ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 237. Ο σκύλος μαχητής.
Μιά φορά και ένα καιρό, ένας σκύλος τρέφονταν στο σπίτι κάποιου ανθρώπου
και ήταν εκπαιδευμένος να μάχεται, για θέαμα του κόσμου, με θηρία όπως
λιοντάρια και αρκούδες.
Μιά φορά είδε κάμποσα μαζί θηρία να
στέκονται το ένα δίπλα στο άλλο, προοριζόμενα να παλαίψουν μαζί του στο τσίρκο
εκείνου του καιρού. Και τότε το σκυλί αυτό όρμησε, έσπασε το περιλαίμιό του και
το έσκασε τρέχοντας μέσα στους δρόμους.
Εκεί το είδαν διάφορα αδέσποτα σκυλιά,
μονίμως πεινασμένα, και ρώτησαν:
«Γιατί
δραπετεύεις; εμείς είμαστε συνεχώς στην πείνα, ενώ εσύ φαίνεσαι καλοταϊσμένος,
παχύς και δυνατός σάν ταύρος!»
«Είναι
αλήθεια οτι καλοχορταίνω και καλοπερνώ», απάντησε το εκπαιδευμένο μάχιμο
σκυλί, «αλλα απο την άλλη δέν αντέχω τέτοια
ζωή, να είμαι συνεχώς κοντά στο θάνατο, αφού παλεύω με λιοντάρια και αρκούδες!
Μέχρι τώρα νίκησα όλα τα θηρία, τί θα γίνει όμως άν κάποιο θηρίο νικήσει εμένα;»
Τότε τα σκυλιά του δρόμου είπαν:
«Πάλι καλά
εμείς, με όλη την πείνα μας, αφού δέν έχουμε να παλέψουμε με λιοντάρια και
αρκούδες!»
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Κύων θηρευτικὸς καὶ κύνες.
Κύων τρεφόμενος ἐν οἴκῳ, θηρσὶν εἰδὼς
μάχεσθαι, ἰδὼν πολλοὺς ἐν τάξει ἱσταμένους, ῥήξας τὸν κλοιὸν τοῦ τραχήλου, ἔφευγε
διὰ τῶν ἀμφόδων.
Κύνες δὲ ἄλλοι τοῦτον ἰδόντες εὐτραφῆ οἷα
ταῦρον εἶπον·
«Τί
φεύγεις;»
Ὁ δὲ εἶπεν·
«Ὅτι
μὲν τροφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ πλησίον εἰμὶ
θανάτου, ἄρκοις καὶ λέουσι μαχόμενος.»
Οἱ δὲ πρὸς ἀλλήλους εἶπον·
«Καλὸν
βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ πενιχρόν, ζῶμεν, οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις μαχόμεθα.»».
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὅτι οὐ δεῖ
κινδύνους ἑαυτῷ ἐπιφέρειν διὰ τρυφὴν καὶ ματαίαν δόξαν, ἀλλὰ τούτους ἐκφεύγειν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου