Τέλος στις γαμο - βαπτίσεις βάζει μητροπολίτης. Σχολιασμός.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ,

Τέλος στις γαμο - βαπτίσεις βάζει μητροπολίτης. Σχολιασμός.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

 Ιωάννης Ζάχος

Σύντομες σκέψεις μου, στο άρθρο: «Τέλος στις γαμο - βαπτίσεις βάζει μητροπολίτης. Αντιδράσεις από τους πιστούς»

    Επειδή μελετώ αρκετά και προσπαθώ να εμβαθύνω όσο είναι δυνατόν στα θέματα της Πίστης μας, το παραπάνω άρθρο ηλεκτρονικού τύπου που κυκλοφόρησε σήμερα στο διαδίκτυο, με άγγιξε και έλαβα την απόφαση να παραθέσω ορισμένες προσωπικές μου παρατηρήσεις, βασιζόμενες σε σχετιζόμενη αρθρογραφία, υπό μορφή bullets. Συγχωρέστε με, που αρκετές φορές στο κείμενό μου, ο αναγνώστης θα εντοπίσει τη λέξη «δυστυχώς», αλλά …δυστυχώς, δεν υπάρχει καταλληλότερη να περιγράψει την κατάσταση:

·        Κατά βάση, σωστές είναι οι θέσεις του κειμένου, καθώς επίσης σε σωστό πλαίσιο και οι παρατηρήσεις σας στον αντίστοιχο σχολιασμό «μου πέρασαν από το μυαλό».

·        Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται! Δυστυχώς, όλο και πληθαίνουν τα ζευγάρια που καταλύουν την παραδοσιακή τάξη των πραγμάτων: Θρησκευτικός γάμος, γέννηση παιδιών. Φοβάμαι ότι στο μέλλον θα "πειραχτούν" και άλλα Μυστήρια, όπως είναι η Βάπτιση. Δεν αποκλείεται να θεσμοθετηθεί και η πολιτική Βάπτιση! Να προηγείται δηλαδή η πολιτική Βάπτιση και να έπεται η θρησκευτική!!! Δυστυχώς, η πολιτική ονοματοδοσία υπάρχει εδώ και χρόνια. Υπάρχει η δυνατότητα το όνομα να δηλώνεται κατ' ευθείαν κατά τη δήλωση της γέννησης στο Ληξιαρχείο. 'Έτσι, δεν είναι απαραίτητη η Βάπτιση για να δοθεί όνομα στο παιδί. Δυστυχώς, γνωρίζω ζευγάρια που δεν πιστεύουν στο Θεό και δεν βάπτισαν ποτέ τα παιδιά τους, αποκλείοντάς τα έτσι από τη Χάρη του Θεού. Ας προσευχόμαστε ο Θεός να οδηγήσει αυτά τα παιδιά ν' αμφισβητήσουν τις επιλογές των γονιών τους και να επιδιώξουν μόνα τους, όταν μεγαλώσουν, την είσοδό τους στην Εκκλησία.

·        Κατ’ αρχάς, καθημερινά και συχνά αναφέρεται λανθασμένα από αδαείς πρωτίστως δημοσιογράφους, πολιτικούς,… και δευτερευόντως απλούς πολίτες «η θέση της Εκκλησίας…» κ.λπ. παρεμφερείς (εκ)φράσεις. Διευκρινίζεται ότι Εκκλησία είμαστε όλοι οι βαπτισμένοι εις το όνομα της Αγίας Τριάδος Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Προφανώς, οι λέγοντες τούτο, εννοούν τον Αρχιεπίσκοπο, την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και γενικότερα τον «κλήρο». Ας μην συγχέεται λοιπόν ο όρος «Εκκλησία» με τους ρασοφόρους εκπροσώπους του Θεού!

·        Η αρχή στο υπόψη θέμα έγινε από τον Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού, που ήδη εφαρμόζει αυτό το μέτρο και σειρά είχε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.κ. Νικόλαος, ο οποίος αποφάσισε από 1/1/2013 να μην επιτρέπει την ταυτόχρονη τέλεση γάμου και βάφτισης, χαρακτηρίζοντας τα διπλά μυστήρια ως μόδα, που ξεκίνησε από τη showbiz. Εν συνεχεία, με εγκύκλιό του το 2015, ο μητροπολίτης Διδυμοτείχου Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός, βάζει τέλος στα διπλά μυστήρια, τα οποία όλο και πληθαίνουν τα τελευταία χρόνια. «Πολλές φορές συμβουλεύσαμε, παραπονεθήκαμε, διδάξαμε σέ κηρύγματα, εὐκαίρως – ἀκαίρως, τώρα ὅμως ἥλθε ἡ ὥρα τῆς ἀπαγορεύσεως…. Απαγορεύται ἡ τέλεση διπλῶν μυστηρίων, γάμου καί βαπτίσεως, ὅπως συνηθίζεται ἀπό μερικούς τά τελευταία χρόνια» (http://www.protothema.gr/greece/article/509513/mitropolitis-damaskinos-adihristianiko-to-patima-tou-podiou-kai-i-ripsi-ruziou-stous-gamous/). «Δυστυχῶς, ὅλα τά ἔξοδα πού κοστίζουν πολλά χρήματα, ὅπως καί φωτογραφιῶν, βίντεο, κέντρων διασκεδάσεως κ.λπ. συνυπολογίζονται ἀπερίσκεπτα καί ἄδικα ἀπό τούς ἐνδιαφερομένους στά ἔξοδα τῶν μυστηρίων, μέ ἀποτέλεσμα νά διακηρύττεται ὅτι δήθεν τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας κοστίζουν καί γι’ αὐτό προπαγανδίζονται ὡς ἁπλᾶ καί φθηνά, συνεπῶς καί προτιμητέα, τά πολιτικά.

…σᾶς ὑπενθυμίζω ὅτι στό μυστήριο τῆς βαπτίσεως καί στό μυστήριο τοῦ γάμου παρίστανται ἀντίστοιχα ἀνάδοχοι καί παράνυμφοι μόνον ὀρθόδοξοι χριστιανοί πού δέν ἔχουν τελέσει μόνον πολιτικό γάμο ἀλλά καί θρησκευτικό. Αὐτοί οἱ ὁποῖοι προτιμοῦν νά κάνουν μόνο πολιτικό γάμο θέτουν ἑαυτούς ἑκούσια ἐκτός Ἐκκλησίας καί τυχόν συμμετοχή τους στά ἱερά μυστήρια εἶναι ἐμπαιγμός.

…Θά δώσουμε λόγο στό Θεό, κληρικοί καί λαϊκοί, ὅταν μέ αὐτό τόν τρόπο ἀσχημονοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος θέλει τήν Ἐκκλησία Του Οἶκο προσευχῆς καί μόνον.

…Θα μπορούσα να σιωπήσω καί νά εἶμαι καλός μέ ὅλους, ὑπάκουος σέ ὅλων τίς ἐπιθυμίες. Πιστεύω, ὅμως, ὅτι δέν ἐπιθυμεῖτε τέτοια ὑποκριτική μεταχείριση, πού θά ἔχει γιά μένα ἔλεγχο συνειδήσεως καί γιά σᾶς καί τά παιδιά σας ὀδυνηρές συνέπειες. Ἡ ἀθεοφοβία καί ἡ ἀσέβεια παιδαγωγοῦνται ἀπό τό Θεό, γιά νά συνέρχονται ἀπό τήν ἀναισθησία τους ὅσοι ἀναιδῶς παρανομοῦν».

·        Η παγίδα του πολιτικού γάμου: Όταν πριν από 30 περίπου χρόνια ψηφίστηκε το οικογενειακό δίκαιο, που ισχύει και σήμερα, και σ' αυτό συμπεριελήφθησαν η καθιέρωση του πολιτικού γάμου και του συναινετικού διαζυγίου, τότε πολλοί μίλησαν για παγίδα και για επικίνδυνες εξελίξεις για τον θεσμό της οικογένειας. Σήμερα ο πολιτικός γάμος θεωρείται ένα δεδομένο και πολλοί, ακόμη και Χριστιανοί σπεύδουν να τελέσουν αυτή την τελετή για να επικυρώσουν τυπικά τη συμβίωσή τους. Μερικοί απ' αυτούς αργότερα τελούν θρησκευτικό Γάμο, πολλές φορές μαζί με τη Βάπτιση των παιδιών τους. Όμως, ο πολιτικός γάμος δεν είναι Γάμος, αλλά μια νομική πράξη. Για το κράτος είσαι παντρεμένος/νη με όλες τις σχετικές υποχρεώσεις, αλλά για το Θεό και την Εκκλησία δεν είσαι παντρεμένος με αποτέλεσμα να μην έχεις τη βοήθεια της Θείας Χάριτος στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του Γάμου. Επί πλέον οι σχέσεις μεταξύ των "συζύγων" αντιμετωπίζονται από την Εκκλησία σαν εκτός Γάμου σχέσεις (πορνεία). Δυστυχώς, οι νέοι σήμερα έχουν άγνοια πάνω σ’ αυτό το θέμα... Τον πολιτικό γάμο, όσοι τον επιλέγουν, το κάνουν για δύο κυρίως λόγους: Είτε λόγω πεποιθήσεων, δεν πιστεύουν δηλαδή, και γι’ αυτό δεν θέλουν να έχουν καμιά σχέση με την πίστη μας, είτε για λόγους βιασύνης και κόστους. Αυτοί έχουν συνδέσει στο μυαλό τους τον θρησκευτικό Γάμο με νυφικά, λαμπάδες, μπομπονιέρες, γλέντι, δώρο στους κουμπάρους κ.λπ., δηλαδή πολλά έξοδα. Επομένως, έχουν χάσει την ουσία και θυμούνται μόνο τον περίγυρο. Αυτοί συνήθως κάνουν και θρησκευτικό Γάμο αργότερα, όμως ούτε και τότε νοιώθουν την ουσία του Μυστηρίου. Οι περισσότεροι, που κάνουν πολιτικό γάμο κι αργότερα θρησκευτικό, το κάνουν με τη δικαιολογία, ότι ενώ χρειάζονται τη ληξιαρχική πράξη για πρακτικούς λόγους (οικογενειακό επίδομα, κοινωνική ασφάλιση, στεγαστικό δάνειο κ.λπ.) ή ακόμη χειρότερα επειδή προέκυψε κάποια εγκυμοσύνη, δεν είναι ακόμη "έτοιμοι" για Γάμο. Τι σημαίνει όμως έτοιμοι για Γάμο; Συνήθως εννοούν ότι δεν είναι έτοιμοι:

- Να κάνουν έναν Γάμο με εκατοντάδες καλεσμένους, που συνοδεύεται από ένα πολυέξοδο γλέντι,

- Δεν έχουν σίγουρη δουλειά και οι δύο,

- Δεν έχουν έτοιμο ένα πλήρως εξοπλισμένο σπίτι κατά προτίμηση ιδιόκτητο.

·        Παλαιότερα, θεωρείτο μεγάλη ντροπή για το ζευγάρι, πριν από τον θρησκευτικό γάμο να αποκτήσει παιδί. Ελέγετο μάλιστα ειρωνικά και εμπαικτικά «άντε και στο γάμο σου βαφτίσια». Τώρα τελευταία φαίνεται να μην ενοχλεί ένα παιδί πριν από τον γάμο. Και τι έγινε σου λένε; Θα παντρευτούμε αργότερα. Και θα το βαπτίσουμε τότε. Ναι, έτσι πρέπει, και είναι καλό να διορθώνεται το λάθος. Θα ήταν όμως πολύ καλύτερο να μην είχε γίνει καθόλου το λάθος. Γι’ αυτό και χρειάζεται και ένα άλλο Μυστήριο εκτός από τα Μυστήρια του Γάμου και του Βαπτίσματος. Χρειάζεται και το Μυστήριο της Μετάνοιας και ιεράς Εξομολογήσεως. Εκεί διορθώνονται όλα, καθαρίζονται οι ψυχές και ηρεμούν οι συνειδήσεις.

·        Όταν έρχεται κανονικά μετά το γάμο ένα παιδί, είναι ευλογία και χαρά. Περιμένουμε παιδί, λένε, και φωτίζονται τα πρόσωπα εκείνων που λαχταρούν σύντομα να γίνουν γονείς. Αν όμως δεν έγινε ακόμη ο γάμος, τότε μια κυοφορία βάζει σε ταλαιπωρία τους υπεύθυνους. Το κρύβουν, ντρέπονται να το πουν και στους πολύ δικούς τους, σε πολλές δε περιπτώσεις δυστυχώς καταφεύγουν στην απάνθρωπη λύση: Δεν αφήνουν το κυοφορούμενο έμβρυο να γεννηθεί. Το ένα μεγάλο λάθος το «διορθώνουν» με άλλο, επίσης βαρύ και μεγάλο και θανάσιμο αμάρτημα.

·        Περί αναδόχων/πνευματικών γονέων: Πώς θα κατηχήσει ένας άπιστος άνθρωπος, επιλεγόμενος σε αυτά τα καθήκοντα, το παιδάκι; Καθόσον, πολλοί κουμπάροι σήμερα είναι άσχετοι. Ποιοι κουμπάροι αναγάγουν τα παιδιά στο Ναό να μετέχουν του μυστηρίου; Συχνά είναι ανύπαρκτοι. Ο κουμπάρος υπόσχεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων ότι θα αποτάξει τα έργα του διαβόλου και θα συνταχθεί με το Χριστό. Καμία σύνταξη, κανένα ενδιαφέρον.

·        Με πρόσχημα λοιπόν την κρίση, όλο και περισσότερα ζευγάρια στην εποχή μας προτιμούν τον πολιτικό γάμο. Έχουν την αντίληψη, ότι ο γάμος είναι ένα μικρό τμήμα μιας ημέρας, της οποίας το νόημα κορυφώνεται με το γλέντι!!! Το γλέντι, όπου δύο απλοί άνθρωποι μετατρέπονται σε αστέρες (διάττοντες) μιας βραδιάς, την οποία χρυσοπληρώνουν για να την θυμούνται κατόπιν σε dvd. Ματαιότης ματαιοτήτων… Δυστυχώς, θεωρούν πιο σημαντικό απ' όλα το γλέντι και όχι το μυστήριο! Μέχρι και δάνεια παίρνουν κάποιοι για να μπορούν να κάνουν γλέντι για τα παιδιά τους, ακόμα και για το "θεαθήναι". Λες κι αυτό είναι το πιο σημαντικό σε έναν γάμο!!! Τί είναι άραγε πιο σημαντικό; να κάνεις έναν ευλογημένο γάμο με την ευχή της εκκλησίας ή να κάνεις έναν απλό γάμο στο Δημαρχείο; Να πεις δε, ότι έχουν και οικονομικά προβλήματα, πάει στην ευχή, αλλά αρκετοί που πράττουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, οικονομικά είναι μια χαρά. Άλλοι μάλιστα, αποφασίζουν να τελέσουν μόνο το μυστήριο της βάπτισης, προφασιζόμενοι τα υπέρογκα έξοδα που ανακύπτουν. Πάντως, την εκδοχή να τελέσουν τουλάχιστον έναν κλειστό γάμο πριν, δεν φαίνεται να την αποδέχεται κανείς.

·        Ναι, ενδέχεται να υπάρχουν ιερείς που ζητούν χρήματα για να τελέσουν μια βάφτιση ή έναν γάμο. Βέβαια, η υπόψη ενέργεια αποτελεί «εκτροπή». Τα χρήματα που δίνει ο κουμπάρος είναι κατά προαίρεση. Ό,τι δύναται ο καθένας, δεν καθορίζεται πλαφόν από τον ιερέα. Είναι λάθος των ιερέων να ζητάνε, δεν είναι σωστό, εκφεύγει της αποστολής τους. Όμως, πώς ξεκίνησε όλο αυτό κάποτε; Ας σκεφτούμε τι γίνεται με τα «φακελάκια» σε γιατρούς… Ποιος το ξεκίνησε κι εκείνο; Όπως ένας γιατρός σου ζητάει φακελάκι και βρίσκεις έναν καλύτερο, έτσι θα κάνεις και με τον ιερέα. Αυτά είναι δικά μας ατοπήματα. Μην μπερδεύουμε τη λατρεία στον Θεό, που μας καλεί να γίνουμε ένα Σώμα με αυτόν, με τις κινήσεις των διαφόρων ιερέων που δεν στέκονται στο ύψος τους.

·        Όμως για τον Χριστιανό, η πρώτη προτεραιότητα της ζωής του είναι να τηρεί το θέλημα του Θεού και το θέλημα του Θεού στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι εάν θέλουν να κάνουν ζωή παντρεμένων, να ευλογήσουν την ένωσή τους με το Μυστήριο του Γάμου. Εδώ παίρνουν την ευλογία του μυστηρίου, τη Θεία χάρη του Αγίου Πνεύματος για το γάμο τους, μετέχουν μυστηρίου ζωής, της Θείας Κοινωνίας. Αν δεν είναι όλα έτοιμα ή τέλεια δεν πρέπει να ξεχνούν, ότι για τον Θεό είναι όλα δυνατά, κι αν ο άνθρωπος αγωνίζεται για τη Βασιλεία των Ουρανών, τηρώντας το θέλημά Του, τότε κι Εκείνος δίνει αυτά που είναι απαραίτητα. Χωρίς την ειδική Χάρη του Θεού, οι πράξεις αυτές συνιστούν βεβήλωση, ενώ αποτελούν μοναδικής αξίας δωρεά, όταν γίνουν με την ευλογία του Θεού. Ο Κύριος είπε: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιώ. ιε’ 5). Χωρίς τη δική μου Χάρη, τίποτε δεν μπορείτε να πετύχετε, ούτε μικρό ούτε μεγάλο. Πολύ περισσότερο, χωρίς τη δική του ευλογία δεν μπορεί κανείς να υπηρετήσει σωστά το μυστήριο της ζωής. Είναι τόσο μεγάλο αυτό, που προϋποθέτει άλλο Μυστήριο, το Μυστήριο του Γάμου. Δεν μπορεί κανείς να μετάσχει στο Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν προηγουμένως δεν έχει ζήσει το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Δεν μπορεί κάποιος να τελέσει το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αν δεν έχει προηγηθεί το Μυστήριο της Ιεροσύνης, αν δεν είναι ιερέας του Θεού, που με κανονική χειροτονία έλαβε «την της ιερατείας χάριν».

·        Μητροπολίτης Διδυμοτείχου Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός: «Και ὁ ἐχθρός τῆς ψυχῆς μας, ο διάβολος, ὁ ὁποῖος ποτέ δέ θέλει τό καλό, ὑπαγορεύει χίλιες δικαιολογίες, ὥστε νά παρακινήσει τούς ἀνθρώπους νά διαπράξουν τό μεγάλο λάθος, νά κάνουν γάμο πολιτικό, γιά νά ἐπακολουθήσουν ἀναρίθμητες ἄλλες παραβάσεις τοῦ ἠθικοῦ καί εὐαγγελικοῦ νόμου. Ωστόσο, σήμερα ἁμαρτάνει ὁ ἄνθρωπος καί δέ νοιάζεται γιά τή θεραπεία τῆς ψυχῆς του. Δέν καταβάλλει καμία μέριμνα γιά τήν κάθαρσή του. Καί ὄχι μόνο αὐτό. Ἁμαρτάνει ἐν γνώσει του καί δημοσίως, χωρίς νά ἐντρέπεται, χωρίς ν’ ἀναστατώνεται, χωρίς νά χάνει τόν ὕπνο του. Αὐτός πού ἔκανε πολιτικό γάμο, ἐάν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός, ἔκανε ἕνα μεγάλο λάθος καί ὀφείλει νά τό διορθώσει. Ὀφείλει νά ἐπισκεφθεῖ τόν πνευματικό του καί ν’ ἀκούσει τή διακριτική συμβουλή του, νά κάνει αὐτό πού διδάσκει ἡ Ἐκκλησία γιά τό δικό του καλό. Νά τελέσει τόν θρησκευτικό γάμο χωρίς ἀναβολή καί καθυστέρηση. Καί ἄν ἀπέκτησε παιδί ἀπό τόν πολιτικό γάμο, ὀφείλει νά τό βαπτίσει ἔγκαιρα, ἀναλαμβάνοντας τίς εὐθύνες του.

    Ἡ δικαιολογία, ὅτι εἶναι πολυέξοδα τά Μυστήρια καί γι’αὐτό θά γίνουν ὁ γάμος καί τό βάπτισμα μαζί εἶναι «προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις». Ἡ Ἐκκλησία μας, σεβόμενη τη δισχιλιόχρονη παράδοσή της, ποτέ δεν συμφώνησε μέ πολυέξοδες κοσμικές ἐμφανίσεις καί ἐκδηλώσεις. Πάντα προβάλλει τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα καί συμβάλλει στό πλησίασμα τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν πηγή τῆς χάριτος, πού εἶναι ὁ Χριστός.

Όσοι κάμουν πολιτικό γάμο, απαιτείται όπως τακτοποιήσουν το θέμα με τον πνευματικό τους και διορθώσουν το λάθος. Ὅσοι ἀποκτήσατε παιδί ἐκ τοῦ πολιτικοῦ γάμου νά τό βαπτίσετε χωρίς ἀναβολή καί ὄχι τήν ἡμέρα τοῦ θρησκευτικοῦ γάμου σας. Τό ἕνα λάθος δέν διορθώνει τό ἄλλο».

·        Μαρίνα Διαμαντῆ, Περιοδικό "Ενοριακή Ευλογία" (τεύχ. 138)

 «…Τό τραπέζι πού ἀκολουθεῖ κοστίζει τά χρήματα! Ἔχει ἐπικρατήσει λοιπόν, ἕνα κοινωνικό συμβόλαιο σύμφωνα μέ τό ὁποῖο οἱ νέοι μποροῦν νά παντρεύονται στό Δημαρχεῖο χωρίς νά τούς κοστίζει τίποτε, ἐνῶ ἄν παντρευτοῦν στήν Ἐκκλησία θά πρέπει νά ἔχουν πολλά χρήματα νά διαθέσουν, διότι βγαίνοντας ἀπό τήν Ἐκκλησία πρέπει νά τραπεζώσουν ὅλους τους συγγενεῖς! Δέν μπορεῖ νά μήν ἀναρωτηθεῖ κανείς, μέ πόση εὐκολία ἀποδέχθηκε ἡ σημερινή κοινωνία αὐτήν τήν παραδοχή, ἡ ὁποία εἶναι παντελῶς παράλογη; Καί εἶναι παράλογη διότι δέ νομίζω νά στέκει στή λογική ἑνός νοήμονος ἀνθρώπου ἡ ἄποψη ὅτι ἄν παντρευτεῖς στήν Ἐκκλησία πρέπει νά κάνεις μεγάλα τραπέζια, ἐνῶ ἄν παντρευτεῖς στό Δημαρχεῖο θά καλέσεις λίγους καί καλούς, χωρίς μεγάλο κόστος! Γιατί δηλαδή, νά μήν καλέσεις λίγους καί καλούς στήν Ἐκκλησία; Σέ στέλνει κανένας ἱερέας σέ τραπέζια; Τό τραπέζι τί σχέση ἔχει μέ τό Μυστήριο τοῦ Γάμου; Ἀποτελεῖ προϋπόθεση γιά νά παντρευτοῦν οἱ ἄνθρωποι; Τό ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία; Ὄχι! Ἄν τό ὅριζε ἡ Ἐκκλησία δέν θά τό ἀκολουθοῦσε κανείς! Ἐδῶ εἶναι τό πρόβλημα τῆς ἐποχῆς μας! Ὅ,τι ὁρίζει ὁ Ἱερός Νόμος, τό ὁποῖο εἶναι πρός οἰκοδομήν τοῦ ἀνθρώπου, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος τό ἀπορρίπτει καί τό θεωρεῖ ὀπισθοδρομικό. Αὐτά ὅμως πού ὁρίζουν οἱ ἄγραφοι κοινωνικοί νόμοι, ὅσο παράλογα κι ἄν εἶναι, τά τηροῦν οἱ ἄνθρωποι μέ εὐλάβεια!! Θεωρεῖται πιό σημαντικό στή σημερινή μας κοινωνία νά κάνουν οἱ νεόνυμφοι μεγάλα τραπέζια καί γλέντια, νά ξοδεύουν περιουσίες καί νά καλοῦν ὅλους τούς συγγενεῖς, τούς ὁποίους στήν πλειοψηφία τους δέν θά τούς ξανασυναντήσουν στή ζωή τους, παρά νά ἀκολουθήσουν τόν ἀσφαλῆ καί ἐγγυημένο λόγο τῆς Ἐκκλησίας πού εὔχεται μέ ἀληθινή ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους. Τό κοινωνικό συμβόλαιο, ὅσο κι ἄν δυσκολεύει τή ζωή τῶν ἀνθρώπων, γίνεται ἀποδεκτό ἀπό ὅλους, χωρίς δεύτερη σκέψη, ἐνῶ ὁ Ἱερός Νόμος τῆς Ἐκκλησίας πού ἐξασφαλίζει καί εὐλογεῖ τή ζωή τῶν ἀνθρώπων θεωρεῖται ὀπισθοδρομικός καί ξεπερασμένος! Πῶς διαμορφώνονται ἄραγε αὐτές οἱ κοινωνικές ἀντιλήψεις; Καί μέ πόση εὐκολία τίς ἀποδέχεται ὁ δῆθεν σκεπτόμενος σύγχρονος ἄνθρωπος; Πόση εὐθύνη ἔχουμε ἐμεῖς οἱ γονεῖς, πού ἀνατρέφουμε τά παιδιά μας μέ αὐτά τά στερεότυπα, ὑποχρεώνοντάς τα νά τά ἀποδέχονται χωρίς δεύτερη σκέψη; Ἐπιβάλλουμε στά παιδιά τήν ἄποψη ὅτι οἱ συγγενεῖς κατά σάρκα εἶναι πολύ σημαντικοί στή ζωή τους, ἄσχετα ἐάν δέν ἔχουν καμμία σχέση μεταξύ τους, ἄσχετα μέ τό ἄν ἔχουν ἄλλες νοοτροπίες, ἄλλα πιστεύματα, ἄλλη θεώρηση γιά τή ζωή. Ἐπειδή καί μόνο εἶναι συγγενεῖς ὀφείλουν τά παιδιά νά τούς συγκεντρώσουν ὅλους γύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μετά… ἄς μήν τούς ξαναδοῦν ποτέ! Αὐτό, βέβαια, θά πρέπει νά τό ἐπαναλάβουν καί στή βάπτιση τῶν παιδιῶν τους καί γι’ αὐτό θά προσανατολιστεῖ ἡ σύγχρονη κοινωνία σέ λίγο νά καταργήσει τό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος καί νά τό ἀντικαταστήσει μέ τήν τελετή ὀνοματοδοσίας στό Δημαρχεῖο!

