Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ 

Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Ν.Ι.Μέρτζος

     Η στρατηγική  οικονομική, χωροταξική και πληθυσμιακή ισορροπία της Ελλάδος έχει ανατραπεί προ πολλού. Ερημώνεται η Περιφέρεια και ταυτόχρονα γιγαντώνεται το Λεκανοπέδιο Αττικής όπου απλώθηκε η Αθήνα. Την προηγούμενη δεκαετία ο πληθυσμός της Ανατολικής Αττικής αυξήθηκε κατά 37% και της Δυτικής Αττικής κατά 20,7%.

    Την ίδια περίοδο ο πληθυσμός στα ελληνικά σύνορα μειώθηκε επικίνδυνα: Πωγώνι -20,9%, Καλπάκι -19,2%, Δελβινάκι -10,5%, Κόνιτσα -5,4%, Νεστόριο -8,32%, Κορέστεια -6,7%, Κάτω Κλεινές -9,9%, Αχινός -15,2%, Πετρίτσι -10%, Προμαχώνας -6,7%, Τρίγωνο -23,6%, Βύσσα -9,1%, Σουφλί -7,9%, Τυχερό -4,3% και Διδυμότειχο -3,7%. Η Δυτική Μακεδονία είχε λιγότερους από 350.000 κατοίκους, η Θράκη είχε 361.571 και η ΄Ηπειρος 353.000. Συνολικά 204.758 οι Νομοί Λέσβου, Σάμου και Χίου όπου τώρα συρρέουν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες.

    Η Αθήνα συγκεντρώνει 4 εκατομμύρια κατοίκους και το 40% του πληθυσμού της χώρας. Πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν ασφαλώς  πληθυσμό πολύ μεγαλύτερο της Αθήνας αλλά καμιά δεν συγκεντρώνει τέτοια θηριώδη αναλογία πληθυσμού. Οι μεγάλες πρωτεύουσες συγκεντρώνουν σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας τους τα εξής ποσοστά:[1]

    Βερολίνο 4%, Ρώμη 5%, Άμστερνταμ 6%, Μαδρίτη 7%, Βρυξέλλες 10%, Ελσίνκι 10%, Λονδίνο 12%, Παρίσι 15%, Στοκχόλμη 16%, Λισαβόνα 20%, Λουξεμβούργο 21%, Κοπεγχάγη 23%, Βιέννη 24% και Δουβλίνο 28%.

    Η ασυγκράτητη επέκταση της Αθήνας, η κοινωνική αποσύνθεσή της και οι γεωμετρικά αυξανόμενες ανάγκες της συνιστούν πλέον υπαρξιακό πρόβλημα τόσο της ίδιας όσο και της χώρας. Προ πολλού η Ελλάδα ανέτρεψε την γεωπολιτική ισορροπία της, ροκανίζει την παραγωγική βάση της, αποσταθεροποιεί την συνοχή της, διαλύει την κοινωνία της και υπονομεύει την κρατική της οντότητα. ΄Οσο περισσότερους εθνικούς πόρους απομυζά η Αθήνα για να βελτιώσει στοιχειωδώς τις λειτουργίες της και τις απαραίτητες υποδομές της, τόσο περισσότερο εξαπλώνεται! Αλλά η διαρκής ασυγκράτητη εξάπλωσή της δημιουργεί μεγαλύτερες ολοένα ανάγκες υποδομών, οδηγεί σε σημείο οριακής αντοχής τα μόλις προ ολίγου βελτιωμένα δίκτυά της, επιβαρύνει πάλι τη ζωή του πληθυσμού της και, γι’ αυτό, απορροφά ολοένα μεγαλύτερο μερίδιο εθνικών πόρων. Λειτουργεί, έτσι, προς κάθε κατεύθυνση ο πολλαπλασιαστής. Το πολεοδομικό συγκρότημα με το 40% του πληθυσμού της χώρας απορροφά το 60% του εθνικού εισοδήματος. Το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα της Ελλάδος ήταν 191,9 δις ευρώ 2007 και, σύμφωνα με την Euro stat, η κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμή της ανέρχονταν στο 92% του μέσου όρου της Ε.Ε. Ωστόσο, η Αττική είχε 128,1% και διπλάσια αγοραστική δύναμη από τις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας 59,7%, Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης 62,1%, Βορείου Αιγαίου 66,6%, Θεσσαλίας 68,2% και Ηπείρου 68,3%.

    Αμετανόητο, όμως, το Σύστημα εργάσθηκε αδίστακτα για να προσελκύσει νέους πελάτες του στο Λεκανοπέδιο ώστε να εκχρηματίσει τη γη εκτινάσσοντας πλασματικά την υπεραξία της με το αζημίωτο. Στην Ανατολική Αττική η Αττική Οδός και η κατασκευή του νέου αεροδρομίου απογείωσε την αστικοποίηση και την υπεραξία της αγροτικής γης. Και, επειδή η «συνιστώσα» των εργολάβων γνώριζε ότι το Σύστημα θα συνέχιζε να προσελκύει ολοένα περισσοτέρους κατοίκους, κατασκεύασε προκαταβολικά τετραπλάσιες κατοικίες σε σύγκριση με τον αριθμό των νέων κατοίκων.

    Αποκαλυπτική η αύξηση του πληθυσμού μεταξύ 1991-2001 και των κατοικιών μεταξύ 1997-2002. Ασπρόπυργος: πληθυσμός 76,5% κατοικίες 294,6%, Άνω Λιόσια: πληθυσμός 23,5% κατοικίες 106,1%, Αμαρούσιο: πληθυσμός 8,4% κατοικίες 31,8%, Αχαρνές: πληθυσμός 22,8% κατοικίες 220,2%, Βριλήσσια: πληθυσμός 54,4% κατοικίες 1.333%, Γέρακας: πληθυσμός 63,7% κατοικίες 156,1%, Ζεφύρι: πληθυσμός -1,4% κατοικίες 82,1%, Μάνδρα: πληθυσμός 12,8% κατοικίες 58,1%, Παιανία: πληθυσμός 33,8% κατοικίες 175% και Παλλήνη: πληθυσμός 52,9% κατοικίες 137%. Προφανώς σχεδιάζονταν νέα κάθοδος των μυρίων από τις Περιφέρειες προς Αθήνα!

    Με αυτά τα δεδομένα το Λεκανοπέδιο Αττικής ελέγχει την σύνθεση της Βουλής και της κάθε κυβέρνησης. Με συντριπτικά ποσοστά καταλαμβάνει σταθερά όλες σχεδόν τις θέσεις-κλειδιά του κρατικού μηχανισμού, των τραπεζών, των πολυεθνικών, των τριτοβαθμίων συνδικάτων κ.λπ. Η αλληλεπίδραση μεταξύ του πλέγματος εξουσίας και του υπό ομηρείαν τεραστίου πληθυσμού είναι ακατάλυτη και διαρκής ερήμην της λοιπής Ελλάδος. Η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού και η αυτοδιάλυση του κρατικού μηχανισμού παντού συμπληρώνει την εικόνα. Εντωμεταξύ στα τέλη του 2014 το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 24,8% σε σύγκριση με το 2007.

    Ωστόσο, κάθε απόπειρα να τεθεί το πρόβλημα σε δημόσιο διάλογο αντιμετωπίζεται απαξιωτικά ως «επαρχιωτισμός» και «αντι-αθηναϊσμός». Είναι φυσικό! Στην Αθήνα εδρεύει, σιτίζεται και θηρεύει τους πελάτες του το Σύστημα και οι ισχυρότερες «συνιστώσες» του»: τα Μ.Μ.Ε., οι Νονοί, οι μεγάλοι επιχειρηματίες, οι εργολήπτες δημοσίων έργων, οι οικοδομικές εταιρείες, οι τράπεζες, οι ηγεσίες των συντεχνιών, η υψηλή γραφειοκρατία, η κομματική Νομενκλατούρα. ΄Οσο περισσότερη πελατεία μαζεύεται τόσο περισσότερα κέρδη, κατανάλωση, δάνεια, σπίτια, αυθαίρετα, μίζα. Το 2013 οι συνταξιούχοι όλης της Ελλάδος ανέρχονταν σε 4.407.288. Κάτοικοι Αττικής ήσαν οι 1.629.037 συνταξιούχοι πελάτες του Συστήματος.[2]

    Στην πρωτεύουσα εξάλλου εξαναγκάζονται να καταφύγουν όλοι οι «εκτός των τειχών» πελάτες για να προωθήσουν τις υποθέσεις τους και να καταθέσουν το ζεστό τους χρήμα  στα δίκτυά της: μεταφορές, ξενοδοχεία, εστίαση, διασκέδαση, αγορά, φακελάκια. Το 2005 οι 20 μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της χώρας είχαν έδρα την Αθήνα.

    Όταν η κατάσταση στην Αθήνα κατέστη δραματική, λόγω της επεκτάσεώς της, το Σύστημα εφεύρε τον φερετζέ των Ολυμπιακών Αγώνων «για να δοξασθεί η Ελλάδα». ΄Ετσι κατασκεύασε ορισμένες αναγκαίες υποδομές, όπως το μετρό, αλλά ταυτόχρονα μοίρασε μέχρι κραιπάλης κολοσσιαίους εθνικούς πόρους στους εργολάβους του και στις άλλες «συνιστώσες» του ανεγείροντας φαραωνικά έργα που χάσκουν άχρηστα.

    Η τελική δαπάνη ανήλθε  αστρονομικά στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, δανεικά βέβαια, όταν η χρηματοδότηση της Ε.Ε. προς την Ελλάδα κατά την εικοσαετία 1985-2005 ανήλθε συνολικά στα 46,5 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς τις επιδοτήσεις στην ελληνική γεωργία.[3] Ένα χρόνο αργότερα, η Αριστερά επεσήμανε εύστοχα:[4]

    «Το 20% του ελλείμματος του 2004 οφείλεται στο κόστος των Αγώνων. Πέντε χρόνια αθηναιοκεντρικής ανάπτυξης αύξησαν τον πλούτο των κατοίκων της Αττικής εις βάρος φυσικά των κατοίκων όλης της υπόλοιπης Ελλάδας».

    Τώρα η οικονομική κρίση και η εθνική παρακμή απειλεί να ολοκληρώσει την στρατηγική ήττα του Ελληνισμού. ΄Ηδη στη Μακεδονία επικρατεί από καιρό το κοινό αίσθημα ότι αναμετρώνται δύο αντίπαλα Κράτη: το Κράτος της Αθήνας και η ΄Αλλη Ελλάδα.  Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η χώρα ξεπέρασε όλα τα όριά της και, για να επιζήσει, χρειάζεται κατεπειγόντως ριζικό εκσυγχρονισμό. Τα κόμματα του Συστήματος, όμως, ακόμη ερίζουν για την πελατεία τους!...

[1] Νίκος Δόϊκος, εφημ. «Ελευθεροτυπία» 10/6/1996

2 Υπουργείο Εργασίας, δίκτυο ΄Ηλιος, 8/6/2013

3 Εφημ. «Ελευθεροτυπία» 7/1/2006

4 Εφημ. «Η Αυγή» 7/8/2005

---

[3]