Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά.
Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ…. και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
- Πρόσεχε… ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου!
- Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα.
- Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο.
- Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία…
- Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά…
- ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ’ ακούς εμένα… ΠΟΤΕ!
- Γρήγορα Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει;
- Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι…
- Βάλε αλάτι, ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!!!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.
- Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις πρωΐ πρωΐ μέσα στο αυτί μου; Και στο κάτω κάτω της γραφής πρώτη φορά σου ετοιμάζω πρωϊνό ; Πρώτη φορά τηγανίζω αυγά; Μην ανακατεύεσαι εκεί που δε σε σπέρνουν.
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει…
- Το ξέρω αλλά ήθελα απλά να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου