Η ΛΟΥΛΟΥΔΟΥ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Με
τον δίσκο της στα χέρια, πέρα δώθε τριγυρίζει
Τα
λουλούδια της κομίζει, μες τον κόσμο να χαρίσει
Με
τα μάτια της κοιτάζει, την διαίσθηση ζυγίζει
Και
το νόημα προσμένει, τα γαρίφαλα να ρίξει
Στα
κεφάλια των γλεντζέδων, που χορεύουνε σικάτα
Όταν
παίζουνε τα τέλια, άσματα γλυκά κεφάτα.
Επί
τόπου και το χρήμα, η ανταμοιβή στα στήθη
Η
βιασύνη κυριεύει, από τον τάδε τα λουλούδια
Και
άλλα, και άλλα να σκορπίσει, και την πίστα να γεμίσει
Πάνω
σε βουνό λουλούδια ο τραγουδιστής μας στέκει
Με
σκουπόξυλα αδειάζουν δες, τις πίστες με
λουλούδια
Τα
γαρίφαλα ανθισμένα, μες τους κάδους χαρισμένα.
Τι
επάγγελμα και τούτο λουλουδιού και μη παρέκει
Μες
το κέφι και το κέρδος, και χωρίς τις αποδείξεις
Χειροκρότημα
με πάθος, για την ζεμπεκιά καμάρι
Για
χατίρι του προσώπου που λικνίζεται στη πίστα
Δεν
προφταίνουν να προσφέρουν της αγάπης τους το είδος
Τα
λουλούδια τα σκορπάνε, για τους μάγκες βρε, χαλάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου