ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 115. Ο γάιδαρος , η αλεπού και το λιοντάρι.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 115. Ο γάιδαρος , η αλεπού και το λιοντάρι. 

 http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

     Μια φορά και έναν καιρό, το γαϊδούρι με την αλεπού, συνήψαν φιλία μεταξύ τους και βγήκαν να αναζητήσουν τροφή.

    Σε κάποιο σημείο, συνάντησαν απέναντι τους ένα λιοντάρι.

    Η αλεπού τότε είπε στον γάιδαρο:

  "Με την άδειά σου, φίλε, θα πάω να διαπραγματευθώ με το λιοντάρι για να μή μας φάει"

  "Ναί", απάντησε ο γάιδαρος, "εσύ είσαι πονηρή, θα τα καταφέρεις στη διαπραγμάτευση".

    Πάει τότε η αλεπού με λευκή σημαία να διαπραγματευθεί με το λιοντάρι, και του λέει:

 "Εμένα κι άν με φάς, πόσο κρέας έχω; μιά σταλιά ζώο είμαι, όλο γούνα καιΙ κόκκαλα. Άν όμως μου υποσχεθείς οτι δέν θα μου κάνεις κανένα κακό και θα με έχεις στο εξής φίλη σου, θα σου παραδώσω τον γάιδαρο να φάς"

"Πώς θα μου τον παραδώσεις;"

 "Θα τον κάνω να πέσει μέσα σε μιά παγίδα, και τότε θα είναι στο χέρι σου"

"Πολύ ωραία, υπόσχομαι πως δέν θα σου κάνω κανένα κακό και θα σε έχω φίλη μου, άν μου παραδώσεις τον γάιδαρο".

    Πάει η αλεπού στον γάιδαρο και του λέει:

"Τα κανόνισα με το λιοντάρι, δέν θα μας επιτεθεί. Τη γλυτώσαμε. Έλα να σου δείξω τώρα ένα μέρος που έχει νερό και μπόλικο τρυφερό χορτάρι"

"Πού είναι αυτό το μέρος;"

 "Ελα μαζί μου και θα σου το δείξω", είπε η αλεπού, και οδήγησε τον γάιδαρο να περάσει απο ένα μέρος όπου ήταν στημένη παγίδα: ένας μεγάλος λάκκος σκεπασμένος, και ο γάιδαρος έπεσε εκει μέσα, δέν μπορούσε να βγεί.

    Πάει ξανά η αλεπού στο λιοντάρι και λέει:

 "Έλα να δείς, πιασμένος είναι ο γάιδαρος",

    Πάει το λιοντάρι μαζί με την αλεπού και βλέπει τον γάιδαρο εγκλωβισμένο στην παγίδα, κατάλαβε οτι δέν μπορεί απο εκεί να φύγει  , και αμέσως στα απρόσμενα όρμησε στην αλεπού, την ακινητοποίησε, την κατασπάραξε, και είπε:

‘’Πρώτα θα φάω εσένα και ύστερα με την ησυχία μου τον γάιδαρο. Δέν έχεις ακούσει που λένε; "την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανένας!"..

Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Ὄνος καὶ ἀλώπηξ καὶ λέων

    Ὄνος καὶ ἀλώπηξ κοινωνίαν συνθέμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐξῆλθον ἐπὶ ἄγραν.

    Λέοντος δὲ περιτυχόντος αὐτοῖς, ἡ ἀλώπηξ ὁρῶσα τὸν ἐπηρτημένον κίνδυνον, προσελθοῦσα τῷ λέοντι, ὑπέσχετο παραδώσειν αὐτῷ τὸν ὄνον, ἐὰν αὐτῇ τὸ ἀκίνδυνον ἐπαγγείληται.

    Τοῦ δὲ αὐτὴν ἀπολύσειν φήσαντος, προσαγαγοῦσα τὸν ὄνον εἴς τινα πάγην ἐμπεσεῖν παρεσκεύασε.

    Καὶ ὁ λέων ὁρῶν ἐκεῖνον φεύγειν μὴ δυνάμενον, πρῶτον τὴν ἀλώπεκα συνέλαβεν, εἶθ᾿ οὕτως ἐπὶ τὸν ὄνον ἐτράπη..

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Οὕτως οἱ τοῖς κοινωνοῖς ἐπιβουλεύοντες λανθάνουσι πολλάκις καὶ ἑαυτοὺς συναπολλύντες.