσκολο. Έπαιζα. Δεν τελείωσε η καριέρα μου όταν ανακοίνωσα ότι θα αποχωρήσω. Σήμερα τελειώνει. Δεν είχα δεύτερες σκέψεις. Έκανα αυτό που έκανα όλα τα χρόνια. Δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο. Έκανα τη ρουτίνα μου, αυτό που έκανα τόσα χρόνια. Ούτε τώρα έχω δεύτερες σκέψεις».
    Για το αν έχει κάποιο «παράπονο»: «Κανένα παράπονο. Είμαι γεμάτος. Δεν μπορείς να κερδίζεις πάντα, έτσι έιναι η ζωή. Φεύγω γεμάτος, ευτυχισμένος, χαρούμενος, χαμογελαστός. Μια χαρά...».
    Για το αν θα ήθελε να ξαναπαίξει ένα ματς: «Τον τελικό του 2006 στο Παγκόσμιο». 
    Για το αν φανταζόταν τέτοιο φινάλε την καριέρα του: «Όχι, δεν το φανταζόμουν. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για εμένα. Είναι τιμή να υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι έχω προσφέρει στο μπάσκετ. Έβαλα ληθαράκι στο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο θα συνεχιστεί».
    Για το αν θα πάει στην Καστορία ή αν θα μείνει στην Αθήνα για τον Παναθηναϊκό: «Η Καστορία είναι η πόλη μου. Έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο, θα πηγαίνω πιο συχνά τώρα». 
    Για τη συνέχεια: «Δεν έχω σκεφτεί κάτι. Αλλά, σίγουρα δεν θα γίνω προπονητής. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Δεν έχω σκεφτεί κάτι άλλο. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να απαντήσω. Θέλω να ηρεμήσω και θα δούμε. Δεν θέλω να γίνω προπονητής, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Από εκεί και πέρα, θα δούμε». 
    Για το αν σταμάτησε νωρίς από την Εθνική: «Οι αποφάσεις μου μπορεί να φαίνονται κάπως σε κάποιους. Όταν εγώ όμως κάθομαι και σκέφτομαι και παίρνω μια απόφαση νομίζω πως ξέρω τι είναι καλύτερο για εμένα. Τα βάζω κάτω και τα ζυγίζω όλα».
    Για το ποιο παιχνίδι του θα έβλεπε με τα παιδιά του: «Αν θέλουν να δουν τον μπαμπά τους θα τους βάλω να δουν τον μπαμπά τους. Θέλω να είναι καλά. Αν θέλουν να δουν παιχνίδι, ας δουν παιχνίδι. Αν θέλουν το Lion King που τους βάζω τώρα, αυτό θα κάνω. Δεν ξέρω ποιο παιχνίδι θα δείξω, δεν ξέρω».
    Για το τρίποντο του Σπανούλη: «Σκέφτηκα "δεν το χάνεις ρε Βασιλάρα; Μας έχεις στείλει δυο - τρεις φορές". Αλλά το έβαλε. Δείχνει τι ποιότητα έχει και πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Όλος ο κόσμος το καταλαβαίνει, την ποιότητά του και την ικανότητά του». 

2 σχόλια:

  1. Κάπου τα μπερδεύεις φίλε μου Ανδρέα.
    Ο καλύτερος Έλληνας και πιθανόν Ευρωπαίος καλαθοσφαιριστής ήταν ο Νίκος Γκάλης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επειδή ήξερα οτι το σχόλιό μου θα προκαλούσε την εκδήλωση διαφορετικών απόψεων, για αυτό το έβαλα.
    Το θέμα είναι, τί ακριβώς θέλουμε να έχει ο καλύτερος.
    Να είναι άνθρωπος - ορχήστρα, μέγας σκόρερ που να κουβαλάει την ομάδα στις πλάτες του στις δύσκολες στιγμές?
    Να είναι αυτός που θυσιάζεται και αξιοποιεί τους υπόλοιπους παίκτες, και όταν χρειαστεί βάζει και τους πόντους του ?
    Θα ήθελα καί τους δύο στην ομάδα μου, και δυστυχώς δεν συνυπήρξαν. Βέβαια, ο Γκλαλης συνυπήρξε με τον Γιαννάκη, μεγάλο επίσης παίκτη, με τα ίδια χαρακτηριστικά με τον Διαμαντίδη.
    Εάν ήθελα έναν απο τους δύο στην ομάδα μου, θα διάλεγα τον Διαμαντίδη.
    Για αυτό και τον θεωρώ τον καλύτερο. Γνώμη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή