ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ
ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 227. Το άλογο και ο στρατιώτης.
Ένας πολεμιστής όσο
ήταν καιρός πολέμου το άλογο του το καλοτάιζε με κριθάρι και το φρόντιζε με
αγάπη, αφού ήταν ο μεγάλος βοηθός του στον πόλεμο. Όταν τέλειωσε ο πόλεμος,
έβαλε το άλογο σε βαρειές και άχαρες δουλειές, ταΐζοντάς το μόνο άχυρα.
Ύστερα φώναξε πάλι η σάλπιγγα, κηρύχθηκε νέος πόλεμος. Ξανάβαλε το
χαλινάρι ο πολεμιστής στο άλογο, το καβάλησε, οπλισμένος και ο ίδιος, και πήγε
στον πόλεμο.
Τώρα όμως το άλογο δέν τα κατάφερνε όπως πρώτα. Βάρυνε, δέν μπορούσε να
τρέξει, και συνεχώς έπεφτε κάτω. Ο πολεμιστής γκρίνιαζε:
«Τί έχει
πάθει το άλογό μου, όλο με ρίχνει κάτω, πώς να πολεμήσω με αυτό;»
Το
άλογο απάντησε:
«Αφεντικό,
πήγαινε να πολεμάς μαζί με τους πεζούς στο εξής. Διότι, απο άλογο που ήμουν,
εσύ με έχεις κάνει γαϊδούρι!»
«Πώς σε
έχω κάνει γαϊδούρι;»
«Με το να
με βάζεις σε χοντρές δουλειές, με το να με ταΐζεις μόνο άχυρο, γαϊδούρι με
κατάντησες! Κ τώρα ζητάς να γίνω άλογο ξανά; Δέν γίνεται!»
Οι
άνθρωποι ανάλογα με τη φύση τους εμπίπτουν σε μιά απο τις 4 κοινωνικές τάξεις:
είτε ιερείς και διανοούμενοι, είτε στρατιωτικοί και διοικητικοί, είτε παραγωγοί
και έμποροι, είτε εργάτες. Ο πολεμιστής του μύθου ανήκε στην ευγενή τάξη των
στρατιωτικών. Ακόμη και στον καιρό της ειρήνης η τάξη αυτή πρέπει πάντα να
φροντίζει την προφύλαξη της πολιτείας απο κάθε είδους κίνδυνο και να είναι
έτοιμη για πόλεμο. Άν ξεπέσει στην τάξη των παραγωγών, εμπόρων, ή των εργατών,
είναι δύσκολο έως αδύνατο να ξαναγίνει ετοιμοπόλεμη. .
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ἴππος καὶ στρατιώτης
Ἴππον τὸν ἑαυτοῦ στρατιώτης, ἕως μὲν καιρὸς
τοῦ πολέμου ἦν, ἐκρίθιζεν, ἔχων συνεργὸν ἐν ταῖς ἀνάγκαις. Ὅτε δὲ ὁ πόλεμος
κατέπαυσεν, εἰς δουλείας τινὰς καὶ φόρτους βαρεῖς ὁ ἵππος ὑπούργει, ἀχύρῳ μόνῳ
τρεφόμενος.
Ὡς δὲ πάλιν πόλεμος ἠκούσθη καὶ ἡ σάλπιγξ ἐφώνει,
τὸν ἵππον χαλινώσας ὁ δεσπότης καὶ αὐτὸς καθοπλισθεὶς ἐπέβη. Ὁ δὲ συνεχῶς
κατέπιπτε μηδὲν ἰσχύων· ἔφη δὲ τῷ δεσπότῃ·
« Ἄπελθε μετὰ
τῶν πεζῶν [τῶν] ὁπλιτῶν ἄρτι· σὺ γὰρ ἀφ᾿ ἵππου εἰς ὄνον με μετεποίησας, καὶ πῶς
πάλιν ἐξ ὄνου ἵππον θέλεις ἔχειν;».
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὅτι ἐν καιρῷ ἀδείας
καὶ ἀνέσεως τῶν συμφορῶν οὐ δεῖ ἐπιλανθάνεσθαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου