Κανάλ ντ’ αμούρ

ΣΧΟΛΙΑ

Κανάλ ντ’ αμούρ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.makthes.gr

του Γιώργου Σκαμπαρδώνη skab@newspaper.gr

    Διαβάζω στο βιβλίο «Η ιστορία του νομού Πρέβεζας» για τους ληστές των ορέων αδερφούς Ρετζαίους, οι οποίοι το 1917 λήστεψαν ένα καραβάνι που κατευθυνόταν από Ιωάννινα προς Καλαμάτα. Σκότωσαν έναν εβραίο έμπορο και του αφαίρεσαν 10.000 κορόνες. Μετά κάνουν κι άλλες ληστείες, σκοτώνουν κόσμο, και για επικοινωνιακούς λόγους μοιράζουν μέρος των κλοπιμαίων σε φτωχούς, χήρες, ορφανά και αρρώστους, απονέμοντας δήθεν «δικαιοσύνη», αλλά βέβαια ο μόνος λόγος είναι για να αποκτήσουν λαϊκό έρεισμα.   Σκέφτηκα πως κάτι μου θυμίζει αυτή η ιστορία τώρα με τη δημοπρασία των καναλιών - μετά το πράγμα ξεκαθάρισε: τα λεφτά, λέει, που θα πάρει η κυβέρνηση (αν τα πάρει και όταν, που είναι πολύ αμφίβολο) θα τα μοιράσει δίκην Ζορό, Ρετζαίων, Τσακιτζή ή Γιαγκούλα στους φτωχούς. Διότι το ωραίο σύστημα αυτό ανάγεται στους ληστές της παλιάς εποχής και στο μελό που πουλούσαν μοιράζοντας μικρό μέρος των κλεμμένων σε αναγκεμένους για να υποδυθούν τους φιλάνθρωπους - μόνιμη τακτική και των μαφιόζων, οι οποίοι σε καθαρίζουν και στέλνουν και μπόλικα λουλούδια και στεφάνια στην κηδεία σου, για να τιμήσουν τη μνήμη του μεταστάντος. Ευχαρίστως, βέβαια, συμπαρίστανται και στην ωραία χήρα.

    Είναι επίσης το παλιό γνωστό σύστημα της «απαλλοτρίωσης» αυτοκινήτων ή χρημάτων τραπεζών μετά από ληστεία προς «όφελος του λαού» αλλά με νομιμοφανή μέσα. Κοινώς παραλλαγή του πλιάτσικου, και μάλιστα τώρα στο όνομα της νομιμότητας από εκείνους που παρότρυναν πριν τον κόσμο να μην πληρώνει ΕΝΦΙΑ και διόδια - τώρα ανακάλυψαν έκπληκτοι τον νόμο και την τάξη, ενώ μόλις πριν ένα μήνα έλεγαν πως η δίδυμη αυτή επίκληση είναι συντηρητικής ιδεολογίας. Και κάθε τόσο επικαλούνταν «τους εργαζόμενους», που τώρα με κυνισμό ξεχνούν (περίπου 2.000 θα μείνουν άνεργοι αν κλείσουν Star και Alpha), λέγοντας πως θα συνεχίζουν οι απολυμένοι να ζουν μια χαρά, αφού θα τους βάλει ο Κατρούγκαλος στο χρυσοφόρο ταμείο ανεργίας.

    Μαύρο δεν υπάρχει. Υπήρχε μόνο στην ΕΡΤ, την οποία πληρώνουμε με το ζόρι και καταχρηστικά για να πιάνει 2,5% (θα την έκαναν καλύτερη, υποτίθεται, και μας έχει τρελάνει στη μιζέρια και στις παλιατσαρίες) - θυμάμαι κι εκείνη τη Ραχήλ που ανέβηκε στα κάγκελα μαζί με την Κωνσταντοπούλου και ούρλιαζαν «βοήθεια» και τώρα δεν λένε κουβέντα, διότι τώρα μαύρο δεν υπάρχει. Αυτή είναι η κατάσταση εν έτει 2016 - εποχή των Ρετζαίων του 1917. Στιλ αλά Βενεζουέλα «τα αρπάζουμε απ’ τους πλούσιους και τα δίνουμε (θεωρητικά) στους φτωχούς», των οποίων κατά τα άλλα μηδενίζουμε τη σύνταξη - αλλά πρέπει να κάνουν υπομονή, όπως θα μας πει πάλι στη ΔΕΘ ο αρχηγός, διότι σε λίγα χρόνια, έτσι όπως πάμε, θα ζήσουμε το ανώτατο στάδιο του κομμουνισμού και θα είμαστε όλοι χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι σε βαθμό κακουργήματος.

    Γενικά καλλιεργούν συστηματικά διχαστικό, αντιευρωπαϊκό και μεσσιανικά εμφυλιοπολεμικό κλίμα κάνοντας πλιάτσικο στις λέξεις, στις έννοιες, στις συντάξεις, στους καναλάρχες, όπου βρουν, αλλά πάντα προς όφελος του λαού - τώρα ποιος είναι αυτός ο λαός είναι ένα άλλο θέμα. Πρόκειται για έναν θεωρητικό λαό, εκτός πλανήτου και εντός της ιδεοληψίας, έναν υποτιθέμενο λαό του 1920, παρότι αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το νέο iPhone-7, στα Τρίκαλα έχουν ήδη λεωφορεία χωρίς οδηγούς κι αυτοί πιστεύουν ακόμη ότι είναι τα κανάλια που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, ενώ το παιχνίδι έχει μετατεθεί από καιρό στα λεγόμενα social media κατά 70%. Κι εκείνα δεν ελέγχονται, εκτός και αν οι εν λόγω ζηλώσουν τη δόξα του Ερντογάν, που πιθανώς θα το ήθελαν κατά βάθος, αλλά εδώ, σ’ εμάς, δεν γίνεται. Είναι η Ευρώπη στη μέση και γι’ αυτό και την υπονομεύουν τόσο λέγοντας πως την αγαπούν (η κουκούλα, πάντα).

    Σε κάθε περίπτωση ζούμε με χρονοκαθυστέρηση καμώματα αναδρομικών Νταβέληδων, μεσοπολεμικά απωθημένα, τουρκομπαρόκ αδεξιότητα και κυνισμό. Μας χρειάζονταν ίσως, για να λήξει κάποτε η οδυνηρή απάτη ενενήντα χρόνων. Και μάλλον θα επαληθευτεί πάλι αυτό που λέει ο Αντόνιο Πόρτσια, ότι «η χίμαιρα έρχεται μόνη και φεύγει πάντα με συνοδεία».