ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης   Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.

     Το 1930 ο ΚΕΜΑΛ συγκρότησε επιτροπή Τουρκικής Ιστορικής έρευνας η οποία άρχισε να εργάζεται υπό τις οδηγίες του. Το 1932 επραγματοποιήθη το πρώτο Τουρκικό Ιστορικό Συνέδριο, το οποίο είχε και συνέχεια. Στο Συνέδριο αυτό, ο Γενικός Γραμματέας της επιτροπής (Reset Galip) και ένας Βουλευτής (Hassan Gemil) συνέβαλαν δι’ ανακοινώσεων των στην διαμόρφωση Τουρκικής ιστορικής θέσεως εξ 11 σημείων.  Αυτή! θεμελιωμένη επί ανύπαρκτων παραγόντων κατέστη επίσημο κρατικό Δόγμα, το οποίο καθορίζει βασικά την εκπαίδευση του τουρκικού λαού και την τουρκική προπαγάνδα. Τα κυριότερα και πολύ συνοπτικά σημεία του Τουρκικού αυτού Δόγματος έχουν ως εξής:

          Οι Τούρκοι δεν ανήκουν στην κίτρινη ή την μογγολική φυλή, αλλά στην λευκή.

          Είναι ένας εκ των βραχυκέφαλων και αλπικών λαών, οι οποίοι, μεταναστεύσαντες εκ της κοιτίδας των του ανατολικού Τουρκεστάν, κυριαρχούν στην κεντρική, νότιο και ανατολική Ευρώπη.

          Από αυτόν τον Τουρκικό λαό προέρχονται όλοι οι πολιτισμοί (Αιγύπτου, Ελλάδος, Ινδίας, Κίνας και Μεσοποταμίας).

          Ειδικότερα ο Ελληνικός πολιτισμός δεν είναι ανεξάρτητος, είναι απλά απόγονος του Αιγιακού πολιτισμού.

          Ο Αιγιακός πολιτισμός εδημιουργήθη στην Ανατολία, κατόπιν επαφής του με τον ΧΙΤΤΙΤΙΚΟ και τον Τουρκικό πολιτισμό.

          Οι Πελασγοί ήσαν μια φυλή συγγενής προς τους Τούρκους της Ανατολίας. (Μ. ΑΣΙΑ)

          Οι  Έλληνες είναι ένα μικρό μέρος της μεγάλης Τουρκικής οικογένειας.

          Σύμφωνα με την θεωρία της Ηλιακής τουρκικής γλώσσας (κατά την διακήρυξη στο συνέδριο από τον Dilmen), η πρώτη ομιλουμένη γλώσσα εδημιουργήθη δια μετατροπής της Ηλιακής Ενέργειας εις ήχον, από τους Τούρκους επιστήμονες της Κεντρικής Ασίας, οι οποίοι μεταναστεύσαντες ανά τον κόσμο εδημιούργησαν τις υπόλοιπες γλώσσες.

    Άλλο επίσης σπουδαίο σημείο στο παραπάνω κρατικό Δόγμα της Τουρκίας που καθιερώθηκε είναι, η απόφαση κατάργησης του Ελληνικού και διεθνούς ονόματος «Μικρά Ασία» καθιερωμένου από τον 4ο μ.Χ. αιώνα και αντί αυτού η ονομασία με το γενικό όνομα «Ανατολία».

    Επάνω στο καθ’ όλα πλαστό αυτό κρατικό Δόγμα της Τουρκίας και με οποιαδήποτε Κυβέρνηση στην εξουσία, η Τουρκία βάσει αυτού θεμελιώνει την Τουρκική παιδεία και ακόμη χωρίς να διστάζει με θράσος αυτά τα ανιστόρητα στοιχεία του Τουρκικού δόγματος, επιδιώκει, συστηματικά, σταθερά και με συνεχή προσπάθεια να περάσουν στην παγκόσμια ιστορία των λαών.

    Στο σημείο αυτό ήθελα να παραθέσω, στοιχειωδώς ορισμένες αλήθειες, οι οποίες ελέχθησαν από αξιόλογους ανθρώπους της ιστορίας και του πολιτισμού, μηδέ Τούρκων, του πνευματικού κόσμου εξαιρουμένων:

             - Ο Χαλίλ Μπερκτάι, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Σαμπαντζί, με άρθρο του, καυτηρίασε την στρατηγική οικοδόμησης του Τουρκικού Έθνους πάνω στον φόβο και το μίσος του Τουρκικού λαού, προς κάθε εθνικό και θρησκευτικό, που δεν είναι δικό του (Εφημ. «Ταράφ» 20-11-08).

            - Ο Σοφός Άγγλος πολιτικός Γλάδστων είπε: «Οι Μωαμεθανοί Τούρκοι, δεν είναι οι πράοι Μωαμεθανοί των Ινδιών, ούτε οι ιπποτικοί Σαλαδίνοι της Συρίας, ούτε οι πολιτισμένοι Μαυριτανοί της Ισπανίας, οι Τούρκοι σχεδόν στο σύνολό τους από της εμφανίσεώς τους στην Μ. Ασία και στην Ευρώπη είναι το μοναδικό δείγμα της ανθρωπότητας, που έδειξε την μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Από όπου πέρασαν, μια πλατειά κηλίδα αίματος, έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ’ όλη την έκταση της Κυριαρχίας τους, ο Πολιτισμός εξαφανίζετο. Πέρασαν δια πυρός και σιδήρου τους Βαλκανικούς λαούς και τον 16ον αιώνα έφθασαν προ των πυλών της Βιέννης, όπου ηττήθηκαν από τον Συμμαχικό Στρατό της Ευρώπης. Εάν είχαν τότε νικήσει, οι Τούρκοι, η Ευρώπη σήμερα θα ήταν χειρότερη από τις υπανάπτυκτες χώρες της Ασίας και Αφρικής.

     Με τέτοιο Τουρκισμό της εξουσίας του Τουρκικού Κράτους, μπορεί να υπάρξει ειλικρινής Ελληνο-Τουρκική φιλία; Ασφαλώς! ΟΧΙ.

     Η Σημερινή Τουρκία, αν θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή χώρα, οφείλει ν’ ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας. Να παραδεχθεί τις πολυάριθμες γενοκτονίες που διέπραξε. Να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτές και να δώσει εγγυήσεις στην ανθρωπότητα και τον εαυτό της ότι δεν θα τις επαναλάβει. Μόνον έτσι θα απελευθερώσει συνειδησιακά την ψυχή των νέων Τουρκικών γενεών, από τα ερυνικά συμπλέγματα της ενοχής, που την κατατρέχουν και την εμποδίζουν ν’ αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού.