Οι 5 μεγαλύτεροι μύθοι του ελληνικού στρατού

ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ( ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΚΡΑ )

Οι 5 μεγαλύτεροι μύθοι του ελληνικού στρατού

Μύθοι που μπροστά τους ο Ακέφαλος Καβαλάρης μοιάζει με γεγονός…

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://menshouse.gr

    Δεν γίνεται,  απλά δεν γίνεται. Τους έχεις ακούσει κι εσύ (εξαιρείται η περίπτωση που δηλώνεις μόνιμος κάτοικος Αφροδίτης τα τελευταία πολλά χρόνια) και, συνήθως, λίγο πριν παρουσιαστείς για να υπηρετήσεις τη θητεία σου.

    Το αποτέλεσμα; Αρχίζεις να φοβάσαι πως δε θα πας στον στρατό, αλλά σε μια χειρότερη έκδοση της επίγειας κόλασης, με αποτέλεσμα στο μυαλό σου ν’ ανάβει σαν πινακίδα νέον στο σκοτάδι μονάχα μία λέξη: Α ΝΑ ΒΟ ΛΗ.

    Ηρέμησε. Γιατί, βλέπεις, πέραν των 10 μεγάλων αληθειών της πρώτης ημέρας στον στρατό, υπάρχουν και 5 τιτάνιοι μύθοι για τα χακί που δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ.

Όπλισε το G3A3 σου και πάμε να τους δούμε:

Το χάπι της (κάθε) ημέρας

    Ναι, το περιβόητο «Αντικούκου». Υποτίθεται πως το βάζουν σατανικοί μάγειρες κάθε μέρα στο γάλα ή το φαγητό σου, ούτως ώστε η λίμπιντό σου να πέσει στα τάρταρα, να μην σου… σηκώνεται ποτέ και το μυαλό σου να είναι απερίσπαστο στην προστασία της χώρας μας.

    Εεεεμ, νννόχι: ένα πρωινό ξύπνημα (μετά τα πρώτα «ψαρωμένα» 24ωρα) αρκεί για να καταλάβεις πως το μόνο χάπι που αφορά στο πουλί σου, είναι το happy end.

    Όπως θα ’λεγαν και τα Ξύλινα Σπαθιά «Κι όμως είμαι ακόμα εδώ…»

Εμβόλιο κατά των πάντων

    Γιατί το στομάχι σου αντέχει τα πάντα στον στρατό, ακόμα κι αν τρως πέτρες α λα κρεμ- ξέρεις; Ή γιατί μπορείς να πας να καταλάβεις τη Τουρκία μόνο με το σλιπάκι σου μια βροχερή μέρα και να μην ανεβάσεις ούτε δέκατα; Μα, φυσικά, επειδή την πρώτη μέρα σου έχουν κάνει ΤΟ εμβόλιο!

    Αυτό, λέει, είναι ένα ειδικό εμβόλιο του στρατού που σε προστατεύει από ιώσεις, AIDS, πυρετούς, συνάχια, την Xeroderma Pigmentosum, από τσίμπημα μύγας τσε- τσε, από τσίμπημα μύγας σκέτο «Τσε» (που σε μετατρέπει σ’ επαναστατική φύση και δεν ακούς τους ανωτέρους σου), από το μάτι, από πολιομυελίτιδα- εν ολίγοις από τα πάντα. Γι’ αυτό, ρε γίγαντα, τρως το κατάπλασμα που σερβίρουν στο «εστιατόριο» της μονάδας και δεν παθαίνεις τίποτα.

    Διαβάστε στα ηλεκτρονικά μας χείλη της εξής 3 συλλαβές: «ΠΑ», «ΠΑ» και «ΡΙΑ». Στην πραγματικότητα μας κάνουν ένα αντιτετανικό εμβόλιο κι ένα αντιμηνιγγιτιδοκοκκικό εμβόλιο, οπότε…

    Οπότε, ναι: η πιθανότητα να χρειάζεσαι έξτρα περιποίηση αν κάτσει μύγα στο χέρι σου, είναι υπαρκτή.

Ο Γκοτζίλα θα σου κάνει τη μούρη κρέας

    Ζει εκεί, στα ψυγεία των στρατοπέδων, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης (ή, κατά μία άλλη εκδοχή, από την 7η μέρα της δημιουργίας του κόσμου, τότε που ο Θεός δεν ξεκουράστηκε, αλλά τον δημιούργησε…), κομμένος σε 8 τετράκις εκατομμύρια κομμάτια και το κρέας του σερβίρεται λίγο- λίγο στους φαντάρους.

    Είναι ο διαβόητος Γκοτζίλα, το πανάρχαιο κρέας που οι μάγειρες λένε πως έχουν δει επάνω του σφραγίδα «32 π.Χ.» και όμως μέχρι σήμερα δεν έχει υποστεί καμία αλλοίωση- κάτι σαν την Ζωζώ Σαπουντζάκη των κρεάτων, δηλαδή. Οι φαντάροι το τρώνε και δεν παθαίνουν τροφική δηλητηρίαση, καθώς, είπαμε, έχουν κάνει το εμβόλιο.

    Ο πιο υπέροχος γαστριμαργικός μύθος του Ε.Σ., δυστυχώς είναι… μύθος. Όχι πως δεν υπάρχουν κατεψυγμένα κρέατα ακόμα και ετών, όμως ο σωστός, ο αληθινός ο Γκοτζίλα πρέπει να είναι πιο παλιός κι από τον Χρόνο- κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει.

    Μη χάνετε τον χρόνο σας, λοιπόν, και φάτε άφοβα.

Στη μονάδα είναι καλύτερα από το κέντρο

    Σε κοιτάζει, η πλειονότητα, μ’ εκείνο το χαρακωμένο βλέμμα βαθιάς γνώσης, «Κάνε λίγο υπομονή, ο πρώτος μήνας είναι δύσκολος και μετά μόλις τελειώσεις από το κέντρο, στη μονάδα θα είσαι στον αφρό». Το βασικό επιχείρημα είναι πως στην μονάδα, σαν παλαίουρας και ξεψαρωμένος, θα ’χεις μπει στο πετσί του χακί ρόλου και θα περνάς ζάχαρη (έστω και μαύρη, καμιά φορά, αλλά ζάχαρη).

    Ναι, καμία σχέση: στο κέντρο, μ’ εξαίρεση τις πρώτες 1-2 μέρες που νομίζεις πως έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου, υπάρχουν άλλοι 784032932 στρατιώτες, που σημαίνει πως υπηρεσία κάνεις με τη συχνότητα που μια ελληνική ομάδα κατακτά το τρόπαιο του Champions League. Άσε που το φαγητό είναι απείρως καλύτερο απ’ ότι στις (περισσότερες) μονάδες.

    Στον αντίποδα, μόλις πάρεις μετάθεση, μπορεί να πας σε κανένα μαγικό στρατόπεδο του Έβρου, για παράδειγμα, εκεί που οι φαντάροι είναι είδος προς εξαφάνιση. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως παλιός- ξεπαλιός θα κάνεις υπηρεσίες μέχρι ν’ ακούσεις τα λελεδόνια να σου τραγουδούν το γλυκό τους τραγούδι στ’ αυτί.

    Άσε που το φαγητό δύσκολα θα κέρδιζε σε διαγωνισμό για τον επόμενο Master Chef…

Ο στρατός σε κάνει άντρα

    Μπαίνεις, θεωρητικά, μέσα μια πιο λάιτ εκδοχή του Λάκη Γαβαλά και βγαίνεις περίπου σαν τον Χαλκ.   Επίσης, έχεις γίνει κομάντο, μπορείς να σκοτώσεις με τα γυμνά σου χέρια το μισό Ιράκ αν χρειαστεί, ξέρεις να επιβιώνεις στο Βόρειο Πόλο με μοναδικό σου εφόδιο ένα σπίρτο, σου γεννάται η επιθυμία να θυσιαστείς για τη μαμά πατρίδα (για τον μπαμπά πατρίδο όχι και τόσο…) κι όλ’ αυτά τα επικολυρικά.

    Γελάνε και τα πιο κακόκεφα σκυλιά: στον στρατό θα γίνεις η απόλυτη παραδουλεύτρα μιας και θα στρώνεις το κρεβάτι σου 32 φορές τη μέρα, θα εξελίξεις σε βαθμό διδακτορικού τις ικανότητές σου στο γόπινγκ και τις αγγαρείες, θα μάθεις να λες «Ναι σε όλα» στους ανώτερούς σου ακόμα κι αν πρόκειται για τύπους που μετά δυσκολίας υπογράφουν με σταυρό στα επίσημα έγγραφα και, εν γένει, θα παίξεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο χακί θέατρο του παραλόγου.

    Όχι, δυστυχώς, ο στρατός δεν σε κάνει άντρα.