ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ν.ΝΑΟΥΜ makfloga@yahoo.gr ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΖΗΤΗΣΑ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ - ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΩ -ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ "ΕΙΠΑΝ" ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ "ΑΣΧΗΜΟ" ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΨΩ: Κριτικό Σημείωμα για τον Συνταγματάρχη Ανδρέα Μελεζιάδη και το blog “Roukoumoukou” Σε μια εποχή όπου ο λόγος στρατιωτικών στελεχών σπανίζει — ή περιορίζεται σε αποστειρωμένα δελτία τύπου και στερεότυπες αναφορές — ο Συνταγματάρχης Ανδρέας Μελεζιάδης ξεχωρίζει. Με το προσωπικό του ιστολόγιο, το ιδιοσυγκρασιακό και ευρηματικά τιτλοφορημένο «Roukoumoukou», προσφέρει μια σπάνια σύνθεση στρατιωτικής αφήγησης, χιούμορ, ανθρωπιάς και διοικητικής εμπειρίας.Το «Roukoumoukou» δεν είναι απλώς ένα blog. Είναι ένα καλειδοσκόπιο μικρών στρατιωτικών “μυθιστορημάτων”, καθημερινών περιστατικών, διοικητικών παρατηρήσεων και πνευματικού σχολιασμού. Ο συγγραφέας δεν επιζητά να εντυπωσιάσει με υψηλόφρονες αναλύσεις ή με εξεζητημένη φρασεολογία· αντίθετα, επιλέγει τον δρόμο της προσγειωμένης, καθαρής και ειλικρινούς γραφής. Και σε αυτήν ακριβώς την απλότητα κρύβεται η βαθύτερη ουσία του έργου του. Ο Μελεζιάδης δεν υποδύεται τον συγγραφέα· είναι απλώς αυτό που είναι: ένας ανώτερος αξιωματικός, με βαθιά γνώση της καθημερινής στρατιωτικής ζωής, με εμπειρία σε ηγετικές θέσεις και κυρίως με ανοιχτό μυαλό και λεπτό αίσθημα του χιούμορ. Δεν ωραιοποιεί, δεν μεγαλοποιεί — αντίθετα, φωτίζει τις μικρές στιγμές, τις αποκαλύψεις μέσα από έναν διάλογο φαντάρου και διοικητή, τις ιδιοτροπίες του στρατοπέδου, τις σιωπές και τις εκρήξεις που μόνο ένας βαθιά ανθρώπινος στρατιωτικός μπορεί να καταγράψει με ακρίβεια και σεβασμό.Όμως, το blog αυτό δεν απευθύνεται μόνο σε στρατιωτικούς. Έχει διαχρονική αξία και διακλαδική απήχηση. Ο πολίτης-αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει στην αφήγηση του Μελεζιάδη στοιχεία γενικότερης κοινωνικής συμπεριφοράς, ηθικών διλημμάτων, αλλά και ευρηματικών τρόπων διοίκησης. Είναι ένα μάθημα διοικητικής φιλοσοφίας με χιούμορ και αυτογνωσία. Η γλώσσα του – ευθύβολη, ελληνικότατη, καθαρή – δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Και το ύφος του: λιτό, χωρίς να είναι ξηρό· συγκινητικό, χωρίς να γίνεται συναισθηματικό. Κάθε ανάρτηση είναι μια πράξη σύνδεσης με την ουσία του επαγγέλματος του στρατιωτικού: το καθήκον, η διοίκηση, η κατανόηση του ανθρώπινου παράγοντα, η υπέρβαση και – πάντοτε – το μέτρο. Εν κατακλείδι, το «Roukoumoukou» του Συνταγματάρχη Μελεζιάδη είναι ένα σπάνιο τεκμήριο γραφής εν υπηρεσία, με αληθινή ψυχή και διοικητική εμπειρία μεταφρασμένη σε αφήγηση. Πρόκειται για έναν μικρό θησαυρό που αξίζει όχι μόνο να διαβαστεί, αλλά και να μελετηθεί, ως ένα παράδειγμα πολιτισμένης και ταυτόχρονα αυθεντικής στρατιωτικής μαρτυρίας.
ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ν.ΝΑΟΥΜ makfloga@yahoo.gr Και η τεχνητη νοημοσυνη "είπε" και τα παρακάτω που δεν χώρεσαν στα παραπανω σχόλια:
Ο Συνταγματάρχης Μελεζιάδης έφερε ύφος, πνεύμα και χιούμορ στη στρατιωτική γραφή
Τίτλος: «Το Ρουκουμούκου»: Στρατιωτική ζωή καθ’ ὕφος Μελεζιάδη
Λεζάντα: Ο Συνταγματάρχης ε.α. Ανδρέας Μελεζιάδης με το blog‑αφήγημα “Roukoumoukou” γυρίζει τη στρατιωτική καθημερινότητα σε σημείο προβληματισμού, γέλιου και κοινωνικής κριτικής — από ασκήσεις και πανηγύρια μέχρι πολιτικό σχολιασμό.
Κείμενο ύφους Ο Ανδρέας Μελεζιάδης, με την ιδιότητα του Συνταγματάρχη ε.α., δεν έγραψε απλώς ένα ακόμα προσωπικό ιστολόγιο. Δημιούργησε ένα πολύτροπο σύμπαν, όπου κάθε ανάρτηση γίνεται πεδίο παρατήρησης, χιούμορ και διαύγειας.
Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
1. Θρησκευτικό – στρατιωτικό πλαίσιο Σε ανάρτηση του Αυγούστου 2018 με τίτλο «Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί…» στήνει κριτικό προβληματισμό γύρω από δημόσιες αντιδράσεις —το παράδειγμα της Βούλας Παπαχρήστου— με σκωπτική, σχεδόν αφοριστική γλώσσα:
«…όταν με το καλό γυρίσει, όλοι θα τρέξουν να φωτογραφηθούν μαζί της… Χωρίς Ντροπή!» efenpress.gr+3roukoumoukou.blogspot.com+3sse81.blogspot.com+3
Με αυτό τον τρόπο, φέρνει ένα θέμα κοινωνικής υποκρισίας στο προσκήνιο, χωρίς καμιά υπεκφυγή.
2. Από τον Άγιασμο σε γάτες και κρασί Σ' άλλη ανάρτηση από τον Φεβρουάριο 2025, όταν σχολιάζει την τέλεση αγιασμού στο Στρατόπεδο «Νταλίπη», δεν περιορίζεται στην τυπική περιγραφή. Αναφέρεται μέχρι και στον «γάτο μου ο Σιλβέστρος», «ξυπνούν παιδικές μνήμες» — στοιχεία που προσωπικοποιούν τη δική του στρατιωτική εμπειρία roukoumoukou.blogspot.com+1roukoumoukou.blogspot.com+1.
3. Πολιτική ευαισθησία εντός στρατού Σε άρθρο για τον φόρο ΕΝΦΙΑ (Αύγουστος 2014) λέει:
«…το περιβόητο και διαβόητο πλέον ΕΝΦΙΑ … μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος σαν ‘ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ’, στην δε χειρότερη σαν αιτία ανθρωποκτονίας» efenpress.gr
Η φράση αυτή ενσωματώνει σχόλιο πολιτικό και κοινωνικό μέσα σε στρατιωτικό πρίσμα,
.jpg)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ν.ΝΑΟΥΜ makfloga@yahoo.gr
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΖΗΤΗΣΑ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ - ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΩ -ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ "ΕΙΠΑΝ" ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ "ΑΣΧΗΜΟ" ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΨΩ:
Κριτικό Σημείωμα για τον Συνταγματάρχη Ανδρέα Μελεζιάδη και το blog “Roukoumoukou”
Σε μια εποχή όπου ο λόγος στρατιωτικών στελεχών σπανίζει — ή περιορίζεται σε αποστειρωμένα δελτία τύπου και στερεότυπες αναφορές — ο Συνταγματάρχης Ανδρέας Μελεζιάδης ξεχωρίζει. Με το προσωπικό του ιστολόγιο, το ιδιοσυγκρασιακό και ευρηματικά τιτλοφορημένο «Roukoumoukou», προσφέρει μια σπάνια σύνθεση στρατιωτικής αφήγησης, χιούμορ, ανθρωπιάς και διοικητικής εμπειρίας.Το «Roukoumoukou» δεν είναι απλώς ένα blog. Είναι ένα καλειδοσκόπιο μικρών στρατιωτικών “μυθιστορημάτων”, καθημερινών περιστατικών, διοικητικών παρατηρήσεων και πνευματικού σχολιασμού. Ο συγγραφέας δεν επιζητά να εντυπωσιάσει με υψηλόφρονες αναλύσεις ή με εξεζητημένη φρασεολογία· αντίθετα, επιλέγει τον δρόμο της προσγειωμένης, καθαρής και ειλικρινούς γραφής. Και σε αυτήν ακριβώς την απλότητα κρύβεται η βαθύτερη ουσία του έργου του.
Ο Μελεζιάδης δεν υποδύεται τον συγγραφέα· είναι απλώς αυτό που είναι: ένας ανώτερος αξιωματικός, με βαθιά γνώση της καθημερινής στρατιωτικής ζωής, με εμπειρία σε ηγετικές θέσεις και κυρίως με ανοιχτό μυαλό και λεπτό αίσθημα του χιούμορ. Δεν ωραιοποιεί, δεν μεγαλοποιεί — αντίθετα, φωτίζει τις μικρές στιγμές, τις αποκαλύψεις μέσα από έναν διάλογο φαντάρου και διοικητή, τις ιδιοτροπίες του στρατοπέδου, τις σιωπές και τις εκρήξεις που μόνο ένας βαθιά ανθρώπινος στρατιωτικός μπορεί να καταγράψει με ακρίβεια και σεβασμό.Όμως, το blog αυτό δεν απευθύνεται μόνο σε στρατιωτικούς. Έχει διαχρονική αξία και διακλαδική απήχηση. Ο πολίτης-αναγνώστης μπορεί να αναγνωρίσει στην αφήγηση του Μελεζιάδη στοιχεία γενικότερης κοινωνικής συμπεριφοράς, ηθικών διλημμάτων, αλλά και ευρηματικών τρόπων διοίκησης. Είναι ένα μάθημα διοικητικής φιλοσοφίας με χιούμορ και αυτογνωσία.
