Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Αιρετικό για τους καινούριους, λατρεμένο για τους παλιούς. Το πιο cult ψητοπωλείο της Θεσσαλονίκης



Αιρετικό για τους καινούριους, λατρεμένο για τους παλιούς. Το πιο cult ψητοπωλείο της Θεσσαλονίκης
    Χειροποίητα κρέατα ψημένα στα κάρβουνα, κρασί και τσίπουρο μόνο χύμα (δεν υπάρχει ρετσίνα), λαδόκολλα στον πάγκο , μπούκοβο, μουστάρδα, και ένας στενός χώρος  12 τ.μ στους τοίχους του οποίου δε θα δεις ούτε ρετουσαρισμένες φωτογραφίες με πιάτα τόσο ''ζωντανά'' που σου έρχεται να απλώσεις το χέρι να τα πιάσεις, ούτε μεγάλους τιμοκαταλόγους κάπου ψηλά με 20 είδη σάντουιτς και πιάτων .
    Ένα παλιό άσχετο κάδρο όπου απεικονίζονται κάποια φρούτα μπουκάλια και βάζα , από τη μία, κι ένα αντίγραφο ενός ψηφιδωτού του Μ. Αλεξάνδρου από την άλλη είναι όλος κι όλος ο διάκοσμος του
Στέκι 55 χρόνων
    Άνοιξε το 1962 στη γωνία των οδών Ερμού με Κομνηνών και το 1985 μεταφέρθηκε ένα κατάστημα πιο δίπλα, επί της Κομνηνών όπου παραμένει μέχρι σήμερα. Το 2003 άλλαξε ιδιοκτητή ωστόσο αν και μεσολάβησε μια καταστροφική πυρκαγιά το 2011 καταφέρνει μέχρι σήμερα να παραμένει αναλοίωτο.
     Αν, τώρα που χειμωνιάζει, καταφέρεις και μπεις μέσα , ένα ''πολιτισμικό'' σοκ θα το πάθεις. Περιμένοντας να παραγγείλεις , μόνο βαριά συναχωμένος δεν θα διακρίνεις τις μυρωδιές των νωπών κρεάτων, και των φρεσκοκομμένων κρεμμυδιών και ντομάτας που μαζί με λίγες πατάτες συνοδεύουν σάντουιτς και πιάτα.   ''Αίρεση'' και λατρεία, ή  μια ''αίρεση'' που γίνεται λατρεία. Ο όρισμός του cult μπροστά σου
 Όλες οι φυλές της πόλης
    Πελάτες , όλες οι φυλές της πόλης. Ή καλύτερα όλες οι φυλές του κέντρου της πόλης. Μεσόκοποι παλιοί καταστηματάρχες και εργαζόμενοι της αγοράς, φανατικοί με το σουτζουκάκι του, που  ιδιοκτήτης και υπάλληλοι διαφημίζουν κερνώντας ένα, σε κάθε ευκαιρία. Νοικοκυρές που βγαίνουν με τα εβδομαδιαία ψώνια τους από την αγορά ''Καπάνι'' , συνταξιούχοι που με λίγο μεζέ κι ένα ποτηράκι κρασί ''σκοτώνουν'' τον χρόνο τους σε κάποιο από τα άβολα σκαμπό και σταντ που βρίσκονται μπροστά από το μαγαζί, όμως και νεαρότεροι, εργαζόμενοι στις ασφαλιστικές, τα λογιστήρια, και στα καφέ που ξεφυτρώνουν το ένα πίσω από το άλλο στην περιοχή. Αλλά και τουρίστες, που λόγω μιας άλλης κουλτούρας έλκονται από την αυνήθιστη εξωτερική και εσωτερική του εμφάνιση. Και τώρα τελευταία και πρόσφυγες, που αφού ως μουσουλμάνοι βεβαιώθηκαν ότι το λευκό εκείνο κρέας που ψήνεται στη μία σούβλα ανάμεσα στις άλλες   είναι από κοτόπουλο και όχι χοιρινό, δεν μπορούν να αντισταθούν, κυρίως στις τιμές του
 ''Σουτζουκάκι σπέσιαλ''
    Αυτό θα σου πει ο κύριος Λάκης,  ο επί 35 χρόνια ψητάς του καταστήματος, εάν τον ρωτήσεις τι να φας.  Έχει να λεει για το σουτζουκάκι του που πλάθει ο ίδιος και τον βλέπεις να ψήνει μπροστά σου με θρησκευτική ευλάβεια πάνω στη σχάρα με τα κάρβουνα, πίσω από τον ψηλό πάγκο. Ότι και να φας πάντως δεν υπάρχει περίπτωση να μην διακρίνεις γεύσεις αυθεντικές , κρεατίσιες, χωρίς πολλά μπαχαρικά και μυρωδικά.Γύρος χειροποίητος (ζήτημα να υπάρχουν άλλα 5 ψητοπωλεία σε όλοκληρη την πόλη που να παρασκευάζουν αυτά τον γύρο τους), κοντοσούβλι, φιλέτο κοτόπουλο στη σούβλα, σουβλάκια, πανσέτες, λουκάνικα. Πίτα ξεροψημένη  στα κάρβουνα κι αυτή, χωρίς ίχνος λαδιού και ψωμί κι αυτό απαραίτητα ζεσταμένο στα κάρβουνα. Οι μερακλήδες πελάτες -και είναι πολλοί- ζητούν λίγο ή αρκετό μπούκοβο και κρεμμύδι, κι εννίοτε  μουστάρδα. Το κέτσαπ ούτε να το δουν
 ''Περιβάλλων'' χώρος
    Ο εξωτερικός χώρος δε θα μπορούσε να μην ακολουθεί τον εσωτερικό. Ένα σταντ, ένα  τραπέζι, άλλο ένα σταντ κι ακόμα ένα τραπέζι ενωμένα σαν μια μεγάλη ανομοιόμορφη τραπεζαρία, έξω από το ψητοπωλείο όπου όλοι θέλοντας και μη γίνονται συχνά μία παρέα ειδικά όταν ο καιρός είναι καλός και δεν βρίσκουν που να καθήσουν. Α, και μα τάβλα πάνω σε ένα μικρό καφάο του ΟΤΕ δεξιά στην είσοδο όπου μπορούν να βολευτούν δύο άτομα όρθια .
     Χωρίς ομπρέλες, χωρίς μοντέρνα διαχωριστικά, χωρίς σόμπες και λάμπες led . Μια διαφημιστική τέντα κι ένας διάφανος μουσαμάς προστατεύουν τους μισούς πελάτες από τη βροχή  κι από το κρύο.Οι  άλλοι μισοί ή πρέπει να έχουν δικά τους μέσα προστασίας ή ψάχνουν χώρο μέσα στα όρθια
    Ούτε σόμπες-μανιτάρια, ούτε ευρύχωρα τραπέζια ούτε άνετες πολυθρόνες που πιάνουν χώρο. Και μην απορείτε που τόση ώρα δεν αναφέρουμε το όνομα του ψητοπωλείου για ...μη διαφημιστικούς λόγους. Πολύ απλά, δεν υπάρχει. Τουλάχιστον κάπου ευδιάκριτα είτε εντός είτε εκτός του καταστήματος
    Περιβάλλον και τιμές άλλης εποχής. Ο τιμοκατάλογος του καταστήματος κάπου σε μια γωνιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου