Πριν από 44 χρόνια, την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 1969, περνούσαμε την πύλη της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων. Το ίδιο βράδυ η πρώτη… ψυχρολουσία: το καθιερωμένο καψώνι της… υποδοχής.
Ακολούθησαν τα όμορφα χρόνια της Σχολής. “Όμορφα” δεν σημαίνει εύκολα, άνετα και πάντα ευχάριστα. Αντίθετα, ήταν ένα ταξίδι με πολλές δυσκολίες, αντιξοότητες, πικρίες, αλλά και στιγμές ανεπανάληπτης εμπειρίας, συναδελφικών δεσμών, απόκτησης μόρφωσης και ψυχικής και σωματικής προετοιμασίας. Δεν είχαν καμία σχέση με την φοιτητική ζωή που απολάμβαναν οι συνομήλικοί μας.
Πέρασαν από τότε 44 χρόνια. Μας λείπουν 4 συμμαθητές: ο Θόδωρος, ο Βασίλης, ο Νίκος και ο Αντώνης δεν είναι πλέον μαζί μας. Τους θυμόμαστε πάντα.
Εύχομαι σε όλους τους συμμαθητές της Τάξης 1973 υγεία και κάθε καλό.
Γιάννης Παρίσης
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ.
ΤΟΝ ΜΕΣΑΡΧΑΚΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ ? ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗΣ? ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΝ ΜΑΖΙ? ΑΣ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου