ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 272. Ο γά’ι’δαρος και τα βατράχια.
Ένας γάιδαρος κουβαλώντας ένα φορτίο απο ξύλα περνούσε μέσα απο μιά
λιμνούλα. Σε ένα σημείο γλίστρησε, έπεσε μέσα στο νερό, δέν μπορούσε να
σηκωθεί, βογγούσε και αναστέναζε.
Ακούσανε τα βογγητά του οι βάτραχοι της λιμνούλας, πήγαν εκεί και του
είπανε:
«Τί
φωνάζεις βρέ; τόσο λίγη ώρα είσαι μέσα στο νερό! Άν ήσουν μέσα στο νερό όσον
καιρό είμαστε εμείς, τί θα έκανες;»...
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ὄνος καὶ βάτραχοι
Ὄνος ξύλων γόμον φέρων λίμνην διέβαινεν· ὀλισθὼν
δέ, ὡς κατέπεσεν, ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενος ὠδύρετό τε καὶ ἔστενεν.
Οἱ δὲ ἐν τῇ λίμνῃ βάτραχοι ἀκούσαντες αὐτοῦ
τῶν στεναγμῶν ἔφασαν·
«Ὦ
οὗτος, καὶ τί ἂν ἐποίησας, εἰ τοσοῦτον ἐνταῦθα χρόνον διέτριβες ὅσον ἡμεῖς, ὅτε
πρὸς ὀλίγον πεσὼν οὕτως ὀδύρῃ;»
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Τούτῳ τῷ λόγῳ
χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα ῥᾴθυμον ἐπ᾿ ἐλαχίστοις πόνοις δυσφοροῦντα, αὐτὸς τοὺς
πλείονας ῥᾳδίως ὑφιστάμενος
Ταιριάζει σέ άνθρωπο καλομαθημένο
πού διαμαρτύρεται γιά ασήμαντες δυσκολίες, όταν άλλοι αντέχουν σε
μεγαλύτερες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου