Χαρίζουν σπίτια στη Σικελία -Τα δίνουν δωρεάν, με έναν μόνο όρο

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ 

Χαρίζουν σπίτια στη Σικελία -Τα δίνουν δωρεάν, με έναν μόνο όρο

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.iefimerida.gr

Ρούλα Βλασσοπούλου

    Το τελευταίο διάστημα, μία μικρή πόλη στη Σικελία, έχει αρχίσει να γεμίζει επισκέπτες. Ολοι φτάνουν εκεί, γιατί ο δήμος κάνει μία προσφορά που δύσκολα την απορρίπτει κανείς. Χαρίζει σπίτια.

    Πρόκειται για οικίες διαλυμένες βέβαια, εγκαταλελειμμένες εδώ και δεκαετίες κάποιες από αυτές. Ακόμη κι έτσι όμως, το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να αποκτήσει σπίτι χωρίς να το πληρώσει, είναι άκρως δελεαστικό.

    Ο μόνος όρος που βάζει η πόλη Γκάντζι στους νέους ιδιοκτήτες είναι να έχουν ανακατασκευάσει τα σπίτια μέσα σε τέσσερα χρόνια και να τα έχουν κάνει ξανά κατοικήσιμα. Αυτή η προσφορά ήδη έχει προσελκύσει δεκάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο, τονώνοντας τον τουρισμό σε μία πόλη στα βουνά και μακριά από τη θάλασσα, που δεν θα μπορούσε με διαφορετικό τρόπο να αποτελέσει πόλο έλξης. Και βέβαια όλο αυτό «ανοίγει» τις δουλειές.

    Το Γκάντζι είχε περίπου 16.000 κατοίκους τη δεκαετία του '50. Σήμερα ζουν εκεί περίπου 7.000 άτομα. Το κύμα μετανάστευσης ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα, εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών. Οι κάτοικοι της πόλης έφευγαν αρχικά για τις ΗΠΑ και μετά για την Αργεντινή, με αποτέλεσμα πολλά σπίτια να εγκαταλειφθούν.  

    Δεν είναι η πρώτη φορά που μία πόλη στη Σικελία επιχειρεί κάτι τέτοιο. Πριν από μερικά χρόνια, το Σαλέμι ανακοίνωσε με μεγαλοπρεπές τρόπο ότι θα έδινε σπίτια- κατεστραμμένα από το σεισμό του 1968- για ένα ευρώ το ένα. Δεν τήρησε όμως τη δέσμευση. Σε άλλη πόλη, το πρόβλημα ήταν η γραφειοκρατία. Μόλις ο δήμος αποκτήσει ένα σπίτι, μπορεί να το πουλήσει μόνο σε τιμές αγοράς.

    Για αυτό στο Γκάντζι έκαναν κάτι διαφορετικό. Δεν απόκτησαν την κυριότητα των σπιτιών από τους ιδιοκτήτες. Απλά ο δήμος λειτουργεί ως μεσίτης. Πάνω από 100 οικίες έχουν αλλάξει χέρια έως τώρα, άλλες δωρεάν και άλλες αντί ενός τυπικού ποσού. Εκείνοι που αποφασίζουν είναι οι ιδιοκτήτες.

    Αυτό έφερε στην πόλη Ιταλούς από διάφορα μέρη της χώρας, Ευρωπαίους αλλά και έναν ιδιοκτήτη από το Αμπου Ντάμπι. Το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλη λίστα αναμονής για τα 200 σπίτια που προσφέρονται ακόμη σημαίνει ότι ο δήμος μπορεί να είναι και εκλεκτικός.

    «Δεν τους θέλουμε απλά για τα λεφτά τους. Θέλουμε να ξέρουμε τι θα κάνουν με τα σπίτια», εξηγεί ο δήμαρχος, Τζουζέπε Φεραρέλο, μιλώντας στους New York Times. Ετσι, δίνουν προτεραιότητα σε όσους θέλουν να δημιουργήσουν μία επιχείρηση στην πόλη. Οπως για παράδειγμα σε μία εταιρεία από τη Φλωρεντία, που μετέτρεψε δύο σπίτια τα οποία πήρε δωρεάν σε ξενοδοχείο με 22 σουίτες.

    «Το κάναμε γιατί αγαπάμε τον τόπο μας. Και για να μείνουν εδώ τα παιδιά μας, να μην αναγκαστούν να φύγουν», εξηγεί ο Φεραρέλο.