ΧΑΡΡΥ ΤΡΟΥΜΑΝ ( 8/5/1884 - 26/12/1972 )

ΕΠΕΤΕΙΑΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

 ΧΑΡΡΥ ΤΡΟΥΜΑΝ ( 8/5/1884 - 26/12/1972 )

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Ήταν γιος ζωέμπορου μουλαριών γόνου Άγγλων μεταναστών που εγκαταστάθηκαν στην Αμερική το 1666.

    Συμμετέχοντας στη συνέχεια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο διακρίθηκε ως λοχαγός πυροβολικού στο μέτωπο της Γαλλίας, κυρίως σε ηγετικές ικανότητες. 

    Το 1934 εξελέγη γερουσιαστής με την υποστήριξη τoυ Δημοκρατικού Κόμματος και το 1944 αντιπρόεδρος των Η.Π.Α. Η επιλογή του ήταν προσωπική απόφαση του 32ου Προέδρου των Η.Π.Α. Φραγκλίνου Ρούζβελτ επειδή ο Τρούμαν ήταν πρόεδρος επιτροπής αμυντικών εξόδων η οποία στιγμάτισε και δίωξε μεγάλους βιομηχάνους που χειρίζονταν τις πολεμικές δαπάνες με ύποπτο τρόπο. 

    Αν και ένας άσημος γερουσιαστής του Νότου, ο Τρούμαν δημιούργησε γρήγορα την φήμη ενός αδέκαστου προσώπου. Παρόλα αυτά, ο Ρούζβελτ δεν του εμπιστεύθηκε κανένα ρόλο στη θητεία του ως αντιπροέδρου και οι προεδρικοί σύμβουλοι τον αγνοούσαν επιδεικτικά. Τον επόμενο χρόνο αντικατέστησε στον προεδρικό θώκο τον Φ. Ρούζβελτ, ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατο του τελευταίου και μόνο τότε πληροφορήθηκε τις τελευταίες πολεμικές εξελίξεις, όπως και την ύπαρξη της ατομικής βόμβας. 

    Ουσιαστικά είναι ο Πρόεδρος που θα τερματίσει τον πόλεμο αποφασίζοντας τη Ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (1945), θα διεξάγει τις διαπραγματεύσεις για την μεταπολεμική Ευρώπη (έναρξη του Ψυχρού Πολέμου1947-1989 και του «Δόγματος Τρούμαν» ή «Σχεδίου Μάρσαλ», δηλαδή η παροχή βοήθειας για την αποκατάσταση των καταστροφών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο σε μη κομμουνιστικές χώρες ώστε να μην περιέλθουν στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.

    Με το δόγμα Τρούμαν ασκήθηκε αμερικανική επέμβαση στον συμμοριτοπόλεμο  ( και  πολλές άλλες πολιτικές παρεμβάσεις στη χώρα μας), θα ξεκινήσει την εμπλοκή των ΗΠΑ στην σύρραξη της Κορέας (1950-53), θα ιδρύσει το ΝΑΤΟ (1949) και θα αποφασίσει την υποστήριξη στη δημιουργία του Ισραηλινού κράτους (1948).

    Το 1948 επανεξελέγη πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, παρόλο που ο αμερικανικός τύπος θεωρούσε ότι δεν θα επανεκλεγεί. Η εκλογική του δύναμη προήλθε κυρίως από τα λαϊκά στρώματα, που εμπιστεύονταν μια πλέον φιλολαϊκή αντιμετώπιση από τους Δημοκρατικούς, έχοντας ακόμα ζωντανές τις μνήμες της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1929, την οποία ανέτρεψε η πολιτική Ρούζβελτ στον Μεσοπόλεμο. 

    Παραδόξως όμως για το εσωτερικό, ο Τρούμαν χαρακτηρίστηκε ως 'αριστερός' και κατηγορήθηκε ότι στην κυβέρνηση διατηρούσε φιλορωσικά στοιχεία. Οι κατηγορίες αυτές διατυπώθηκαν στα πλαίσια της περιόδου Μακάρθι και της αντικομμουνιστικής υστερίας.

    Αυτό έφερε στην εξουσία τους Ρεπουμπλικανούς υπό τον Dwight Eisenhower, ο οποίος αρνήθηκε ακόμα και να του απευθύνει τον λόγο κατά την παραδοσιακή τελετή παράδοσης της εξουσίας στον Λευκό Οίκο. Βαθύτερα, όμως, αίτια της κατάρρευσης αυτής της φήμης του Τρούμαν αποδίδονται σε βιομηχανικούς κύκλους που είχαν πλουτίσει από τον Β' Π.Π. και που ευνοούσαν νέους και συνεχείς εξοπλισμούς για ίδιο οικονομικό συμφέρον, πράγμα που ο Τρούμαν ήθελε να μετριάσει για να προχωρήσει σε λαϊκά προγράμματα. Είναι, μάλιστα, αξιοσημείωτο ότι ο Αϊζενχάουερ στο τέλος της θητείας του εκφώνησε λόγο εναντίον αυτών των ίδιων οικονομικών κύκλων.

    Ο Τρούμαν απεβίωσε στο Κάνσας Σίτυ στις 26 Δεκεμβρίου 1972. Ήταν νυμφευμένος με την Μπες Ουάλας και είχαν μια κόρη.