Η οδύνη του ξεριζωμού ( μικρασιατική μνήμη )

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

Η οδύνη του ξεριζωμού ( μικρασιατική μνήμη )
http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

του Βασιλείου Ευστρ.Ναζλή

Τ'άσπρα κύματα του Μαρμαρά, υψώθηκαν βουνό μπροστά, μας εμποδίζουν,φωνάζουν δυνατά "που πάτε που τ'αφήνετε όλα???!!." Τ'αηδόνι στη μηλιά μας ψάλλει λυπητερό τραγούδι ............στο φευγιό μας και τότε νιώθεις την αλήθεια!. Θρύμματα τα όνειρα μας στην αναγγελία της αυγής. Το λάλημα του κόκορα δεν ακούγεται πιά. Βουβάθηκαν οι κάμποι,τα βουνά. Τα φύλλα τρέμαν από συγκίνηση, λέξεις ψιθύριζαν στη διαδρομή μας, ακούγαμε το μοιρολόι του αποχαιρετισμού.

Ποτάμια τα δάκρυα μας καίγαν τα μάγουλα μας, κάρβουνα, τρυπούσαν τα ρούχα μας. Θλιβερός ο δρόμος της φυγής .....δεν έχει γυρισμό, γιατί δεν αφήσαμε κάποιον πίσω ..........για την προσμονή!! Πάχνη σκέπασε το κορμί .....κι ας ήταν Αύγουστος. Εμείς όμως εδώ βρήκαμε ένα γράμμα ......................ΤΟ ΑΛΦΑ, στην άκρη ενός βουνού, στην μέση ενός κάμπου, δίπλα σε γάργαρο ποτάμι κι εκεί χτίσαμε τα όνειρα μας, που σκόρπισε η αντάρα ....και το κύμα!.

Υστερόγραφο
    Χαρισμένο σε εκείνους τους πρώτους μικρασιάτες Έλληνες που ξεριζωμένοι μετά την μικρασιατική καταστροφή έζησαν την πικρή προσφυγιά σε μιά νέα πατρίδα που ήταν τόοοοοσο... παλιά στην ψυχή τους...... και την ΑΝΕΣΤΗΣΑΝ!!