Μέ πόσο ὕπουλο καί δόλιο τρόπο καθιερώνεται στήν Πατρίδα μας ἡ ἀποστασία ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τήν ἀληθινή Ζωή καί ἐμεῖς, οἱ ὑποτιθέμενοι Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, μέ πόση ἀφέλεια καί χωρίς καθόλου ἀντιστάσεις ἔχουμε παραδοθεῖ στόν παραλογισμό τῆς ἐποχῆς μας!! Οἱ ἀντιστάσεις μας καί ἡ ἀντίδρασή μας ἐξαντλοῦνται μόνο πρός τόν λόγο τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποία θέλουμε νά ἐξαφανίσουμε ἀπό τήν Πατρίδα μας. Αὐτή θεωροῦμε ὅτι εἶναι ὀπισθοδρομική καί ξεπερασμένη! Οἱ σύγχρονες πεποιθήσεις μας, ὅμως, ὅσο παράλογες κι ἄν εἶναι, εἶναι κατά τήν κρίση μας, γνήσιες καί ἀληθινές! Πόσος ἀκόμη παραλογισμός χωράει στήν ἐποχή μας».

·        Ούτε οι τυχόν κανόνες, ούτε η άρνηση της Εκκλησίας να βαφτίσει τα παιδιά (σε ορισμένες Μητροπόλεις), είναι η μεγαλύτερη τιμωρία γι’ αυτούς που επιλέγουν τον πολιτικό Γάμο. Αλλά τότε ποια είναι; Μα το ότι δεν έχουν τη βοήθεια του Θεού για ν' αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του Γάμου, που ούτως ή άλλως θα έλθουν. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να ζήσει σ' αυτή τη ζωή χωρίς τη βοήθεια του Θεού, μπορεί να κάνει ό,τι είδους γάμο θέλει. Όποιος όμως αισθάνεται ότι χρειάζεται σε κάθε του βήμα τη βοήθεια του Θεού, δεν έχει νόημα να προχωρήσει στο σοβαρότερο βήμα της ζωής του χωρίς την ευλογία του Θεού. Κατά συνέπεια, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.

    Συμπληρώνω για τους απίστους, εμμένοντες στις στρεβλές αντιλήψεις: Αν είναι όταν πεθάνει κάποιος δικός σας, ας πηγαίνετε στον δήμαρχο να τον θάψει!!! Νομίζω ότι είναι το πλέον δίκαιο, καθόσον εσείς το επιλέγετε με την ακολουθούμενη τακτική σας. Δεν μπορείτε επιλεκτικά να εφαρμόζετε τα της Πίστης μας. Η Θρησκεία μας είναι ζωντανή και ακολουθεί παραδόσεις και κανόνες, όπως μας τις άφησαν ιερή παρακαταθήκη οι Άγιοι Πατέρες ανά τους αιώνες. Δεν μας επιτρέπεται να τα αλλοιώνουμε, ούτε να τα προσαρμόζουμε στα μέτρα μας.