Η γλώσσα του – ευθύβολη, ελληνικότατη, καθαρή – δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Και το ύφος του: λιτό, χωρίς να είναι ξηρό· συγκινητικό, χωρίς να γίνεται συναισθηματικό. Κάθε ανάρτηση είναι μια πράξη σύνδεσης με την ουσία του επαγγέλματος του στρατιωτικού: το καθήκον, η διοίκηση, η κατανόηση του ανθρώπινου παράγοντα, η υπέρβαση και – πάντοτε – το μέτρο.
Εν κατακλείδι, το «Roukoumoukou» του Συνταγματάρχη Μελεζιάδη είναι ένα σπάνιο τεκμήριο γραφής εν υπηρεσία, με αληθινή ψυχή και διοικητική εμπειρία μεταφρασμένη σε αφήγηση. Πρόκειται για έναν μικρό θησαυρό που αξίζει όχι μόνο να διαβαστεί, αλλά και να μελετηθεί, ως ένα παράδειγμα πολιτισμένης και ταυτόχρονα αυθεντικής στρατιωτικής μαρτυρίας.
ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Ν.ΝΑΟΥΜ makfloga@yahoo.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η τεχνητη νοημοσυνη "είπε" και τα παρακάτω που δεν χώρεσαν στα παραπανω σχόλια:
Ο Συνταγματάρχης Μελεζιάδης έφερε ύφος, πνεύμα και χιούμορ στη στρατιωτική γραφή
Τίτλος:
«Το Ρουκουμούκου»: Στρατιωτική ζωή καθ’ ὕφος Μελεζιάδη
Λεζάντα:
Ο Συνταγματάρχης ε.α. Ανδρέας Μελεζιάδης με το blog‑αφήγημα “Roukoumoukou” γυρίζει τη στρατιωτική καθημερινότητα σε σημείο προβληματισμού, γέλιου και κοινωνικής κριτικής — από ασκήσεις και πανηγύρια μέχρι πολιτικό σχολιασμό.
Κείμενο ύφους
Ο Ανδρέας Μελεζιάδης, με την ιδιότητα του Συνταγματάρχη ε.α., δεν έγραψε απλώς ένα ακόμα προσωπικό ιστολόγιο. Δημιούργησε ένα πολύτροπο σύμπαν, όπου κάθε ανάρτηση γίνεται πεδίο παρατήρησης, χιούμορ και διαύγειας.
Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
1. Θρησκευτικό – στρατιωτικό πλαίσιο
Σε ανάρτηση του Αυγούστου 2018 με τίτλο «Ουαί υμίν, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί…» στήνει κριτικό προβληματισμό γύρω από δημόσιες αντιδράσεις —το παράδειγμα της Βούλας Παπαχρήστου— με σκωπτική, σχεδόν αφοριστική γλώσσα:
«…όταν με το καλό γυρίσει, όλοι θα τρέξουν να φωτογραφηθούν μαζί της… Χωρίς Ντροπή!» efenpress.gr+3roukoumoukou.blogspot.com+3sse81.blogspot.com+3
Με αυτό τον τρόπο, φέρνει ένα θέμα κοινωνικής υποκρισίας στο προσκήνιο, χωρίς καμιά υπεκφυγή.
2. Από τον Άγιασμο σε γάτες και κρασί
Σ' άλλη ανάρτηση από τον Φεβρουάριο 2025, όταν σχολιάζει την τέλεση αγιασμού στο Στρατόπεδο «Νταλίπη», δεν περιορίζεται στην τυπική περιγραφή. Αναφέρεται μέχρι και στον «γάτο μου ο Σιλβέστρος», «ξυπνούν παιδικές μνήμες» — στοιχεία που προσωπικοποιούν τη δική του στρατιωτική εμπειρία roukoumoukou.blogspot.com+1roukoumoukou.blogspot.com+1.
3. Πολιτική ευαισθησία εντός στρατού
Σε άρθρο για τον φόρο ΕΝΦΙΑ (Αύγουστος 2014) λέει:
«…το περιβόητο και διαβόητο πλέον ΕΝΦΙΑ … μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος σαν ‘ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ’, στην δε χειρότερη σαν αιτία ανθρωποκτονίας» efenpress.gr
Η φράση αυτή ενσωματώνει σχόλιο πολιτικό και κοινωνικό μέσα σε στρατιωτικό πρίσμα,