ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Καθιερώνεται η ΔΡΑΧΜΗ ως επίσημη νομισματική μονάδα της Ελλάδος ( 8 Φεβ
1833 )
H δραχμή (πληθυντικός: δραχμές) ως
νομισματική μονάδα του σύγχρονου Ελληνικού κράτους καθιερώθηκε για πρώτη φορά
κατά την περίοδο αντιβασιλείας του Όθωνα με το Βασιλικό διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 1833
αντικαθιστώντας τον φοίνικα, νόμισμα που προσπάθησε
να καθιερώσει ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1828 . Απο τότε και αδιάλειπτα μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2002, η δραχμή ήταν νομισματική
μονάδα του Ελληνικού κράτους.
Βέβαια η
δραχμή δεν γεννήθηκε για πρώτη φορά το 1833.
Αποτέλεσε για αιώνες νόμισμα του
νομισματικού συστήματος του αρχαίου ελληνικού κόσμου αφού αρκετές
πόλεις - κράτη εξέδωσαν νομίσματα με το όνομα αυτό με πιο γνωστά το αργυρό δίδραχμο του Φείδωνα ή το Αθηναϊκό τετράδραχμο. Άρα η καθιέρωση
της δραχμής το 1833 αποτελεί αν όχι αναβίωση
του ξεχασμένου μέχρι τότε νομίσματος, τότε είναι ακόμα μια προσπάθεια της
ελληνικής πολιτείας να συνδέσει το νεοσύστατο ελληνικό κράτος με τον αρχαίο
ελληνικό πολιτισμό.
Ο κωδικός ISO 4217
για την δραχμή είναι το GRD.
Ετυμολογία
Η λέξη δραχμή προέρχεται από το ρήμα δράττω, που σημαίνει αρπάζω
(> δράττομαι
= πιάνω σφικτά). Στην αρχαιότητα, μία
δραχμή ήταν ίση προς 6 οβολούς, νόμισμα το οποίο στην παλαιότερη μορφή του είχε σχήμα σιδερένιας σούβλας. Το
πάχος του ήταν τόσο, ώστε η χούφτα ενός ανδρικού χεριού να μπορεί να
πιάσει έξι από αυτούς. Έτσι εκ του δράττω
(όσους
οβολούς μπορούσε ν' αδράξει η παλάμη) προκύπτει η λέξη δραχμή.
Ιστορικό
Με τον ερχομό του βασιλιά Όθωνα έχουμε την πρώτη νομισματική μεταρρύθμιση. Με Βασιλικό διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 1833,
αντικαθίσταται ο Φοίνικας με την δραχμή η οποία
υποδιαιρείται σε 100 λεπτά.
Το
νέο αυτό νόμισμα είχε βάρος 4,477 γραμμάρια
από τα οποία τα 4,029 γραμμάρια ήταν καθαρό ασήμι και τα 0,448 χαλκός.
Η ισοτιμία της δραχμής ορίστηκε στα 0,895
του γαλλικού χρυσού φράγκου. Οι πρώτες δραχμές και οι υποδιαιρέσεις
τους κόπηκαν στην Βαυαρία από μήτρες που κατασκεύασε στο Μόναχο
ο Κόνραντ Λάνγκε, μετέπειτα διευθυντής του Ελληνικού Βασιλικού Νομισματοκοπείου.
Το νέο ελληνικό νομισματικό σύστημα ήταν
στη σύλληψη διμεταλλικό (χρυσά και αργυρά νομίσματα),
αλλά στην πράξη δεν
κυκλοφόρησαν παρά ελάχιστα χρυσά νομίσματα. Τον Αύγουστο του 1833 απαγορεύτηκε ρητά η αποδοχή
τουρκικών νομισμάτων από τα δημόσια ταμεία σε μια προσπάθεια να επιβληθεί το
νέο νόμισμα.
Στις 30 Μαρτίου
1841 , μετά από πολυετείς προσπάθειες, ιδρύθηκε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στη οποία παραχωρήθηκε το προνόμιο της
έκδοσης χαρτονομισμάτων το οποίο και διατήρησε έως το 1927
οπότε και ιδρύεται η Τράπεζα της Ελλάδος.
Πρώτος διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας ήταν ο Γεώργιος Σταύρου του οποίου το
πορτραίτο εμφανίζεται στην κύρια όψη όλων των χαρτονομισμάτων που εξέδωσε η
τράπεζα. Επίσης στην ίδια όψη και έως το 1923
εικονίζεται και ο βασιλικός θυρεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου