3.ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ;

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

3.ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ;

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Δημήτρης Μπελιβανάκης

            Με όλα αυτά που ακούω γύρω μου κάθε μέρα περί ρατσισμού, από καιρό διακατέχομαι από μία απορία και ένα φόβο: Ρέ, μπάς και είμαι κι’ εγώ ρατσιστής;

            Το συζητούσα με ένα φίλο μου, άς τον ονομάσουμε Παναγιώτη, και όπως ήρθε η κουβέντα, του είπα: «Παναγιώτη, εάν ήταν τα παιδιά μας σε ένα φλεγόμενο κτίριο και ήμουν εκεί, θα ορμούσα μέσα με κίνδυνο να καώ κι’ εγώ, προκειμένου να σώσω το δικό μου παιδί. Εάν κατά την είσοδό μου στο κτίριο έπεφτα επάνω στην κόρη σου, με συγχωρείς, αλλά θα κοιτούσα να σώσω τη δική μου κόρη. Μετά, εάν είχα το χρόνο και τη δυνατότητα, θα ξαναέμπαινα στη φωτιά να προσπαθήσω να σώσω και τη δική σου κόρη. Μήπως είμαι ρατσιστής;». Μα κι’ εγώ το ίδιο θα έκανα, μου απάντησε. Μήπως είμαι κι’ εγώ ρατσιστής;

            Τώρα θα μου πείτε ότι αφ’ ενός μεν το παράδειγμα είναι ακραίο, αφ’ ετέρου δε, θα αναρωτηθείτε τι σχέση έχει με το ρατσισμό. Και εξηγούμαι. Έδωσα ένα ακραίο παράδειγμα, για να το επεκτείνω και να το εξειδικεύσω.

             Εάν λοιπόν χρειαζόταν να «ταΐσω» κάποια παιδιά, εκτός από το δικό μου, θα ξεκινούσα από τα παιδιά των συγγενών μου, αδελφών κ.λ.π., θα προχωρούσα, ανάλογα πάντα με τις δυνατότητες που θα είχα, στα παιδιά των φίλων μου, και στη συνέχεια στα παιδιά της γειτονιάς μου, και στα άλλα Ελληνόπουλα. Καλό βέβαια θα ήταν να είχα τη δυνατότητα να ταΐσω τα παιδιά ΟΛΟΥ του κόσμου, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, θρησκείας κ.λ.π. Όμως οι προτεραιότητές μου θα ήταν αυτές που προανέφερα. Και συνεχίζω:

             Εάν ήμουν επιχειρηματίας και μπορούσα να προσφέρω δουλειά, άρα και φαγητό, σε κάποιους, θα προσελάμβανα στην επιχείρησή μου υπαλλήλους με την ίδια προτεραιότητα που προανέφερα. Και ξαναθέτω το ερώτημα: Αυτό είναι ρατσισμός; Ρέ, μπάς και είμαι ρατσιστής;

            Κάποιος θα μου πεί ότι, προσφέροντας ένα μικρό ποσό της τάξεως των 25-30 ΕΥΡΩ μηνιαίως, το οποίο βέβαια για τα Ελληνικά δεδομένα είναι «σχεδόν» αμελητέο, που θα κόψω από το «περίσσευμά» μου, μπορώ να σώσω ένα παιδί της μαύρης ηπείρου. Σωστό! Το λάθος όμως είναι ότι, έχω κόψει προ πολλού όχι μόνο το περίσσευμα, αλλά και πολλά από τα απαραίτητα. Επί πλέον, χρησιμοποιώντας αυτή τη λογική, θα έπρεπε όλοι μας, να σώσουμε τα παιδιά του κόσμου, άσπρα, μαύρα κόκκινα κ.λ.π., εκτός από τα δικά μας παιδιά, τα Ελληνόπουλα. Διότι, εάν μαζέψουμε αυτά τα λίγα που μπορεί να προσφέρει ο καθένας μας, μπορεί να συγκεντρωθεί ένα σημαντικό ποσό, ικανό να σώσει πολλά από τα Ελληνόπουλα που λιμοκτονούν και λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο. Μήπως και αυτό είναι ρατσισμός; Εάν ναι, Έ, τότε, ΝΑΙ, είμαι Ρατσιστής.

             Και τι θα γίνει με τα παιδιά του κόσμου; Έ, άς πάνε τόσοι και τόσοι πλούσιοι λαοί της Ευρώπης και των άλλων Ηπείρων, που έχουν τόσα ώστε να μπορούν να ψηφίζουν στα Δημοψηφίσματά τους να μη αυξηθεί ο κατώτερος μισθός τους (άκουσον-άκουσον) στα 3.200 ΕΥΡΩ, να συνεισφέρουν. ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

            Άς αφήσουν λοιπόν τα διάφορα «παπαγαλάκια», για να χρησιμοποιήσω κι’ εγώ τη μοντέρνα ορολογία, τους όψιμους λαϊκισμούς, και άς προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Χρειάζεται θάρρος και «κότσια» βέβαια, για να αντιμετωπίσεις τους διάφορους μοντερνιστές και αυτούς που άκριτα και επιπόλαια τους ακολουθούν, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. Γιατί, εάν τους αφήσουμε να «παπαγαλίζουν», θα μας ανέβουν στο κεφάλι. Είναι γεγονός ότι, εάν κάνεις συνεχώς «κατενάτσιο», μοιραία κάποια στιγμή θα το φάς το γκόλ.