Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

Το κατόρθωμα του Έρωτα


ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ  
Το  κατόρθωμα  του  Έρωτα
Μαριάννα  Π.  Μώρου 
Στο  διάφανο  του  αιθέρα  σε  αντάμωσα
με  τα  φτερά  απλωμένα  Έρωτα  πλάνε,
γητευτή  της  λογικής  και  της  παράλογης  αίσθησης,
της  αιώνιας  νιότης  εμψυχωτή.

Τότε  το  νου  μου  πήρες,  δολερέ,
του  έκλεισες  τα  μάτια
και  τον  επέταξες  μακριά,
αρμενιστή  τυφλό  σ’  αισθαντικούς  ανέμους,
κι  εσύ,  με  την  περίσσια  πονηριά,
απ’  τη  φαρέτρα  σου  τα  βέλη  ετοίμασες  για  χρήση.

Στο  μέλι  πρώτα  τα  εβούτηξες
κι  ύστερα  στο  φαρμάκι
και  την  καρδιά  μου  έβαλες
στο  στόχαστρο  του  τόξου  σου
και  έριξες  με  πάθος.

Το  βέλος  που  καρφώθηκε
σε  χρόνο  απροσδιόριστο,
για  λίγο , μέλι  σκόρπισε  μεσ’  στην  πληγή,
ηδονικό  γλυκασμό,  μελιχρή  διάχυση,
νέκταρ  θεϊκό,  μετάγγιση  αγάπης  απερίγραπτης.

Μα  η  πληγή  απ’  το  βέλος
δεν  μπορεί  να  επουλωθεί  χωρίς  φαρμάκι,
είναι  κι  αυτό  αντίδοτη  ισορροπία.

Αλλά  εκείνη  τη   στιγμή
ο  νους  μου  ξαναγύρισε
απ’  το  ταξίδι  της  υπερβολής
και  βρήκε  μια  κατάσταση  ανεκδιήγητη:
ροή  δακρύων  και  πόθων  ρευστών
και  η  καρδιά,  με  κτύπους  υπερβατικούς,
ν’  ανοιγοκλείνει  τα  φυλλόκαρδα
και  η  ζωή  απροφύλακτη 
σ’  αστραπόβροντο  επιθυμιών
κι  η  αλήθεια  και  το  ψέμα
συγκρουόμενα  νέφη  αυταπάτης.

Τότε  τα  μάτια  μου  άνοιξαν  διάπλατα
κι  εκστατικά  σε  είδαν  Έρωτα,
πυριφλεγή,  κεραυνοβόλο,  ιλαρό,
πρόσχαρος  να  πετάς  ,  να  χάνεσαι,
μ’  απέραντη  ευχαρίστηση
για  το  κατόρθωμά  σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου