Η ΧΛΩΜΗ ΣΕΛΗΝΗ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Τρέμει απόψε η χλωμή
η Σελήνη
Ανάμεσα στους γραμμικούς
αφρούς
Ένα γκρίζο σύννεφο,
το τοπίο ντύνει
Νύχτα με πράσινους
και μπλε αστερισμούς.
Από ψηλά το τοπίο
αγναντεύω
Μοναξιά στην νύχτα,
ερημιά στη ψυχή
Στη δροσιά της νύχτας
δραπετεύω
και όλα σε ένα
όνειρο, για μια ευχή.
Στα σκοτεινά
περπατούσα για να ανταμώσω
Ενώ μιλούσα μια
γλώσσα κρυφή
Μια σκάλα φωτεινή,
την ευχή να εκπληρώσω
Του φεγγαριού την
φορεσιά να αλλάξω, την χλωμή.
Και ήρθε η βροχή που
θόλωσε το τοπίο
Τα χρώματα του έρωτα,
ο χαμός, η αγωνία
Ναυάγησε στης μνήμης
το βυθό, σαν το πλοίο
Το όνειρο, μιας
ευχής, πλασμένο στη φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου