Η αυτοσχέδια λαϊκή στη στάση του Βαρδάρη

ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η αυτοσχέδια λαϊκή στη στάση του Βαρδάρη

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://parallaximag.gr/

Από Δέσποινα Αθανασιάδη

    Οι άνθρωποι της Θεσσαλονίκης είναι γεμάτοι με πρωτοφανείς ιδέες. Ειδικά στην εποχή της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, συναντάμε καθημερινά παραδείγματα τέτοιων ατόμων. Σήμερα το πρωί και εγώ συνάντησα κάτι παρόμοιο, όταν με έβγαλε ο δρόμος μου στον Βαρδάρη. Εκεί, λοιπόν, καθώς πήγαινα να πάρω το λεωφορείο παρατήρησα στη στάση της Πλατείας Δημοκρατίας, με κατεύθυνση προς τα δυτικά, λίγα μέτρα πιο πέρα, κάποιους πάγκους.

     Μία αυτοσχέδια μικρή «λαϊκή» αγορά ήταν στημένη. Πέντε πάγκοι με ό,τι θες επάνω. Στους δύο από αυτούς μπορούσες να διακρίνεις από κινητά και εικόνες μεταχειρισμένες μέχρι σφουγγαρίστρες και κρεμάστρες. Στους άλλους τρεις διάφορα λαχανικά και μυρωδικά. Ο τόπος μοσχοβολούσε. Τους δύο πάγκους τους διαχειρίζονταν άντρες, οι οποίοι κάθονταν πιο πίσω σε κάτι καρέκλες με τους φίλους τους και συζητούσαν ατέλειωτα! Στους άλλους τρεις, έβλεπες νοικοκυρές γυναίκες. Η μία από αυτές έστεκε απομακρυσμένη στην άλλη πλευρά ενώ οι άλλες δύο συζητούσαν οικογενειακά θέματα για να περάσει η ώρα.

    Σε τακτά χρονικά διαστήματα έλεγχαν τον πάγκο τους για τυχόν ακαθαρσίες ή για χαλασμένα λαχανικά. Όταν έβρισκαν κλαράκια μαραμένα, τα πετούσαν. Αυτή ήταν η ρουτίνα τους, κυριολεκτικά κάθε πέντε 5 λεπτά!

    Πολλές κυρίες ηλικιωμένες πήγαιναν στους πάγκους τους, ψώνιζαν και έπιαναν ψιλή κουβέντα μαζί τους. Ερωτήσεις του στυλ «Πώς πάνε οι δουλειές» τις άκουγες συνέχεια. Από το ύφος τους το συμπέρασμα ήταν ότι δεν πάνε και τόσο καλά. Το πρόσωπο τους έμοιαζε κουρασμένο και κάπως μελαγχολικό, πάλι καλά που έχουν τοποθετήσει ομπρέλες πάνω από τους πάγκους για μια υποτυπώδη προστασία από τον ανυπόφορο μεσημεριανό ήλιο.

    Στις 14.50 το μεσημέρι, ο ήλιος έβγαζε σπίθες και κάπως μέσα μου έκανα μια ευχή: να αλλάξει ο καιρός, να έρθει ένας καλός χειμώνας. Να μη βρέξει πολύ, ούτε να χιονίσει, έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να καταφέρνουν να ζουν με αξιοπρέπεια χωρίς την αφόρητη ζέστη πάνω από το κεφάλι τους και να φέρνουν εις πέρας το καθημερινό τους αυτοσχέδιο επάγγελμα.