7.Ο ΓΛΥΚΟΣ Ο ΥΠΝΟΣ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

7.Ο ΓΛΥΚΟΣ Ο ΥΠΝΟΣ

Μεσάνυχτα και κάτι της καρδιάς μου τα χτυπήματα μετρώ

Φεύγω χάνομαι αληθινούς παράδεισους επιζητώ

Και έρχεται ο γλυκός ο ύπνος το θέλημά του να γίνει

Μόνον αυτός, χρυσή ελπίδα, τον πόνο μου ν΄ απαλύνει.

Στοιβαγμένη η ζωή μετράει τα τωρινά της χρόνια

Ταξιδεύει χωρίς εισιτήριο με άγνωστο προορισμό

Ριγμένα τα καράβια στη δύνη, ποιον να εμπιστευθώ

Δεν λιώνουν εύκολα σαν κερί, της καρδιά μου τα χιόνια.

Επιβίωση, επιβάλλεται με ακούραστη περπατησιά

Όχι αιχμάλωτα όνειρα, που σου χαρίζουν χαρά

Ψάχνω παρηγοριά μες το χαμόγελο , πόθο ψυχής

Είναι ανάγκη ,ωραία σκέψη, να εκφρασθείς.

Δεν νεκρώνουν  τα όνειρα από τον χάρτη της ζωής

Είναι μαγεία να περιμένεις την χαρά μιας γιορτής

Στον σκυθρωπό ουρανό δώσε στα όνειρα πνοή

 Κουράγιο, πάλεψε για το μεγάλο δώρο που είναι η ζωή

Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης