ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η εκδίκηση του Κανάρη
Ο ελληνικός στόλος ήταν πολύ μικρότερος από
τον οθωμανικό και δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει σε μάχη. Γι' αυτό το λόγο
πάρθηκε η απόφαση από τους Έλληνες να
εκδικηθούν την καταστροφή της Χίου με πυρπολικά.
Ο Κωνσταντίνος
Κανάρης από τα Ψαρά
και ο Γιώργης Πιπίνος από την Ύδρα κατόρθωσαν με τα πυρπολικά
τους να μπουν μέσα στο λιμάνι της Χίου,
τη νύχτα της 6ης Ιουνίου (1822), όταν οι Τούρκοι γιόρταζαν το Μπαϊράμ και
συμποσίαζαν στα πλοία τους. Ο ναύαρχος Καρά
Αλής είχε καλέσει στη ναυαρχίδα τους αξιωματικούς του στόλου για
ολονύχτιο γλέντι.
Ο Κανάρης
κατόρθωσε να γαντζώσει το πυρπολικό του στη
ναυαρχίδα και να του βάλει φωτιά. Ο Πιπίνος
το κόλλησε στην υποναυαρχίδα,
αλλά δεν το γάντζωσε καλά, αυτό ξεκόλλησε και παρασυρμένο από τον αέρα κάηκε
χωρίς να κάνει ζημιά. Όμως το πυρπολικό του Κανάρη
μετέδωσε τη φωτιά στη ναυαρχίδα και γρήγορα πήρε φωτιά η μπαρουταποθήκη
της, τινάζοντας τη ναυαρχίδα στον αέρα.
2.000 Τούρκοι βρήκαν το θάνατο μεταξύ των
οποίων και ο ίδιος ο αρχηγός του στόλου, ο Καρά
Αλή, ο οποίος χτυπημένος από ένα καιόμενο κομμάτι κατάρτι μπήκε σε μία
βάρκα και ξεψύχησε μόλις έφτασε στην ακτή.
Το κατόρθωμα αυτό ενθουσίασε την Ελλάδα και
όλο τον κόσμο και ενέπνευσε πολλούς σημαντικούς ξένους λογοτέχνες.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ - ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΕΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή«Είναι ο πιο έξοχος εκπρόσωπος του ηρωισμού,
που η Ελλάδα όλων των εποχών μπορεί να υπερηφανεύεται».
Γκόρντον, Άγγλος ιστορικός, αναφερόμενος στον Κωνσταντίνο Κανάρη.
Σπαθίζει ο Έλλην τον αφρό κι η θάλασσα αντρειεύει
και τ’ αφρισμένα κύματ’ αγκαλιάζουν τα Ψαρά
και τα βλογάνε μ’ αντρειά και γέννα που θεριεύει
από αιματόβρεκτα νερά και κόκαλα ιερά.
Η λευτεριά οδεύει κι απλώνει τα φτερά.
Κι εκεί που η νύχτα της τουρκιάς στυγνή μεσουρανούσε
κάποιο αστέρι πρόβαλε στο σκότος το βαθύ:
ο Κωνσταντής ο Ψαριανός στη λευτεριά μιλούσε
κι αυτή φωτώντας τού ’δωσε του έθνους το σπαθί.
Η Ελλάδα φτερουγούσε ξανά να ορθωθεί.
Και με μια θάλασσ’ αστεριών απ’ των Ψαρών τη βρύση
κι από της Ύδρας, των Σπετσών των ένδοξων ακτών
χίλια σπαθιά, χίλια σκαριά, όλα ένα μελίσσι
του Αιγαίου λούζουν τα νερά στο φως το εκλεκτόν.
Της λευτεριάς μεθύσι, Ανάσταση εκλεκτών.
Το Αιγαίο ξαναφόρεσε τη φορεσιά του ήλιου
κι απ’ τα νερά του έδιωξε το σκότος της τουρκιάς
προκάλεσε το σεβασμό και όλης της υφήλιου
και έπληξε το γόητρο της ξένης μυρμηγκιάς.
Ώρα γιορτής γαμήλιου και αίσθησης γλυκιάς!
Στης Χίου της πολύπαθης το ξακουστό λιμάνι
που βάφτη κατακόκκινο με άγρια σφαγή
εκδίκηση ο Κωνσταντής, τολμάει, κι ας πεθάνει
και να! με το πυρπολικό αφήνει υπογραφή!
Μ’ αυθεντικό μελάνι στη λευτεριά εγγραφή!
Μπουρλότο μέσα στη νυχτιά, την έκανε ρημάδια,
τη ναυαρχίδα του Καρά, του Τούρκου, του Αλή
κι ο ουρανός λαμπάδιασε, σείστηκαν τα σκοτάδια
σαν νά ’τανε η Νέμεση με Θεία εντολή.
Του έθνους νέα πετράδια, δόξας φεγγοβολή.
Του τούρκικου του ναυτικού φόβος ήταν και τρόμος
στης Σάμου και στης Τένεδου, στης Λέσβου τα νερά
ετίναζε τα πλοία τους και είχε γίνει Νόμος:
σαν έβγαινε ο Κωνσταντής παθαίναν συμφορά!
Του έθνους κληρονόμος, τον ήλιο λαχταρά!
Αγέρωχη κι ατρόμητη η διάπυρη ψυχή του
τραγούδισμα της λευτεριάς σαν θρόισμα φωτός
γενναίου και παράτολμου, ηρωισμού αρρήτου
παράδειγμα και πρότυπο, του Αιγαίου αετός.
Στ’ άδυτα του αδύτου, της δόξας ο εκλεκτός!
22/1/2021 - Ιωάννης Παναγάκος