8.ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Σε μια παραλία οι επιθυμίες μου έφευγαν μακριά
τόσο γρήγορα που νόμιζα πως είχανε φτερά
Πουλιά τις σταματούσαν και όλο ρωτούσαν
Τι καλό μετέφεραν και όλο απορούσαν
Αντίθετοι άνεμου έπνεαν, μα αυτά αδιαφορούσαν.
Ανεκπλήρωτα όνειρα της ζωής γεμάτα
Κρυμμένα αισθήματα, κορμιά σπαθάτα
Σκέψεις αδιέξοδοι, αφύσικοι εγωισμοί
Γλυκιά η αγάπη η πρόσκαιρη και λιγοστή
Τυχεροί και άτυχοι, στην ίδια στην στροφή.
Σηκώθηκα κι πέταξα μια πέτρα στο γιαλό
Αναπηδώντας έφυγε, σ΄ άγνωστο βυθό
Χάθηκε με μιας στα κρύα τα νερά
Μήνυμα κυκλικό μου έστειλε με γράμματα σβηστά….
Λαζ.- Κίμων Μπερβερίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου